اخبار محرمانه - نمناک / دستگاه پیچیده و بسیار مهم گوارش، مجموعه ای حیاتی برای هر کدام از ما انسان هاست که بروز هر نوع مشکل در آن به شدت دردناک و جدی خواهد بود اما اگر این مجموعه ناقص شود چطور؟ مثل دونده دو ماراتونی که بدون معده، روده و کیسه صفرا زندگی می کند.
حتما به نظر عجیب میرسد اما حقیقت این است که "خوان دوال" 36 ساله که داستانش را در ادامه خواهید خواند، سال ها پیش معده، روده و کیسه صفرای خود را برداشته اما یاد گرفته که چگونه بدون آن ها به زندگی خود ادامه دهد.
دلیل نبود معده، روده و کیسه صفرا در بدن این مرد
داستان غم انگیز اما الهام بخش خوان زمانی شروع شد که او تنها 13 سال داشت. آن زمان او به بیماری ارثی به نام پلیپوز چند گانه مبتلا شد که 99 درصد احتمال سرطان دستگاه گوارش را افزایش داد. مادربزرگ و عموی او به دلیل بیماری آدنوکارسینومای روده بزرگ درگذشتند و پدرش مجبور به جراحی روده شد تا به این سرنوشت مشابه دچار نشود.
در سن 19 سالگی خوان تحت عمل جراحی قرار گرفت تا روده او برداشته شود و متاسفانه این آغاز ماجرا بود. در سن 28 سالگی وضعیت او بدتر شد. این بیماری معده او را نیز تحت تاثیر قرار داده بود، بنابراین لازم بود این عضو مهم نیز برداشته شود.
خونریزی بیش از حد او را تا دم مرگ برد اما به طرز معجزه آسایی نجات پیدا کرد. "خوان" پس از مدتی و بعد کم کردن 57 کیلو از وزن خود بر اثر بیماری بالاخره توانست بایستد و چند قدم بردارد اما انگار مشکلات تمامی نداشت و یک باکتری خطرناک کیسه صفرای او را آلوده کرد و او مجبور شد برای برداشتن کیسه صفرا دوباره زیر تیغ جراحی برود.
شروع زندگی جدید با دستگاه گوارشی متفاوت
ماه ها بعد خانواده اش، او را به یک شهر کوچک و آرام برای زندگی بردند. آن شهر چیز زیادی برای تفریح نداشت اما در اطراف آن تپه های زیبایی بود و خوان بیشتر وقت خود را به دویدن در آن جا می گذراند.
او دوستان دونده ای پیدا کرد و برای آن ها داستان زندگی خود را تعریف کرد و آن ها شگفت زده شدند که چگونه او به زندگی خود ادامه می دهد؛ چه برسد به این که هر روز ورزش میکند.
"خوان دوال" با کمک یک متخصص تغذیه یاد گرفت که چگونه غذا بخورد تا سطح انرژی خود را در هنگام فعالیت بدنی بالا نگه دارد. هشت ماه پس از آخرین عمل جراحی " خوان " توانست دو ماراتون بارسلونا را به پایان برساند. سپس دویدن در کوهستان را نیز به تمرینات خود اضافه کرد و ادعا می کند که ورزش او را سالم و با انگیزه نگه می دارد.

نداشتن معده باعث تغییر شیوه گرسنگی خوان شده است. او دیگر مانند ما احساس گرسنگی ندارد و مغز این سیگنال را دریافت نمی کند که بدن به مواد غذایی نیاز دارد. او تنها 3 درصد ذخیره چربی دارد و این می تواند باعث شود که او در وسط مسابقه بیهوش شود.
برای جلوگیری از این حالت، "خوان" زمان مشخصی برای تغذیه تعیین کرده است و حتی برای اطمینان از داشتن انرژی کافی در وسط مسابقه چیزهایی می خورد. مشخص نیست که بدن او چگونه غذا را پردازش می کند اما همه چیز از دونات و پاستیل گرفته تا ژامبون و ماکارانی می خورد.
او میگوید:" من می توانم غذا را هضم کنم اما نمی توانم انرژی ذخیره کنم. کمی سخت است اما من یاد گرفته ام که با این شرایط زندگی کنم. ورزش خیلی به من کمک کرده و همه چیز زندگی من است.
هر چه بیشتر ورزش کنم باید بیشتر بخورم تا انرژی و قدرت بیشتری داشته باشم. خانواده من خیلی خوشحال هستند که می بینند من برای زندگی خود تلاش می کنم و می توانم به تمام کسانی که شرایط من را دارند، انگیزه بدهم."