اخبار محرمانه
روایت "اکونومیست" از بی آبی در خاورمیانه
يکشنبه 10 مرداد 1400 - 01:48:52
اخبار محرمانه - انتخاب /متن پیش رو در انتخاب منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تایید آن نیست
اکونومیست نوشت: در محله الجزیره که کاخ ریاست جمهوری و سفارتخانه های خارجی در آن مستقر هستند، برخی فکر می کنند فشار آب دیر افزایش می یابد. اما این را به کسانی که در حومه پایتخت الجزایر زندگی می کنند، جایی که شیرها برای چند روز است خشک شده اند و شاهد افزایش دما هستیم، نگویید. معترضین راههای اصلی و راه آهن را مسدود کرده اند. یک روزنامه نگار محلی با انتقال طرز فکر معترضین می گوید: اگر جریان آب متوقف شود، همه چیز با مشکل مواجه خواهد شد.
 الجزایر تنها کشوری نیست که با این شرایط روبرو است. در چند ماه گذشته اعتراضات در مورد کمبود آب در ایران، عراق ، سودان و یمن آغاز شده است. کمبود آب در ناآرامی های دیگر در خاورمیانه و شمال آفریقا نقش دارد.
خشکسالی از گذشته های دور تا کنون از ویژگی های منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا بوده است. اما اکنون تغییرات آب و هوایی باعث ایجاد فصل های خشک طولانی تر شده و همچنین افزایش گرما و دما نیز مشکل ساز شده است. پیش بینی می شود که بارندگی در بعضی از نقاط به طور ناگهانی کاهش یابد و کشاورزان مجبور به حفر چاه های بیشتر شوند، سفره های زیرزمینی را تخلیه کرده و به طور بالقوه خسارات زیست محیطی غیر قابل جبرانی ایجاد کنند. در بیشتر مناطق روند به سمت آینده ای خشک تر، گرمتر و بدبختی آفرین تر است.
برخی از دولت ها با این مشکل سر و کار دارند. اسرائیل و کشورهای حوزه خلیج فارس به نیروگاه های آب شیرین کن متکی هستند که می توانند با انرژی خورشیدی کار کنند و یک متر مکعب آب شیرین معادل 3000 بطری آب کوچک را با 50 سنت تولید کنند. اما بسیاری از دولت ها اوضاع شان بدتر است. معترضان، سوء مدیریت و فساد را عامل بسیاری از بدبختی ها می دانند. حسن الجنابی، وزیر اسبق منابع آب در عراق می گوید: بخش آب در حال از هم پاشیدن است و یک انفجار رخ خواهد داد.
بانک جهانی می گوید: بخش عظیمی از آب شیرین گرفته شده از منابع آب زیرزمینی یا سطحی در جهان در بخش کشاورزی استفاده می شود که حدود 70 درصد است. این نسبت در خاورمیانه و شمال آفریقا حتی بیشتر است و به حدود 80 درصد می رسد. تولید محصولات در این مناطق خشک کاملاً به آبیاری متکی هستند و مقامات می گویند که حمایت از کشاورزی موجب کاهش مهاجرت روستایی می شود و نیاز به استفاده از ارز برای واردات مواد غذایی را کاهش می دهد. بنابراین، به عنوان مثال، مصر به کشاورزان خود اجازه می دهد آب را از رود نیل برای مصارف کشاورزی بگیرند، در حالی که فقط هزینه پمپاژ از آنها دریافت می شود.
این یارانه ها مدت هاست که کشاورزان منطقه را به هدر دادن آب در مقیاس گسترده ترغیب می کند. هنوز هم رهبران تمایل دارند از آب ارزان به عنوان راهی برای کسب پشتیبانی مردم یا دستیابی به منافع شخصی خود استفاده کنند. رژیم در اردن، یکی از خشک ترین کشورهای جهان، از کشاورزان قبایل قدرتمند در دره اردن به عنوان یک منبع درآمد استفاده می کند. در ایران، برای خنک سازی کارخانه های تولید فولاد در اصفهان رودخانه ای تغییر مسیر داده شد. قدیمی ها به یاد می آورند که کشتی هایی که به آمریکا می رفتند از رودخانه کارون عبور می کردند و این استان تأمین کننده ی آب شیرین بخش زیادی از شهرهای ایران بود. اما ساخت ده ها سد، رودخانه ها و باتلاق های خوزستان را خشک کرده است.
کسانی که در الجزایر هستند اغلب فساد را عامل مشکلات آب خود می دانند. گفتنی است، دولت طی دو دهه گذشته بیش از 50 میلیارد دلار برای پروژه های آب هزینه کرده است، اما بیشتر آن تبخیر شده است. یک وزیر پیشین منابع آب به دلیل سرقت پول به زندان محکوم شده و در هفته های اخیر دو نفر دیگر دستگیر شده اند. همچنین، ده واحد از 11 کارخانه آب شیرین کن ساخته شده توسط یک شرکت تابعه در حال خراب شدن است. این ماجرا در عراق نیز تقریباً به همین منوال است، جایی که احداث یک دستگاه آب شیرین کن بزرگ سالها به تأخیر افتاده است، زیرا گروه های حاکم بر این کشور در مورد اینکه چه کسی قرارداد را تصاحب کند با یکدیگر اختلاف دارند.
جنگ در برخی از کشورها، حفظ زیرساخت های آب را سخت کرده است و از آب بعنوان سلاح استفاده می شود. مثلاً، داعشی ها سعی کردند سد فرات را هدف قرار دهند تا مخالفان خود را در عراق تحت فشار بگذارند. شورشیان مورد حمایت ترکیه در شمال سوریه، عملکرد دستگاه آبی را که آب مورد نیاز کردها را تأمین می کرد، متوقف کرده اند. گزارشی از دانشگاه صنعا تخمین زده است که 70 درصد از درگیری های روستایی در یمن، قبل از جنگ داخلی، با اختلافات بر سر آب آغاز شده است.
آب حتی می تواند عامل اصلی درگیری های آینده باشد. مصر و سودان با اتیوپی در مورد پر کردن سدی غول پیکر در رود نیل درگیر هستند. عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهور مصر به طرز تهدیدآمیزی می گوید: همه گزینه ها در دسترس است. ترکیه و ایران همچنین در حال ساخت سدهایی هستند که آب جاری شده به کشورهای عربی را جمع می کنند. محاصره غزه توسط اسرائیل نشان می دهد که این سرزمین امکانات لازم برای تولید آب آشامیدنی کافی را در اختیار ندارد.
برخی از ناظران عمیق تر به موضوع آب نگاه کرده اند. به طور مثال، اِرآن فیتلسون از دانشگاه عبری اورشلیم در اسرائیل می گوید: نمک زدایی آب ارزان تر از جنگ بر سر آن است. هنوز هم ناآرامی های مربوط به آب می تواند عواقب جهانی داشته باشد. به عنوان مثال، یمنی ها در حال حاضر روستاهای خشک شده را رها می کنند. بدون مشارکت، مدیریت و سرمایه گذاری بهتر، این خطر وجود دارد که میلیون ها نفر از ساکنان منطقه به پناهندگان آب و هوایی تبدیل شوند.

http://www.SecretNews.ir/fa/News/588776/روایت-"اکونومیست"-از-بی-آبی-در-خاورمیانه
بستن   چاپ