چاپ

اخبار محرمانه - آرمان ملی / متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و انتشار آن در اخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
در قانون جدید انتخابات ریاست‌جمهوری مسیر نامزدی زنان در انتخابات ابهام دارد و برخی هم معتقدند آنان توانایی کسب این سمت را ندارند. با این حال نظامیان می‌توانند در انتخابات حضور پیدا کنند و خود را در معرض رای مردم قرار دهند. پرسش اینجاست که آیا مردم به یک نظامی در انتخابات اقبال نشان خواهند داد؟ زنان به عنوان شهروندان کشور نباید در بخشی از سرنوشت آن سهیم باشند؟ برای بررسی این موضوعات با حجت‌الاسلام سیدناصر قوامی فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت‌وگو کردیم که می‌خوانید.
مجلس در حال تدوین قانون جدید انتخابات است و گفته می‌شود این قانون زمینه‌های جناحی در خود دارد. این احتمال را تا چه حد جدی تلقی می‌کنید؟
اینکه مسائل جناحی در این قانون وجود دارد، روشن است و در آن بحثی نیست. نمایندگان مجلس یازدهم به طور قاطع اصولگرا هستند و جناحی عمل می‌کنند. همین که قانونی را تصویب می‌کنند که ضرورتی نداشته و دلیلی ندارد، دال بر این است که عمل آنها سیاسی و جناحی است.
مـــسالـه حــذف استعفا قبل از کاندیداتوری برای انتخابات ریاست جمهوری را در طرح مجلس چگونه ارزیابی می‌کنید؟
رئیس قوه‌قضائیه بخشی از روال اجرایی قانون انتخابات را برعهده دارد. قضاتی برای نظارت بر انتخابات و جلوگیری از تخلفات نامزدها مامور می‌شوند. قانون در چارچوب موازین حقوقی تصویب شده است. اگر در این خصوص دقت شود، حداقل باید استعفا پیش از انتخابات درباره برخی جایگاه‌ها لحاظ گردد. رئیس قوه‌مقننه نیز نفوذ دارد و نباید با رئیس مجلس رقابت کند، زیرا تفاوت‌هایی در این مسائل وجود دارد. دستگاه قضا ماموریت ذاتی دارد که جلوی تخلفات انتخابات را بگیرد و جایی که جرم واقع می‌شود، مجازات کند.
انتـــظار مـــی‌رفت که مجلس به ابهامات مساله رجل سیاسی نیز ورود کند اما از کنار نامزدی بانوان در انتخابات عبور کرده و تفسیر آن را برعهده شورای نگهبان قرار داد. چرا این ابهام نادیده گرفته شد؟
در خصوص تعریف رجل سیاسی، به عقیده من رجل به معنای مرد است. نمی‌توان گفت زن نیز می‌تواند در انتخابات ریاست جمهوری نامزد شود. قانون به کلمه «رجل» صراحت دارد. رجل در تمام لغت‌نامه‌ها به معنای مرد بوده و این کلمه به مردان اطلاق می‌شود. اگر گفته می‌شد فرد سیاسی، شامل زنان نیز می‌شد اما زمانی که رجل در مجلس خبرگان بیان شده، همانجا باید توجه می‎شد. افرادی که در آن مجلس بودند باید توجه می‌کردند که بگویند فرد سیاسی می‌تواند نامزد انتخابات شود. شاید آن‌ها همین عقیده را داشته‌اند و گفته‌اند که رئیس‌جمهور باید مرد باشد. اگر هم بنا به تفسیر کلمه رجل سیاسی باشد، شورای نگهبان باید در مورد آن نظر بدهد. مجلس نمی‌تواند تفسیر کند که رجل سیاسی شامل زنان نیز می‌شود. اعتقاد دارم کلمه رجل سیاسی بر مرد بودن نامزد انتخاباتی صراحت دارد. اگر مقصود این بود که مرد و زن هر دو می‌توانند وارد انتخابات شوند، به جای رجل سیاسی انسان، فرد یا شخصیت سیاسی به کار می‌رفت اما اینکه گفته شده رجل، مشخص است که مقصود چیست و نمی‌توان آن را تغییر داد.
موافق رئیس‌جمهور شدن یک خانم در انتخابات پیش رو هستید؟ آیا زنان شایستگی قرار گرفتن در این سمت را دارند؟
در حال حاضر فکر نمی‌کنم در کشور ما افرادی باشند که شایستگی کامل این کار را داشته باشند اما امکان دارد زمانی فردی بیاید که این شایستگی را داشته باشد. الان بانوانی هستند که می‌توانند وزارتخانه‌هایی مانند بهداشت و درمان و آموزش و پرورش را اداره کنند. ممکن است که زمانی افراد واجد شرایط باشند اما با این قانون اساسی که صراحتا از رجل سیاسی صحبت کرده، نمی‌توان از رئیس‌جمهوری زن صحبت کرد.
قانون جدید انتخابات صراحتا به نظامیان با درجه‌هایی مشخص اجازه حضور در انتخابات را داده است. تحلیل شما از ورود نظامیان به انتخابات چیست؟
به طور کلی در یک نظام انتخاباتی، هرکسی می‌تواند با دارا بودن شرایط قانونی اعلام نامزدی کند. این امری کلی است و لازم نیست بگوییم این قشر می‌تواند در انتخابات حضور پیدا کند و قشر دیگر نمی‌تواند. هرکسی که واجد شرایط قانونی باشد، می‌تواند داوطلب ریاست‌جمهوری یا نمایندگی شود اما حضرت امام خمینی(ره) نظامیان را از ورود به عرصه‌های انتخاباتی منع کرده است. مشخص نیست که آیا نظر امام یا رهبری قانون است یا باید به شکل قانون دربیاید؟ اگر در قانون نیامده باشد که نظامیان نمی‌توانند در انتخابات شرکت کنند، ایرادی ندارد و این اشخاص نامزد انتخابات شوند، مگر اینکه در قانون اساسی منعی وجود داشته باشد. در صورتی که این در قانون عادی نیز لحاظ شده باشد، قابل تغییر است اما اگر نظامیان در قانون اساسی از نامزدی انتخابات منع شده باشند، موضوع دارای مشکل خواهد بود.
از نگاه شما مردم در انتخابات به نامزدی نظامی اقبال نشان خواهند داد یا خیر؟
اگر انتخابات را محدود و منحصر کنند، این ممکن است. فرض کنید دو هندوانه هست و مجبورید یکی از آنها را انتخاب کنید و شما فکر می‌کنید که هیچ‌کدام از آنها بر دیگری ارجحیت ندارد، اینجا شانس حکمفرماست. اگر نامزدهای تاییدصلاحیت‌شده همه از یک صنف باشند، شانس در اینجا حاکم خواهد بود. طبعا اگر فردی غیرنظامی در انتخابات نامزد شود، قطعا بیشتر مورد استقبال قرار خواهد گرفت. اگر بین یک نظامی و یک غیرنظامی انتخابی صورت بگیرد، مردم غیرنظامی را انتخاب می‌کنند. اگر انتخابات ما آزاد به تمام معنا باشد و یکی از سران اصلاح‌طلب در انتخابات تاییدصلاحیت شود. بدون شک نظامیان رای نخواهند آورد. اگر دوقطبی میان یک نظامی و یک اصلاح‌طلب وجود داشته باشد، حتما اصلاح‌طلبان رای خواهند آورد. محسن رضایی بارها داوطلب شد اما با رای بسیار کمی همراه بود، یعنی عمده مردم تاکنون از نظامیان استقبال لازم نکرده‌اند.