بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - خراسان / « نمایش اقتدار ایرانی در شهر پتر کبیر » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم هادی محمدی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
زمانی پترکبیر تزار قدرتمند روسیه ، رسیدن به آب های گرم جنوبی را به عنوان یکی از مهم ترین راهبردهای امپراتوری روسیه طراحی کرده بود و در این مسیر ایران را نقطه ای طلایی می دید . این هدف از سمت ایران محقق نشد و جنگ های ایران و روس در دوره قاجار هم نتوانست مسکو را به این هدف برساند اما حالا حدود 300سال بعد، این نیروی نظامی ایران است که توانسته با 26هزار کیلومتر دریانوردی، ظرف دو ماه و نیم و عبور از سخت ترین دریاها در بدترین فصول سال، خود را به بزرگ ترین بندر سن پترزبورگ برساند که برای روس ها نمادی از دفاع در برابر دشمنان تاریخیشان در جنگ های جهانی است .
روز گذشته ناوگروه رزمی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در روز نیروی دریایی ارتش روسیه در مقابل ولادیمیر پوتین رئیس جمهور پرقدرت این کشور رژه رفت تا در کنار 50شناور روسی و غیرروسی و هیئت های خارجی از 20کشور توانمندی و قدرت دریایی ایران را نمایش دهد . بررسی مسیر طولانی این دریانوردی تاریخی که از تنگه هرمز در خلیج فارس شروع شد و با عبور از دریای عمان ، دریای عرب ، اقیانوس هند شمالی و جنوبی ، گذر از دماغه امید نیک در آفریقای جنوبی ، سپس اقیانوس اطلس جنوبی و شمالی ، دریای مانش میان انگلیس و فرانسه ، دریای بالتیک در منطقه اسکاندیناوی و سرانجام خلیج فنلاند به سن پترزبورگ رسید، بیانگر این مطلب است که ایران در حوزه ساخت شناورهای نظامی به چنان فناوری بالایی رسیده که می تواند هم یک شناور با تناژ بسیار سنگین همچون ناوبندر مکران (120هزار تنی) و ناوشکن محافظ سهند با تناژ پایین (1300تن) را به سلامت در بدترین فصل سال دریانوردی در اقیانوس اطلس راهی چنین ماموریت سختی کند و با صد روز دریانوردی بدون پهلوگیری به سلامت به مقصد هم برسد . این که در این ماموریت یک ناوشکن کاملا ایرانی به نام سهند و یک ناوبندر که توسط نیروهای متخصص داخلی تجهیز و تغییر کاربری داده به نام مکران حضور دارند، می تواند برای آینده کشتی سازی و کشتیرانی در کشور بسیار موثر باشد و مستندسازی تجربیات این دریانوردی بی سابقه برای آینده بسیار راهگشا خواهد بود. از سوی دیگر حضور نیروی دریایی ایران در مناطقی همچون شرق اقیانوس اطلس و دریای مانش و دریای بالتیک که حیاط خلوت غرب و ناتو محسوب می شود و غیر از نیروهای روسی تحمل دیگر شناورهای رزمی برایشان سخت و غیرقابل قبول است نشان از اقتدار و اعتماد به نفس بالای نیروهای ایرانی دارد و پیام های مهمی را به رقبای ما در منطقه و فرامنطقه ارسال می کند . از سوی دیگر این مسیر یک مسیر قدیمی برای ارسال محموله های تجاری به ویژه نفت ایران به کشورهای دیگر و دریافت کالاست و به ویژه قبل از تحریم ها حضور کشتی های تجاری ما در این مسیر مورد توجه بوده است. توانمندی نیروی نظامی ایران برای حرکت در مسیر مذکور و تامین امنیت کشتی های تجاری ایرانی هم از مسائلی است که نباید فراموش شود . یادمان نرود سال گذشته در حین ارسال چند نفتکش ایرانی به ونزوئلا مورد تهدید و آزار نیروهای آمریکایی قرار گرفتند و همین می تواند توجیه مناسبی برای اسکورت کشتی های تجاری ایران در مسیر اقیانوس اطلس به حساب آید.
نکته دیگر جوان بودن این دو شناور است . یکی از معضلات همیشگی ما در حوزه تجهیزات نظامی، مسن بودن آن ها به سبب تحریم های 40 ساله علیه نیروهای مسلح ایران است . ناوشکن سهند با کمتر از سه سال و ناوبندر مکران با کمتر از یک سال عمر عملیاتی ثابت کردند که ایران می تواند از این پس روی ساخته های خود به نحو مطلوبی و در بالاترین سطح حساب کند . دریانوردی 52هزار کیلومتری(رفت و برگشت ) این ناوگروه آن هم تنها با یک پهلوگیری در روسیه ثابت می‌کند ایران امروز و توانمندی های نظامی‌اش در حوزه دریایی حرف های بسیاری برای گفتن دارد و این می تواند با توجه به رفع تحریم های تسلیحاتی از مهر سال گذشته ، مشتریان شناورهای ایرانی را نیز به خود جلب کند.
و نکته آخر که در سخنان امیر دریادار خانزادی فرمانده نیروی دریایی ارتش نیز دیده می شد موضوع همکاری های سطح بالای نظامی میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه است. روزگاری پتر کبیر برای دستیابی به آب‌های گرم به ایران چشم داشت و روزگاری در دوران ضعف حکومت ها در ایران ، در جنگ‌های متعدد با روسیه قسمت هایی از خاک خود را از دست دادیم اما امروز آن دشمنی دیرینه و قدیمی به همکاری در راهبردی ترین بخش خود که همکاری نظامی است بدل شده و حالا ایران نه برای جنگ و تهدید که برای اعلام دوستی و همکاری به مهم ترین بندر روسیه که به دستور شخص پتر کبیر ساخته شده می رود و در مهم ترین برنامه نظامی-دریایی این کشور شرکت می کند آن هم با دعوت و خواست رسمی روسیه و در حضور بالاترین مقام این کشور ، ولادیمیر پوتین.این همکاری و این حضور قطعا برای دشمنان مشترک دو کشور و ملت، پیام های ناخوشایند و مایوس کننده دارد اما می تواند زمینه های همکاری های مشترک را بین تهران و مسکو، با هدف منافع مشترک ، بیش از گذشته هموار سازد .