اخبار محرمانه - حمایت / « حضور آینده ساز » عنوان سرمقاله روزنامه حمایت نوشته دکتر اصغر زارعی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
قطار انتخابات ریاست جمهوری 1400 به ایستگاه آخر رسید و روز گذشته، حماسه دیگری در تاریخ
ایران عزیز رقم خورد. دیروز تا واپسین ساعات شب، ایرانیان با حضور پرشمار خود با هر نگاه و سلیقه‌ای به‌پای صندوق‌های رأی آمدند و نه‌تنها ناظران داخلی، بلکه رسانه‌های خارجی به مشارکت پرهیجان مردم اذعان داشتند. این اتفاق به یک روال تبدیل‌شده و پس از هر انتخاباتی، جهانیان،
ایران و ایرانی را تحسین کرده‌اند که با نشاط و پرشمار، در عرصه سیاسی، نقش‌آفرین شدند و بدخواهان کشور را شیرفهم کردند که علیرغم گلایه‌ها و مشکلاتی که وجود دارد، همچنان به جمهوری اسلامی وفادار و علاقه‌مند هستند و پیوندی ناگسستنی با نظام اسلامی دارند.
ضمن اینکه مشارکت دیروز پاسخی دندان‌شکن، به آن دسته از متوهمانی بود که با انواع و اقسام ترفندهای کذب و پلشتی‌ها، هیچ فرصتی را برای ایجاد شکاف میان ملت و حاکمیت از دست ندادند. همایش بزرگ سیاسی 28 خرداد، مهر تأیید محکمی بر پیوند عمیق مردم با نظام به شمار می‌آمد و تأکیدی بود بر اینکه اراده مردم با وجود موانع و مشکلات اقتصادی، بر حفظ و تقویت کشور و نظام تعلق‌گرفته و هیچ عاملی نمی‌تواند مانع انجام تکلیف آن‌ها شود.
از سوی دیگر، حضور پرشور، با بصیرت، دلسوزانه، آگاهانه و منطقی، برای انقلاب اسلامی ذخیره و پشتوانه شد چراکه هرچه حضور گسترده‌تر و بیشتر و هر چه اراده‌ها برای انجام تکلیف، مستحکم‌تر باشد، آبروی ملت
ایران و احترام آنان در پیش چشم ناظران جهانی بیشتر خواهد بود.
این در حالی است که مروری بر پروپاگاندای سیاه و لجن پراکنی رسانه‌های معاند در چند ماه گذشته حاکی از آن است که نقطه اشتراک همه آن‌ها القای ناامیدی و بی‌فایده بودن حضور در پای صندوق‌های رأی بوده است. هرچند دیروز برخی کارشکنی‌ها را در روند اخذ آرا شاهد بودیم و حتی بعضی رسانه‌ها این شائبه را مطرح کردند که عدم تمهید مقدمات رأی‌گیری شاید عامدانه باشد، بسیاری از واجدان شرایط در هوای گرم، در صف‌های شلوغ و مشتاقانه منتظر ماندند تا به فریضه سیاسی خود عمل کنند.
این حضور مؤمنانه، مخلصانه و پرشور مردم در انتخابات، خط پایانی بر جسارت و بلبل‌زبانی معاندان بود و یکپارچگی و وحدت ملی، توانایی تعرض و تحرک علیه جمهوری اسلامی را از آن‌ها گرفت. توطئه گران مستقر در تاریکخانه‌های غرب و منطقه انتظار نداشتند در مقابل چندین ماه – بلکه چندین سال – خط تخریب، حماسه‌ای این‌چنین خلق شود و سیلی سختی دریافت کنند.
ابرقدرت‌هایی که تا چندی پیش خود را برنده از پیش تعیین‌شده معادلات سیاسی می‌دانستند و تأکید داشتند جریان رسانه‌ای آن‌ها، به سونامی تبدیل‌شده و همه را با خود همراه خواهد کرد، امروز اقرار می‌کنند پشتوانه مردمی ایران، به این سادگی خدشه‌بردار نیست و به‌آسانی قادر نیستند به آن آسیب وارد کنند.
اذعان آن‌ها البته نکته‌ای است که مردم پیش و بیش از آن‌ها به آن واقف بوده و می‌دانستند مشارکت در انتخابات، دندان طمع بدخواهان را می‌کشد؛ آن‌ها را مأیوس می‌کند و تهدیدات نظامی، امنیتی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی را می‌کاهد. ضمن اینکه برای کشور ابهت، اقتدار، مصونیت و امنیت ایجاد می‌کند و قضاوت‌های غیرمنصفانه و مغرضانه درباره
ایران در عرصه جهانی را تصحیح کرده و در مسیر صحیح قرار می‌دهد.
بهترین تعبیر را در این خصوص رهبر حکیم انقلاب در سخنرانی تلویزیونی خود پیش از برگزاری انتخابات داشتند؛ «شاید در هیچ نقطه‌ای از عالم نتوانیم کشوری را پیدا کنیم که انتخاباتش این‌همه موردتهاجم دشمنان قرار داشته باشد.... خب هدف آن‌ها این است که این انتخابات به آن صورت مطلوب جمهوری اسلامی انجام نگیرد؛ یعنی چه؟ یعنی مردم از نظام فاصله بگیرند؛ چون عدم حضور مردم در انتخابات طبعاً فاصله‌گیری مردم از نظام جمهوری اسلامی است؛ این هدف آن‌ها است. البتّه مردم به حرف آن‌ها گوش نکرده‌اند؛ حالا به بعضی از گروه‌های خاص کار نداریم که در مطبوعات یا این روزها در رسانه‌های فضای مجازی همان حرف‌های آن‌ها را هم تکرار می‌کنند، لکن تجربه نشان داده و متن مردم نشان داده‌اند که هر چه دشمن خواسته، عکسش را انجام داده‌اند؛ هم در مورد انتخابات، هم در مورد راه‌پیمایی‌ها و مسائل گوناگون دیگر.» (26 خرداد 1400)
علاوه بر این، نتیجه رأی مردم، هر چه باشد و هر کس را انتخاب کرده باشند، باید به ترمیم سریع کاستی‌ها و بهبود اوضاع بینجامد. رئیس‌جمهور دولت سیزدهم در حقیقت، فردی است که برای بهبود اوضاع معیشتی، باید همچون یک جهادگر، با کار و تلاش پرحجم، فراوان، خستگی‌ناپذیر و با نیت خالص در خدمت عموم ملت به‌ویژه طبقات محروم باشد و با نگاه به ظرفیت‌های فراوان کشور، همراه با برنامه‌ریزی مدبرانه و عاقلانه، نسبت به استحکام درونی و بیمه کردن همیشگی
ایران در برابر تکانه‌های خارجی، هر چه در توان دارد به میدان بیاورد.
رئیس‌جمهور آتی
ایران اسلامی از این رو، مسئولیت سنگینی به عهده دارد و در کنار بایسته‌های اصلی به‌منظور پررنگ‌تر کردن سفره‌های مردم، از همه ساز و کارهای موجود برای شتاب بخشیدن به رونق اقتصاد و آزاد کردن بال‌های کشور از قید و بند موانع، باید به بهترین شکل استفاده کند. دولت آینده، از رهگذر تقویت ارکان اقتصادی جامعه و افزایش سرمایه‌های اجتماعی می‌تواند و باید سایه جنگ و هر نوع تهدید را از سر کشور دور کند چراکه در آینده، خبری از واگذاری امتیازات حداکثری و دریافتی‌های حداقلی نخواهد بود. در سال‌های آتی، کشورمان به مدد نیروهای پرتوان داخلی، قطب اول اقتصادی منطقه خواهد بود و در زمینه‌های گوناگون، به چنان قوت و قدرتی دست خواهد یافت که امکان حل‌وفصل معادلات منطقه‌ای در همه حوزه‌ها بدون حضور کشورمان ممکن نیست.
در حقیقت، در ماه‌ها و سال‌های پیش رو به فضل پروردگار، جمهوری اسلامی به تمدن اسلامی و مدل حکمرانی نبوی و علوی نزدیک‌تر می‌شود و با به سرانجام رساندن وظایف بر زمین مانده،
ایران به جایگاه واقعی خود در عرصه جهانی ارتقا خواهد یافت. از امروز، فصل رقابت‌ها به رفاقت تبدیل‌شده و همه موظف‌اند به دولت منتخب از هر طریق ممکن، یاری برسانند؛ وظیفه‌ای که از هر ایرانی غیور، انقلابی و وطن‌پرستی انتظار می‌رود.