بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - رامسفلد نه تنها به مدیریت‌ها و تصمیمات ضعیفش معروف است؛ بلکه تلاش‌های وی نیز برای سرپوش گذاشتن بر حقایق نیز در یادها مانده است
پایگاه بصیرت / گروه بین المللی
روزنامه انگلیسی « گاردین» گزارشی منتشر کرد که در آن نام « دونالد رامسفلد» وزیر دفاع اسبق آمریکا که روز چهارشنبه درگذشت، با بزرگترین عملیات نظامی ناموفق در تاریخ ایالات متحده آمریکا همراه است. وی در سال 2003 به بهانه داشتن سلاح‌های کشتارجمعی عراق، به این کشور حمله کرد.همچنین نام رامسفلد و همراهانش یادآور استفاده از شکنجه‌های سنگین است که از آن زمان به بعد اعتبار آمریکا خدشه دار شد.
الواقع السعودی نوشت: رامسفلد نه تنها به مدیریت‌ها و تصمیمات ضعیفش معروف است؛ بلکه تلاش‌های وی نیز برای سرپوش گذاشتن بر حقایق نیز در یادها مانده است.همانطور که اسنادی که پس از حمله رامسفلد به عراق آشکار شد نشان داد که وی از حقیقت مربوط به اطلاعات سلاح‌های کشتار جمعی که ادعا می‌کرد عراق در اختیار دارد آگاه بود ، اما وی ادعاهای خود را به عنوان یک حقیقت مطلق نشان می‌داد .
سایت مذکور تاکید کرد: وی همچنین اشغالگری‌های خود را علیه عراق پس از سقوط «صدام حسین» امری ناچیزی دانست و با اصطلاح «همه چیز اتفاق می‌افتد» فروپاشی نظم عراق را انکار کرد.
در ادامه این گزارش آمده است: عدم تمایل رامسفلد به اخطارهایی که با دیدگاه وی مطابقت نداشت، باعث شد تا ژنرال‌ها و مقامات نظامی از او دور شوند. همچنین اصرار وی در خصوص اینکه عراق برای نظامیان آمریکا محلی امن است باعث شد که تعداد کشته‌های آمریکایی در این کشور افزایش یابد.
الواقع السعودی در ادامه افزود: مجله « ارمی تایمز» در نوامبر 2006 اقدام غیر معمولی را انجام داد و خواستار استعفای رامسفلد شد. بدین ترتیب این مجله نوشت: «رامسفلد اعتبار خود را نزد رهبر ، سربازان ،کنگره و افکار عمومی از دست داده است .همچنین استراتژی او شکست خورده و توانایی رهبری خود را در هدایت امور به خطر انداخته و اگرچه مسئولیت شکست آمریکا در عراق بر دوش وزیر دفاع آمریکا است اما نیروها و سربازان آمریکا این سنگینی را بر دوش می‌کشند».
بر اساس گزارش سایت مذکور: زمانی‌که « جورج دبلیو بوش» رئیس جمهور پیشین آمریکا رامسفلد را به عنوان وزیر دفاع در سال 2001 منصوب کرد، بسیاری تصور می‌کردند که وی و « دیک چنی» معاون بوش در دولت « جرالد فورد» انتخاب عاقلانه‌ای برای یک رئیس جمهور بی تجربه خواهند بود.
الواقع السعودی در ادامه اعلام کرد: پس از حملات 11 سپتامبر رامسفلد و چنی به همراه «پل ولفوویتز» معاون وی به عنوان طالبان جنگ افراطی ظاهر شدند و آن ها به بدترین سناریوها به ویژه اتحاد صدام حسین با القاعده و اینکه آن‌ها سلاح‌های بیولوژیکی و شیمیایی را دارند و در آستانه ساخت بمب هسته‌ای هستند، اعتقاد داشتند.
در ادامه این گزارش آمده است: رامسفلد در ژانویه 2003 ادعا کرد که صدام انبوهی از انبارهای سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی ، از جمله گاز سارین ، خردل ، سیاه زخم ، باکتری های سمی و احتمالاً آبله را در اختیار دارد و او همچنین برنامه فعالی برای دستیابی و تولید سلاح هسته‌ای تدارک دیده است.
الواقع السعودی در ادامه افزود: رامسفلد شروع به جمع‌‌آوری اطلاعاتی علیه عراق کرد و برای این کار به « احمد چلبی» سیاستمدار معارض صدام حسین تکیه کرد.برخی مخالفان صدام حسین نیز رامسفلد را متقاعد کردند که عراقی‌ها پس از سقوط صدام حسین از آمریکا برای ساختن حکومتی دموکراسی در عراق استقبال می‌کنند. بدین ترتیب رامسفلد به این درگیری خوش‌بین بود تا جایی که وی ادعا کرد که نمی‌داند این جنگ پنج روز یا پنج هفته یا پنج ماه به طول انجامد، اما در هرصورت از پنج‌ماه فراتر نخواهد رفت و پیروز میدان خواهد بود. رامسفلد با این حالت خوش‌بینی جنگ آمریکا عیله عراق را با « تکنیک‌های بازجویی پیشرفته» آغاز کرد که امروز مشخص شد این تکنیک شامل شکنجه بوده است.
الواقع السعودی نوشت: رامسفلد میراث دیگری از خود برجای گذاشت . وی از روش شکنجه در بازجویی‌ها به ویژه توسل به روش القای حس غرق شدن، انتقال مظنونان به فعالیت‌های تروریستی به زندان گوانتانامو و زندان ابوغریب استفاده می‌کرد و تاریخ هرگز او را نخواهد بخشید. زندان گوانتانامو باعث خدشه‌دار شدن وجه آمریکا و مانعی برای تحقق عدالت خانواده‌های قربانیان 11 سپتامبر شده است.
الواقع السعودی در پایان نوشت: رامسفلد در خاطرات خود با اکراه پذیرفت که وی اظهارات نادرستی درخصوص ادعای سلاح‌های کشتار جمعی در عراق کرده است.
آغاز جنگ افغانستان ،حمله به ساختمان پنتاگون در روز حملات 11 سپتامبر، حمله آمریکا به عراق و انجام اقدامات فجیع در این کشور و سپس انتشار عکس هایی از شکنجه زندانیان در زندان ابوغریب از جمله حوادث مهم در دوره وزیر دفاع اسبق آمریکا بود که از وی در کنار شماری دیگر از چهره‌های دولت جورج بوش پسر مانند پل ولفوویتز، پل برمر و جان بولتون به عنوان یکی از سرشناس‌ترین چهره‌های نومحافظه کاران یاد می‌شد.