بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - ایسنا / یک فعال سیاسی اصلاح طلب با اعتقاد بر اینکه در کشور ما متاسفانه حزب واقعی نداریم، گفت: گروه های سیاسی چون برنامه مدونی ندارند، وقتی مشکلات از حد متعارف بیشتر می شود، محکوم به سکوت می شوند و این سکوت یعنی هیچ برنامه و راهکاری برای خروج کشور از بحران ندارند.
غلامرضا انصاری در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه گروه های سیاسی در کشور ما بیشتر گروه های سیاسی انتخاباتی و ایدئولوژیک هستند، اظهار کرد: ما رفتار و منش حزبی را در این گروه های سیاسی شاهد نیستیم. بیش از صد حزب در کشور وجود دارد که در ایام انتخابات به صورت جبهه محوری یا جناح محوری غیرشفاف اقدامات خود را انجام می دهند و پس از انتخابات هم هیچ احساس مسئولیت وفعالیت مشخص ندارند.
وی تصریح کرد: نظام جمهوری باید مبتنی بر کنشگری حزبی باشد و انتخابات، حزب محور و فعالیت های انتخاباتی از کاندیدا محوری و جناح محوری به سمت حزب محوری حرکت کند. اساسی ترین راه برقراری نظام حزبی مطلوب در ایران، ترویج فرهنگ فعالیت حزبی به عنوان یک فضیلت مدنی است. این وظیفه در درجه اول متوجه دولت، صداسیما و در درجه بعد متوجه خود احزاب و سپس مردم و کسانی است که هوادار گروه های سیاسی هستند.
سنجش دقیقی برای فعالیت گروه های سیاسی وجود ندارد
این عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت در ادامه خاطرنشان کرد: آسیب دیگر گروه های سیاسی جناح محور این است که نظام سنجش اصولی و دقیق برای فعالیتشان وجود ندارد. در حالیکه حزب در قبال آینده سیاسی خود نیازمند است که شعارهای واقعی را مطرح کند و دارای مانیفست اساسی باشد تا طرفداران آن حزب بدانند که حزب در حوزه های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی چه دیدگاه ها و برنامه های دارد.
در غیاب احزاب ملی، گروه های سیاسی جنبه باندی پیدا می کنند
انصاری با اشاره به اینکه نظارت مردمی وسیستماتیک، کارویژه دیگر نظام حزبی است، افزود: احزاب می توانند نظارت قوی بر ارکان مختلف حکومت داشته باشند و البته خود حزب هم توسط هوادارانش تحت نظارت قرار می گیرد. در چنین شرایطی است که یک حزب می تواند بستر توسعه را برای کشور بوجود آورد و مانع از بین رفتن منابع مالی و سرمایه های انسانی در جامعه شود. با این حال در غیاب احزاب ملی، قطعا گروه های سیاسی جنبه باندی پیدا کرده و از رای مردم به عنوان ابزار بهره می برند، به گونه ای که در چهار دهه گذشته حتی نسبت به عملکرد خود هم پاسخگو نبوده اند.
وی همچنین گفت: در نبود احزاب ملی و فراگیر، گرایش جامعه به سمت صاحبان نظریه سوق پیدا می کند و اگر صاحب نظریه، صاحب قدرت هم باشد، جامعه باضررهای غیرقابل جبران مواجه خواهد شد. در تجربه کشورهای توسعه یافته هم دیده نمی شود که یک دانشمند صاحب اندیشه، نظریه یا مکتب به حکومت برسد. بنابراین برنامه جمعی می تواند راهگشای توسعه در نظام های حکومتی مبتنی بر آرای مردم باشد.
در سیستم های سیاسی بسته، سرسپردگی و تملق زمینه های رشد را فراهم می کند
این فعال سیاسی با بیان اینکه در نبود احزاب ملی، گرایش حاکمان به سمت سیستم های بسته خواهد رفت، اظهار کرد: در این شرایط رقابتی در کار نخواهد بود و سیستم قدرت، انطباق خود را از دست داده و ضربه پذیر می شود. در چنین سیستم هایی، سرسپردگی و تملق زمینه های رشد افراد را فراهم می کند ولی در سیستم حزبی، صلاحیت های فنی، علمی، عقلی و توان مدیریتی در رقابت موجب کسب قدرت شده و رقابت، امکان رشد عناصر سیاسی را در میان مدت و بلندمدت فراهم می کند.
وی تصریح کرد: نبود احزاب ملی و گرایش به سمت افراد صاحب اندیشه و کاریزماتیک موجب سقوط سرمایه های اجتماعی می شود و پیوندهای اخلاقی و سنت ها را از بین می برد. از سویی وقتی عنصر پاسخگویی دموکراتیک برای منتخبین وجود نداشته باشد، طبیعی است که افراد فرصت طلب، متملق و شارلاتان با اتکاء به شعارهای پوپولیستی عرصه سیاسی را در اختیار می گیرند.
این عضو حزب اتحاد ملت با اشاره به اینکه انقلاب اسلامی مبتنی بر رای مردم بود، افزود: امام خمینی (ره) در جلسه با اعضای مجلس خبرگان تاکید داشت که باید به انتخاب مردم تن دهیم حتی اگر انتخاب آنها اشتباه بود.
 انصاری گفت: جامعه ای که پیامبر اسلام در صدر اسلام طراحی کرد مبتنی بر آزادی، عقلانیت و عدالت بود. در جامعه ای که عقل سرکوب و استبداد فکری حاکم شود و افراد برای خردورزی و اظهار عقیده و بیان آزاد نباشند، پیامبرپسند نیست. جامعه ای پیامبرپسند است که عقلانیت، آزادی، اخلاق، امنیت، رفاه و معیشت برای تمام توده‌های مردم برقرار باشد.
این فعال سیاسی اصلاح طلب ادامه داد: وقتی شهروندان به این نتیجه برسند که حکومت برای رای و نظر آنها و همچنین خود آنها ارزشی قائل نیست، همکاری آنها با حکومت کاهش می‌یابد و به حداقل می رسد. ریشه نارضایتی ها در دیده نشدن و ناکارآمدی است. 
احزاب چون برنامه ندارند محکوم به سکوت می شوند
انصاری با تاکید بر اینکه ما متاسفانه حزب واقعی نداریم، تصریح کرد: گروه های سیاسی چون برنامه مدونی ندارند، وقتی مشکلات از حد متعارف بیشتر می شود محکوم به سکوت می شوند و این سکوت یعنی هیچ برنامه و راهکاری برای خروج از بحران ندارند. البته احزاب نیم بندی هم که دارای برنامه باشند، اجازه کنش‌گری سیاسی ندارند. 
تا 100سال دیگر هم شعار دهیم، باز هم مشکلات تلنبار می شود
وی با اشاره به اینکه مشکل کشور با شعار حل نمی شود، گفت: اگر تا 100سال دیگر هم شعار دهیم، باز هم مشکلات تلنبار می شود. اداره کشور نیازمند هوشمندی، تدبیر و خردورزی است. الان زمان آن است که ایران نشانه تازه برای دنیا بفرستد تا گام تازه ای برداشته شود. برداشتن این گام نیازمند شجاعت و اعتماد به نفس است. باید به آمریکا و سایر کشورهای توسعه یافته این پیام را بدهیم که با حفظ اصول و منافع ملی خود می توانیم درشرایط برد_برد با آنها ارتباط سازنده ای را داشته باشیم.
یاس و ناامیدی برای کنشگر سیاسی یک سم مهلکی است
انصاری در پایان با بیان اینکه نهادهای مدنی و احزاب باید به صورت جدی به دنبال تدوین مانیفست و برنامه عملیاتی برای عبور از بحران کشور باشند و منافع ملی را بر منفعت گروهی ترجیح دهند، اظهار کرد: هنر یک کنشگر سیاسی، تبدیل یک تهدید به فرصت است. یاس و ناامیدی برای کنشگر سیاسی یک سم مهلکی است. همه کنش‌گران سیاسی و کسانی که نقد علمی و منصفانه از شرایط کشور دارند، باید آستین ها را بالا زده و کار گسترده تر از قبل را در دستور کار قرار دهند و با ایجاد ارتباط تنگاتنگ با توده های مردم و طبقات مختلف اجتماعی، اعتماد عمومی را جلب کنند و بستر کشور را با تلاش و هزینه کرد از سرمایه انسانی و سیاسی خود، به سمت آزادی، دموکراسی و رفاه هدایت کنند. چون جامعه ای که هرتحول وتحرک از اندیشه سنتی را با سنگ تکفیر وبدعت می زند، همواره در سکون وعقب ماندگی باقی خواهد ماند.