بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - خبرآنلاین / نرخ ارز که قبل از انقلاب اسلامی وابسته به دلار امریکا بود،بعد از انقلاب شناور شد، ولی دولت به علت شرایط انقلاب و سپس پیش آمدن مسئله جنگ ، قیمت ارز را ثابت اعلام می‌کرد .
این در حالی بود که بازار قیمت های بسیار بالاتری را برای خرید و فروش اعمال می نمود. بعد از روی کار آمدن دولت اقای رفسنجانی شرایط اندکی تغییر کرد و ایشان با دادن شعار اقتصاد آزاد و برشمردن مفاسد و مضار اقتصاد دولتی، در مصاحبه‌ها و خطبه‌های نماز جمعه، قیمت ارز را و پیرو آن حتی خروج ارز از کشور را به هر مقدار آزاد اعلام کرد.
در این زمان بانک مرکزی گاه گاهی با فرستادن عوامل خود به بازار و تحت عنوان مبارزه با گرانی در بازار دخالت می نمود. شاید همکارانی که هم سن و سال من هستند به خاطر داشته باشند، آقائی بنام نجفی را .... مرحله بعد پشیمان شدن آقای رفسنجانی از سیاست بازار آزاد در خردادماه سال 1373 بود.
در آن زمان ایشان با سیاست تثبیت نرخ ارز و ممنوعیت معامله ارز توسط مردم و احیای مجدد سازمان تعزیرات و دستور قلع وقمع صرافان به میدان آمد و درست 180 درجه از سیاست‌های اعلامی قبلی عقب نشینی کرد، و تندترین شعار ها را علیه بازار آزاد مطرح کرد، و البته اعضای دولت ایشان هم که موسوم به کارگزاران بودند ، در هر دو مرحله در تبلیغ مواضع متناقض ایشان با او همراه بودند ، و البته به جز یک نفر که مردانه و جوانمردانه بعد از تغییر موضع آقای رفسنجانی از دولت ایشان استعفا داد و کناره گیری نمود ، که انشاالله هر کجا هست ، خدایش به سلامت دارد.او مسعود روغنی زنجانی بود، به هر حال آقای رفسنجانی در موضع گیری جدید خود سنگ تمام گذاشت .
یادم هست یک نوبت در نماز جمعه دلار فروشی را با تریاک فروشی مساوی دانسته و صرافان را نصیحت نمودند به یافتن شغلی آبرو مند ! این زمان نیز بگذشت . دوران اقای خاتمی رسید بار دیگر خرید و فروش ارز آزاد شد و قیمت آن هم که در بازار آزاد تا 950 تومان در تابستان 1378 رسیده بود با سیاست‌های تک نرخی شدن ارز و با شیب ملایم رو به افول نهاد. 
بعد از اینکه به حدود 800 تومان رسید بار دیگر ولی با شیبی کم شروع به افزایش نمود. و این سیاست تا شهریور ماه سال 1389 ادامه داشت تا این که قیمت دلار به حدود یک هزار تومان رسید، ولی نرخ متوسط تورم طی این حدود ده سال حداقل 20 در صد بوده که اگر با دلار 950 تومان محاسبه کنیم قیمت دلار در آن زمان می بایست حدود 4000 تومان را نشان می داد.
حال اگر مبنا را 800 تومان در سال 1380 در نظر بگیریم و نرخ تورم را هم متوسط 20 درصد که تقریبا مساوی نرخ سود بانکی بود، باز هم نرخ دلار باید چیزی درحدود 3000 تومان می‌بود. پس نرخ هزار تومانی در آن زمان نشانه فشرده بودن فنر قیمت هاست و دیدیم که همین مسئله باعث فرار فنر در اواخر سال 91 شد ، بعد از آن هم در دولت آقای روحانی، سعی در نگه داشتن قیمت ارز به ضرب و زور تزریق بیش از تقاضا داشتند و در حالی که متوسط نرخ تورم در چهار سال نخست دولت ایشان بیش از 30 در صد بود ، نرخ ارز تا اول سال 97 کمتر از 15 در رشد کرد.
البته طبق انتظار این وضعیت نمی توانست دوام آورد و دیدیم که در سال های 98 و 99 چه اتفاقاتی در بازار افتاد و با در رفتن فنر قیمت‌ها ، دلار تا 34000 تومان نیز در مهر ماه سال 99 پیشروی کرد. تصور حقیر این است که بار دیگر همین اتفاق در حال رخ دادن است، و متاسفانه با سیاست‌های فشار بر روی فنر قیمت، می باید منتظر فاجعه ای دیگر در بازار ارز باشیم. البته همه می دانند که هر چه پول ملی قوی‌تر باشد رفاه برای مردم بیشتر است . ولی پائین بودن نرخ ارز به تنهائی در حالی که نرخ تورم و سود بانکی بالاست و انواع کالاها هر روز گرانتر می‌شود ، نه تنها باعث رفاه مردم نمی‌شود بلکه منجر به افزایش واردات ،٬ کاهش صادرات، بسته شدن کارخانه ها و افزایش بیکاری و .... شده و می شود.