بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - آفتاب یزد /متن پیش رو در آفتاب یزد منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
«محسن رهامی»، فعال سیاسی اصلاح طلب، برای سکوتِ احزاب سیاسی که وی آن را «نگران کننده» دانسته، سه دلیل معرفی می کند:
ـ دادن فرصت به دولت
ـ واگذاری رصد دولت به خود مردم
ـ ناامیدی از اصلاح شرایط
وی با اشاره به سکوت جریان های سیاسی در کشور می گوید: احزاب در حال حاضر بلاتکلیف هستند و خود را هم مسئول شرایط کشور نمی دانند چون به آنها اجازه فعالیت در دو انتخابات اخیر داده نشده است. از سویی دولت هم تازه کار خود را آغاز کرده و در حال برنامه ریزی برای تحقق برنامه هایش است و جریان های سیاسی در حالت انتظار و رصد این برنامه ها برای 6 ماه تا یکسال هستند و در واقع به دولت فرصت داده اند که برنامه هایش را اجرا کند تا اگر دولت در این راه موفق نشد، نگوید جریان های سیاسی مانع موفقیت من شدند. اینگونه هم می شود گفت که جریان های سیاسی رصد دولت را به خود مردم واگذار کرده اند تا آنها خودشان درباره عملکرد دولت قضاوت کنند که آیا پس از چند ماه ارزش پول ملی تقویت می شود؟ تورم کاهش می یابد و شرایط اقتصادی بهبود می یابد؟ مشکلات سیاست خارجی حل می شود؟ مسکن ساخته می شود؟ این فعال سیاسی تاکید کرده است: از نگاهی دیگر سکوت جریان های سیاسی نگران کننده است زیرا این سکوت به دلیل ناامیدی از اصلاح وضع موجود می تواند باشد. این خطری بزرگ است که دلسوزان و منتقدان به این نتیجه برسند که گوش شنوایی و امیدی برای اصلاح شرایط کشور وجود ندارد. دولت ایتدا از منتقدان و فعالان سیاسی مشورت خواست اما در ادامه برای تدوین برنامه ها و تهیه لیست وزرا هیچ استفاده ای از این مشورت ها نشد و معلوم شد که دولت آمادگی پذیرش مشورت را ندارد.این سکوت اگر به این دلیل باشد، اصلا علامت خوبی نیست. اگر حسگرهای جامعه از کار بیفتد، جامعه هم دچار کرختی می شود.
>صالح آبادی و لبنیاتی که ارزان نشد!
در هفته ای که رو به پایان است؛ منهای معارفه ی رسمی«پیمان جبلی» رئیس سازمان صدا و سیما و زلزله در کهگیلویه و بویر احمد و شمال خوزستان؛ دوخبر، یکی ارزانیِ صوری چند قلم از لبنیاتِ تا صد در صد گران شده به میزان ده درصد(!) و معرفی و آغاز به کارِ«علیِ صالح آبادی» به عنوان رئیس کل بانک مرکزی، اگرچه به طور طبیعی، برخی از روزنامه های سیاسی را مجبور به انتخابِ تیترهای اقتصادی کرد اما شیوع یک پدیده یعنی؛ «فقدان» تیترهای سیاسی ـ انتقادی روی جلد روزنامه های سیاسی و روی آوردن به مباحث اقتصادی، حتی از آن سکوت نگران کننده ای که «محسن رهامی» روی آن دست می گذارد نیز نگران کننده تر است.
پانصد و چند هزارمیلیارد تومان کسری بودجه افتاد گردن دولت رفته؟!
عدم توجه به تورم، مسکوت گذاشته شدنِ کسریِ پانصد و چند هزارمیلیارد تومانی بودجه سال جاری، گرانیِ دیگر به عادت تبدیل شده اقلام مهم خوراکی و آشفتگی پایان ناپذیر بورس و بازار خودرو، از مهم ترین موضوعاتی است که روزنامه ها در قالب مصاحبه، گزارش و تحلیل بدان توجه نشان می دهند. نکته ی غامض اما علاقه مندی روزنامه های سیاسی به مباحث اجتماعی ـ اقتصادی و فاصله گرفتن از تیترها و مباحثِ صرفاً سیاسی است هرچند به مقوله های اقتصادی ـ اجتماعی نیز از دریچه سیاست نگریسته می شود.
>تیترها سخن می گویند!
بررسی تیترهای روزهای آغازین و میانی هفته جاری، حساسیتِ این مسئله را بیشتر می کند زیرا؛ با دو موضع‌گیری رئیسی و امیرعبداللهیان، مشخص شد دولت تا اطلاع ثانوی قرار نیست به نگرانی های رسانه های عمدتاً رقیب توجهی نشان دهد:
ـ رئیسی می گوید: همچنان به سفرهای استانی خواهم رفت
ـ امیر عبداللهیان نیز گفته است: توجه به شرق به منزله‌ کنار گذاشتنِ شرق نیست!
این دو مقوله حاوی یک پیام آشکار است و آن این که؛ اندک اندک نه تنها «ماه عسل» دولت در حالِ منقضی شدن است که برخی پالس ها از «بهارستان» حکایت از آن دارد که «ماه عسل»ِ دولت و مجلس نیز یحتمل طی روزها و هفته های آتی به اصطلاح از درجه ی اعتبار ساقط شود به ویژه آن که مجلس مشخصاً پانزدهم آذرماه را برای تقدیم لایحه ی بودجه از سوی دولت اعلام کرده و طبیعتاً نخستین چالش جدیِ دولت و مجلس با رونمایی از نخستین لایحه ی بودجه از سوی دولتِ سیزدهم، عیان خواهد شد و صدالبته، مجلس که از سالِ پایانی دولت روحانی عادت کرده بود تا در برخی ردیف های بودجه ای، اعمالِ نظر کند شاید این بار با مانعی به نام «سیدابراهیم رئیسی» در جدی ترین آوردگاه دولت و مجلس مواجه
شود.
حکایت تمایل روزنامه های سیاسی به انتخاب تیترهای اقتصادی با «فونت» و «طرح» بزرگ و خاص، حکایت یک تغییر ذائقه نیست بلکه نشان از یک واقعیت تلخ دارد و آن این که؛ دولت تا اینجای ماجرا نه برای بورس کاری کرده است، نه در عرصه ی دیپلماسی گامی برداشته و نه در حوزه ی قیمت ها، تورم و گرانی ها
عکس العمل قابل ذکری از خود نشان داده پس این نیز می تواند یک شروعِ معنادار از سوی روزنامه هایی باشد که چون می بینند اگر وارد دعواهای بی نتیجه ی سیاسی شوند متهم به سیاه‌نمایی و چوب لای چرخ دولت گذاشتن می شوند فلذا ترجیح می دهند با رویکردی اقتصادی و اجتماعی بدون وارد شدن به دعواهای سیاسیِ «حیدری ـ نعمتی»، از این منظر دولت را محک زده و حتی تحت فشار قرار دهند ضمن آن که با صدای بلند اعلام کنند تیم پر نفرات و پر ستاره اقتصادی دولت سیزدهم عملاً هیچ حرکتی از خود نشان نداده و«دست روی دست گذاشتن» را به خوبی انجام داده اند!
شنبه هفدهم مهرماه
ـ «عقب نشینی صوریِ لبنیاتی ها ـ آرمان ملی»
ـ «سنگ بزرگ تورم پیش پای رئیس جدید بانک مرکزی ـ ابتکار»
ـ « پنج دروغ بزرگ به نام یارانه پنهان ـ مردم سالاری»
ـ «تبخیر طبقه متوسط ـ همدلی»
یک شنبه هجدهم مهرماه
ـ «تورم از سفره های مردم بلند نمی شود ـ همشهری»
ـ «اقتصاد دستوری را کنار بگذارید ـ آرمان ملی»
ـ «بلاتکلیفی ها خودرو را گران کرد؟ ـ ابتکار»
ـ «افزایش قیمت و آزادسازی نرخ به اسم کاهش قیمت ـ سیاست روز»
دوشنبه نوزدهم مهرماه
ـ «قرار ملاقات عاشقانه دلار و درهم ـ هفت صبح»
ـ «مردم و کنشگران اقتصادی احساس خوبی از انتصابات ندارند ـ آرمان ملی»
ـ «سه دهه اقتصاد ایران، از کجا به اینجا رسید ـ اعتماد»
ـ «بدهی523هزارمیلیاردتومانی میراث دولت تدبیر و امید ـ کیهان»
ـ «بودجه پشت درهای بسته بهارستان ـ شرق»
ـ «جبران کسری بودجه با اخذ مالیات از لوکس نشینان؟ ـ ابتکار»
ـ «تعارض منافع مدیران بورس به قله رسید ـ فرهیختگان»
ـ «شاخص بورس همچنان بر مدار نزول ـ مردم سالاری»
سه شنبه بیستم مهرماه
ـ «تحقیر دلار توسط پراید صندوقدار ـ هفت صبح»
ـ «سه تدبیر کلیدی برای مهار تورم ـ کیهان»
ـ «زمانی برای بازگشت اعتماد مردم به بورس ـ ابتکار»
ـ «خطر کاهش جدی صادرات ایران ـ مردم سالاری»
>آغاز انتقاد اصولگرایان از دولت
اگرچه محمدعلی پورمختار، فعال سیاسی اصولگرا و نماینده ادوار مجلس گفته:« نمایندگان انقلابی از دولت رئیسی انتقاد نمی کنند چون می ترسند «مغضوب» شوند» اما خطِ انتقادی علیه دولت در بین اصولگرایان گشوده شده و به نظر می رسد این خط تا بهارستان نیز امتداد پیدا کند. اوضاع نا به سامان بورس، انفعال دستگاه دیپلماسی در فقره ی مذاکرات وین و به تبع آن سردرگمی های اقتصادی، عدم توانِ صادراتی در حوزه های نفت، گاز و پتروشیمی، برخی انتخاب ها و انتصاب ها به ویژه در بحث استانداران، موضوع همچنان لاینحلِ پیوستنِ چندین و چند نماینده ی مجلس به دولت و شهرداری تهران، سگوت آزاردهنده ی مجلس، بی توجهی احزاب و جناح های اصلاح طلب و اعتدالی ها به روند طی شدن امورِ حکمرانی، گرانی افسار گسیخته و... کم کم داد اصولگرایانِ دستِ بر قضا شناخته شده را به هوا بلند کرده است که اگر این چنین ادامه پیدا کند طبیعتاً دولت روزهای سختی در مسیری که برگزیده، خواهد داشت.
>سایه سنگین سکوت روزنامه ها و رسانه های حامی دولت
بر عملکردِ ضعیف دولت!
این روزها، نظرسنجی هایی در مراکز استان ها پیرامون عملکرد نمایندگان مجلس انجام شده که نتایج باورنکردنی است؛
نارضایتی ای بین 60 تا 80 درصد و این یعنی مجلس به پایان سالِ دوم نرسید زیر شدیدترین فشارها از سوی افکار عمومی و رسانه ها قرار گرفته و ادامه این فشارها طبیعتاً تبعاتی نیز برای دولت خواهد داشت.آنچه عجیب، تلخ و غیر منصفانه است؛ ننوشتنِ
رسانه های نزدیک به دولت درباره ی گرانی و بیکاری است،
در باره نا بسامانی در توزیع مرغ و دیگر اقلام گران و کمیاب است، درباره میوه و پنیر و موز است و این یعنی حتی رسانه های نزدیک به دولت نیز که وظیفه ی حمایت واقعی از دولت دارند نیز به رسالت رسانه ای و اخلاق هواداریِ خود پشت کرده اند و این می تواند دولت را در برهوت بی توجهی و رهاشدگی، دچار نادیده انگاری و بی اعتباریِ تام کند. حالا یک بار دیگر به بندهای سه گانه ای که «محسن رهامی: بدان اشاره کرد توجه کنید:
ـ دادن فرصت به دولت
ـ واگذاری رصد دولت به خود مردم
ـ ناامیدی از اصلاح شرایط
انتخاب من اما در این میانه، هر سه گزینه است!