بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - عصر ایران /متن پیش رو در عصر ایران منتشر شده و انتشار آن به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
می توان گفت احمدی‌نژاد دچار خطای محاسباتی یا احساساتی شده چرا که حداد عادل با پیش بینی واکنش تند او پیشاپیش از رد صلاحیت خبر داد تا او را حذف کند و از این نظر موفق شده است.
مهرداد خدیر / واکنش تند محمود احمدی‌نژاد رییس جمهوری پیشین به سخنان غلامعلی حداد عادل رییس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی و اتهاماتی چون «دست بوسی فرح در رژیم گذشته و تغییر چهره بعد از پیروزی انقلاب» یا توصیف انتخابات سال گذشته مجلس کنونی با واژۀ «افتضاح» و هشدار دربارۀ «مهندسی انتخابات 1400» تعابیری است که شاید خیلی ها حمل بر شجاعت سیاسی او کنند اما می توان به ماجرا از زاویه ای دیگر هم نگریست و یادآور شد حداد عادل هوش‌مندانه دست روی نقاط حساس و احساسی احمدی‌نژاد گذاشت تا تکاپوهای چند ماه اخیر او را که از زبان عبدالرضا داوری و در مصاحبه با تلویزیون فارسی بی بی سی هم جلوه می‌کرد خنثی و او را از مرکزیت قدرت دور کند.
حدادعادل، رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب، در همایش سیاسی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان گفته بود: «آمدن احمدی‌نژاد به انتخابات را اصلا در نظر نگیرید به‌نوعی این تکلیف روشن است بنابراین چندان تحت تاثیر موضع‌گیری و فضای مجازی و بودن و نبودن و برخی حرف‌زدن‌ها و اظهارنظرها نباشید چرا که چنین اتفاقی رخ نخواهد داد؛ دوره قبلی هم رخ نداد چه برسد به اینکه الان چهار سال هم گذشته و بدتر هم شده است. یعنی به هر دلیلی آن اتفاق نیفتاد این بار دلایل بیشتر است بنابراین درباره این مسئله نباید فکر کرد.»
احمدی نژاد هم به سخنان متحد و مؤتلف و مصاحب دیروز خود این گونه واکنش نشان داد:
«نمی دانم چرا عده ای وقتی ابراز لطف مردم به من را می‌بینند چنان خشمگین می‌شوند که نمی توانند خشم‌شان را کنترل کنند. این آقا سال 84 هم سنگین ترین فشارها را به من آوردند که در انتخابات شرکت نکنم... چگونه می‌توان انتظار داشت با نقش آفرینی کسانی که قبل از انقلاب دست فرح پهلوی را می‌بوسیدند و سپس تغییر چهره داده و سوپر حزب‌اللهی شدند، اوضاع کشور درست شود؟»
او که البته می‌داند از او خواسته خواهد شد سند مدعای خود را ارایه کند یادآور شده عکس دست بوسی در کامپیوتر خانم پریوش سطوتی همسر دکتر فاطمی بوده و نیروهای امنیتی با خود برده‌اند و می تواند بگوید منظور مستقم او آقای حداد نبوده است.(خانم سطوتی به منظور شرکت در همایشی به دعوت اسفندیار رحیم مشایی به تهران آمده بود و مدت‌ها در هتل لاله اقامت داشت).
در این که آقای حدادعادل چهره چندان محبوبی نیست تردیدی نیست. خودم به نقل از ظریفی نوشتم او در هر انتخابات 11 میلیون رأی دارد منتها نیم میلیون برای خودش و ده و نیم میلیون برای رقیب. هر که باشد!
در این که او پیش از انقلاب اهل مبارزه هم نبوده تردیدی نیست. برادرش مرحوم مهندس مجید البته بود. آقای حداد به اعتبار عضویت در انجمن فلسفه شاهنشاهی توانست پس از تحصیل در رشته فیزیک وارد وادی فلسفه شود. ریاست عالیۀ این انجمن با دکتر سید حسین نصر بود که اواخر رژیم پهلوی رییس دفتر فرح هم شد و به همین خاطر دیگر نتوانست به ایران بازگردد.
بدتر از ریاست دفتر فرح البته عملکرد سرکوب‌گرانه نصر در دوران ریاست دانشگاه صنعتی آریامهر (شریف) است. در اوج رفتارهای خشن ساواک در سال های 51 تا 54. می‌توان این گونه قیاس کرد که وقتی صادق زیباکلام را که در انگلستان شیمی می‌خواند در بازگشت به ایران دستگیر کردند رییس هیأت امنای دانشگاه که بعدتر نخست وزیر بریتانیا هم شد برای مقامات ایران نامه نوشت و پی‌گیر بود ولی وقتی کیوان صمیمی را با دهان شکسته به دانشگاه صنعتی بازگرداندند، صدایی از دکتر نصر درنیامد. بنابراین نقد اصلی به نصر به خاطر عملکرد او در دانشگاه است نه دوران ریاست دفتر فرح.
البته ریاست عالیه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم با فرح بود در حالی که می‌دانیم روشن‌فکران و هنرمندان فعال در آن ربطی به فرح نداشتند.
دکتر سروش هم هر گاه حداد به او تاخته به رابطه حداد و نصر اشاره کرده و تعبیر تندی را هم دربارۀ ارادت حداد به نصر به کار می برد که آقای حداد را می‌آزاد اما دست‌بوسی را تا‌کنون نشنیده بودم و گمان نمی‌کنم صحت داشته باشد چون با باورهای مذهبی حداد هم سازگار نیست.
مبارز نبودن و با انجمن فلسفه ارتباط داشتن یک بحث است و دست‌بوسی فرح ( ولو طعنۀ غیر مستقیم باشد) یک بحث دیگر و متقابلا آقای حداد هم می‌تواند به سبک احمدی‌نژاد بگوید اگر هم در نقل قول راست بگوید منبع او خواهر همسر رحیمی فرماندار نظامی اعدام شده است! چون دکتر فاطمی و سپهبد رحیمی باجناق بودند.
با این همه نظر غالب این است که سخنان احمدی‌ژاد بی‌اخلاقی نیست و از هوش سیاسی او نشأت می‌گیرد. تازه اگر هم بی‌اخلاقی باشد به اندازۀ کاری نیست که در مناظره با مهندس موسوی کرد و به یاد داریم که همین جناب حداد نه تنها سکوت کرد و تقبیح نکرد که در سال 88 بارها در تلویزیون به آخرین نخست‌وزیر ایران تاخت و به احمدی‌نژاد هیچ انتقادی نداشت‌. از این رو می‌گویند برکشیده و عزیز دُردانه خودشان است و دعوا بر سر حقیقت نیست. بر سر صندلی قدرت است و همان احمدی‌نژاد اگر مثل قبل کُرنش کند عزیز است و همین حداد اگر کمک کند تا او دوباره بر تخت بنشیند هیچ گاه دست‌بوس نبوده است.
جدای موضوعات مورد مناقشه، آن بخش را که به انتخابات غیر رقابتی و کم مشارکتی دوم اسفند اشاره می‌کند البته عین واقع و با صراحتی چون سعید حجاریان و مصطفی تاج زاده ارزیابی می‌کنند.
با این‌همه چنان که در آغاز هم گفته شد می‌توان گفت احمدی‌نژاد دچار خطای محاسباتی یا احساساتی شده چرا که حداد عادل با پیش بینی واکنش تند او پیشاپیش از رد صلاحیت خبر داد تا او را حذف کند و از این نظر موفق شده است.
اگر حداد کاندیدای 1400 بود و احمدی‌نژاد هم جواز حضور می‌گرفت البته که این حملات بسیار به کار احمدی‌نژاد می‌آمد اما حداد در 1400 نیست و هدف او در حال حاضر کنار زدن توأمان علی لاریجانی و احمدی‌نژاد به منظور ائتلاف بر سر باقر قالیباف است. لاریجانی را با انتقاد از جامعه روحانیت که چرا بیرون شورای ائتلاف کار می‌کند و احمدی‌نژاد را با شورای نگهبان.
بنا بر این احمدی‌نژاد اگر احساسی نمی‌شد می‌توانست به جای حداد مستقیم سراغ باقر قالیباف برود و به جای طرح موضوع دست بوسی که نمی‌تواند ثابت کند از تلاش برای به قدرت رساندن قالیباف بگوید و این که می‌دانند من یا لاریجانی باشیم امکان ائتلاف بر سر قالیباف را ندارند.
با این اوصاف، اگرچه سخنان آقای احمدی نژاد به دل خیلی‌ها نشسته و دربارۀ انتخابات حداقلی و غیر رقابتی مجلس آخر دور از واقعیت هم نیست و بسیار بعید است مثل مجری برنامۀ کودک شبکه قم یا رییس بنیاد مستضعفان از آقای حداد عذرخواهی کند اما به نظر می‌رسد دچار خطای محاسباتی یا بیش از حد احساساتی شده و تلاش‌های واقعی یا رسانه‌ای دو ماه اخیر را بر باد داده و حال، آقای حداد با خاطری آسوده‌تر می‌تواند روی نامزد مورد نظر خود تمرکز کند. البته موفقیت پروژه حداد منوط به مشارکت حداقلی و تکرار مدل انتخابات مجلس است.