بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - باشگاه خبرنگاران / قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قَالُوا أُوذِینَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِیَنَا وَمِنْ بَعْدِ مَا جِئْتَنَا ۚ قَالَ عَسَىٰ رَبُّکُمْ أَنْ یُهْلِکَ عَدُوَّکُمْ وَیَسْتَخْلِفَکُمْ فِی الْأَرْضِ فَیَنْظُرَ کَیْفَ تَعْمَلُونَ
قوم موسی به او گفتند که ما هم پیش از آمدن تو (به رسالت) و هم بعد از آنکه آمدی به رنج و شکنجه (دشمن) بوده‌ایم، موسی گفت: امید است که خدا دشمن شما را هلاک نماید و شما را در زمین جانشین کند آن‌گاه بنگرد تا شما چه خواهید کرد.
تفسیر آیه 129 سوره اعراف
بنی اسرائیل توقّع داشتند پس از قیام موسی (ع) کار‌ها یک شبه درست شود و کشور مصر، با همه امکانات در اختیار آنان قرار گیرد و فرعونیان نابود شوند. از این رو مدّعی بودند که قیام حضرت موسی برایشان رفاه نیاورده است، امّا در پاسخ آنان می‌فرماید:پیروزی، نیاز به شرایطی همچون صبر، تلاش وتوکّل دارد که با فراهم شدن آنها، یاری الهی فرامی رسد.
پیام‌های آیه 129 سوره اعراف
1-رفاه و امنیّت، اوّلین خواسته‌های مردم از حکومت هاست. «قالُوا أُوذِینا»
2-مردم ضعیف الایمان، در هر شرایطی از انبیا توقّع رفاه دارند و در غیر این صورت از آنان نیز انتقاد می‌کنند. «قالُوا أُوذِینا مِنْ قَبْلِ»
3-گاهی رهبران آسمانی، مورد انتقاد پیروان کم ظرفیّت و کم تحمّل خود نیز قرار می‌گرفتند. «قالُوا أُوذِینا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِیَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما جِئْتَنا»
4-اغلب مردم، سعادت و خوشی را در راحتی و آسایش می‌پندارند و نبود آن را ناکامی می‌دانند، غافل از آنکه ادیان آسمانی برای تنظیم و جهت صحیح دادن به زندگی آمده اند، نه برطرف کردن تمام مشکلات دنیوی مردم. «مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِیَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما»
5-مشکلات طبیعی و اجتماعی را باید از راه طبیعی و با تدبیر حل کرد، نه با اعجاز. با توجه به آیه قبل «اصْبِرُوا»، و جمله: «بَعْدِ ما جِئْتَنا»
6-رهبر باید انتقاد‌ها را بشنود و پیام امیدبخش بدهد. «عَسی رَبُّکُمْ»
7-ایمان به نظارت خداوند، مایه دقّت و پرهیزکاری است. «یَسْتَخْلِفَکُمْ فِی الْأَرْضِ فَیَنْظُرَ»
8-حکومت بر مردم، وسیله‌آزمایش است، نه لذّت جویی. «فَیَنْظُرَ کَیْفَ»
9-مردم در قبال حکومت مسئولند و با آن آزمایش می‌شوند. «کَیْفَ تَعْمَلُونَ» و نفرمود: «کیف أعمل»