بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - خراسان / آشنایی با حرفه گزارشگری ورزشی در رادیو از زبان مائده علاقه مند
من کی‌ام؟
مائده علاقه‌مند هستم، متولد تهران. در رشته «علوم اجتماعی» تحصیل کرده‌ام و 20سالی می‌شود که به گزارشگری در رادیو مشغولم. کارم را با رادیوجوان شروع کردم، در رادیوتهران ادامه دادم و بعد به رادیوورزش پیوستم. از ابتدا دغدغه‌ام گزارش کردن ورزش زنان بود ولی آن‌موقع هنوز شرایطش فراهم نبود. 10سال صبر کردم تا بالاخره گزارش ورزش زنان در رادیو ممکن شد. چون رابطه خوبی با جامعه ورزشی داشتم و ورزشکار هم بودم، توانستم وارد گزارشگری ورزشی بشوم. یادتان باشد که گزارشگر اگر سواد ورزشی نداشته‌باشد، درجا می‌زند. من مربی و داور بدمینتون هستم، والیبالیستم و مدرک مربیگری والیبال دارم، مربی ایروبیک و تای‌بوکسینگ هستم، در رشته دوومیدانی 60متر کار کرده‌ام و دوره‌های مختلف مثل تغذیه در ورزش را گذرانده‌ام تا در کارم موفق باشم.
چطور گزارشگر شدم؟
یادم می‌آید در انشای کلاس پنجم با موضوع شغل آینده، درباره کار در رادیو و تلویزیون نوشته‌بودم. همیشه آرزوی گزارشگری ورزشی را داشتم و هیچ‌وقت هم بیکار نمی‌نشستم. دیدید بچه‌ها زنگ تفریح دورهم یک گوشه حیاط می‌نشینند؟ من اصلا از آن‌ بچه‌ها نبودم. همیشه یا توپ والیبال دستم بود یا راکت بدمینتون. همان‌وقت‌ها شنونده رادیوجوان هم بودم. یک‌روز در مسابقه «گردش در ورزش» که جمعه‌ها پخش می‌شد، شرکت کردم و برنده شدم. قرار بود هدیه‌ای به برنده‌ها بدهند، من هر روز یا زنگ می‌زدم به رادیو یا حضوری می‌رفتم که هدیه‌ام را بگیرم چون خیلی برایم مهم بود که یک یادگاری از رادیوورزش داشته‌باشم. همین رفت‌وآمدها باعث ارتباط من با رادیو شد تا این‌که بالاخره یک‌روز از رادیو زنگ زدند و گفتند ما از صدای تو خوش‌مان آمده‌، خیلی پرانرژی است و بعد هم با یک دستگاه آمدند به یکی از پارک‌های محله ما برای تست. همان‌جا یک گزارش مردمی گرفتم و دوهفته بعدش پخش شد.
شما چطور می‌توانید همکار من بشوید؟
گزارشگری ورزشی، بیشتر تجربی است اما من پیشنهاد می‌کنم در رشته‌های مرتبط مثل خبرنگاری، علوم ارتباطات و رسانه تحصیل کنید. وقتی سواد و تجربه کاری شما همسو باشد، موفق‌تر خواهیدبود. همچنین می‌توانید در دوره‌های آزاد صداوسیما شرکت کنید. مهم‌تر از همه باید پشتکار زیادی داشته‌باشید. ماجرایی را که درباره گزارشگر شدنم برای‌تان تعریف کردم، به‌حساب شروع کارم نگذارید. آن فقط یک قدم ساده بود. بعدتر کلی مشکل سر راهم قرار گرفت. از در بیرونم می‌کردند، از پنجره می‌رفتم تو. این شغل، عشق زیادی می‌خواهد و هیچ پولی هم تویش نیست.
گزارشگر رادیو باید چه ویژگی‌هایی داشته‌باشد؟
برای گزارش ورزشی، باید صدای جذاب، پرانرژی و پرهیجانی داشته‌باشید طوری که مخاطب، پای گزارش شما میخکوب شود و موج را عوض نکند. صدای‌تان نباید مثل هیچ‌کس دیگری باشد ولی درعین حال باید گزارش‌های زیادی بشنوید و از هرکدام چیزی یادبگیرید. اطلاعات زیاد شما و تسلط‌تان روی شناخت بازیکن‌ها و حواشی رشته‌های ورزشی، کارتان را قوی‌تر می‌کند. گزارشگری در رادیو غیر از دانش و مهارت‌های پایه‌ای، یک قلق هم دارد؛ باید روان‌شناسی بلد باشید و مردم را خوب بشناسید.
گزارش در رادیو با تلویزیون چه فرقی دارد؟
فرقش از زمین تا آسمان است. در تلویزیون تصویر خیلی به شما کمک می‌کند. مخاطب، مسابقه را می‌بیند و لازم نیست شما همه‌چیز را گزارش کنید. گاهی باید سکوت کنید و فقط گاهی به هیجان در لحن‌تان نیاز پیدا می کنید. در رادیو اما باید لحظه‌به‌لحظه حرف بزنید تا آن‌چه را در مسابقه اتفاق می‌افتد، برای مخاطب تصویرسازی کنید. باید گنجینه واژگان قوی داشته‌ و بلد باشید صدای‌تان را به‌موقع بالا و پایین ببرید. در گزارش‌های رادیویی از داخل زمین، شما فقط مجری نیستید بلکه تهیه‌کننده و صدابردار هم هستید. کسی به شما نمی‌گوید باید چه کار کنید و چه چیزی را ببینید و چه بگویید. باید تمرکز بالایی داشته‌باشید؛ فضای مناسبی را برای گزارش بازی انتخاب کنید که صدای محیط بر صدای شما غالب نشود؛ حواس‌تان به بازیکن‌ها، داور و تماشاچی‌ها باشد و همه این‌ها را طوری به مخاطب منتقل کنید که انگار خودش توی زمین است و دارد بازی را می‌بیند. بعضی از گزارشگرها و مجری‌های رادیو صداسازی می‌کنند. شما اگر دوست دارید در کارتان موفق شوید، هرگز این کار را نکنید. صدای حرف زدن‌تان نباید با صدای گزارش کردن‌تان فرق داشته‌باشد.