بزرگنمايي:

اخبار محرمانه- روزنامه اعتماد از نامه موسوی خویینی ها مرد پنهان اصلاحات به آیت الله جنتی خبر داده است.متن این گزارش را از اعتماد می خوانید.

اعتراضات دی ماه، «شنیدن صدای مردم» را به ترجیع‌بند سخن همه مقامات، مسوولان و سیاسیون تبدیل كرده است. جناح‌بندی‌های سیاسی تاثیری در تاكید بر این امر ضرور ندارد اما مشكل آنجا است كه اغلب گوینده حساب خود را از دیگر مسوولان جدا كرده و دیگران را به شنیدن صدای مردم توصیه می‌كند. گویی كه همه اعتراضات متوجه دولت بوده و حالا هم او باید صدای مردم را بشنود و پاسخگو باشد. این همان نكته‌ای است كه آیت‌الله موسوی‌خوئینی‌ها در نامه‌ای خطاب به آیت‌الله جنتی مورد نقد قرار داده است. نقدی محترمانه اما جدی. فارغ از اینكه پاسخ دبیر شورای نگهبان به انتقادات مطرح شده چیست؛ باید نامه مذكور را به فال نیك گرفت. هرچه باشد مرد پشت پرده اصلاح‌طلبان دست به قلم شده و فردی از جریان رقیب را مخاطب قرار داده است. این اقدام او می‌تواند بستر مناسبی برای گفت‌وگوی سیاسی فراهم كرده و دیگر چهره‌های موثر در اداره كشور را به استفاده از این شیوه تشویق كند. نامه‌نگاری می‌تواند مقدمه برگزاری گفت‌وگوهای رو در رو باشد. هدف این است كه گروه‌ها و جریان‌های مختلف بتوانند مسائل‌ خود را در فضایی به دور از تشنج و پیشداوری مطرح كرده و به جای نفی یكدیگر، دیدگاه‌ها و نظرات طرف مقابل را بشنوند. سال‌ها است كه بر گفت‌وگو و آشتی ملی تاكید می‌شود و امید است كه از طریق این گفت‌وگو‌ها بتوان راه‌حل‌های بهتری برای برون رفت از بحران‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و... یافت. این گفت‌وگوها شكل نمی‌گیرد مگر آنكه جریان‌های و كنشگران سیاسی وجود یكدیگر را پذیرفته و میزان نقد‌پذیری خود را افزایش دهند.
نامه موسوی‌خویینی‌ها به احمد جنتی می‌تواند اقدامی موثر در راستای سیاست ورزی بر مدار گفت‌وگو باشد اما این شیوه ادامه نمی‌یابد اگر عدالت رسانه‌ای بر‌قرار نشود. تا زمانی كه برخی از سیاسیون صاحب تریبون باشند و برخی دیگر تنها دارای كاغذ و قلم؛ از نامه‌نگاری فراتر نرفته و به هدف اصلی یعنی تعامل و گفت‌وگو نمی‌رسیم.
متن منتشر شده توسط موسوی‌خوئینی‌ها به شرح زیر است:



بسم‌الله الرحمن الرحیم
چه كسانی باید صدای مردم را بشنوند؟
بیست‌ودوم بهمن پیش روی ما است و ابتدا این روز بزرگِ پیروزی مردم بر استبداد و دیكتاتوری سلطنتی را به ملت سرافراز ایران تبریك عرض می‌كنم. حضرت آیت‌الله جنتی در «نشست هماهنگی برگزاری مراسم چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی» گفته‌اند: «ما نیز باید هرچه می‌توانیم به مردم برسیم و درد مردم را بفهمیم و صدای آنها را بشنویم، در كنار مردم باشیم همین‌طور كه تاكنون مردم در كنار ما بوده‌اند... » حوادثی كه از روز هفتم دی‌ماه آغاز شد همه را عمیقا نگران كرد، ولی این فایده را نیز داشت كه مسوولان بلندپایه كشور و از آن جمله، آیت‌الله جنتی -كه عمرش دراز باد- برخلاف شیوه معمول، كه همیشه دیگران را به انجام وظایف‌شان توصیه می‌كنند، این‌بار، حداقل در سخن، به وظیفه خود نیز اشاره كرده‌اند و گفته‌اند: «ما نیز باید... درد مردم را بفهمیم و صدای آنها را بشنویم و... .» اكنون، با رعایت تمامی آداب و القاب خودساخته‌ای كه در محضر مقامات عالیه ادا می‌كنند، از دبیر محترم شورای نگهبان می‌پرسم كه آیا جنابعالی و سایر اعضای محترم شورای نگهبان در رابطه با وظایفی كه بر عهده دارید - به‌ویژه درباره تایید یا رد صلاحیت افراد برای نامزدی در انتخابات مجلس خبرگان رهبری، مجلس شورای اسلامی و ریاست‌جمهوری- صدای اعتراض مردم را شنیده‌اید؟ این سوال تنها درباره رد صلاحیت‌ها نیست، بلكه درباره تاییدشدگان ویژه نیز هست؛ یادآوری می‌كنم كه جناب آقای جنتی در همین نشست گفته‌اند: «... ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم صدای كسی در نیاید، مردم باید حرف‌شان را بزنند... .» مایلم همین‌جا و كوتاه از جناب ایشان سوال كنم كه تاكنون چه كسی انتظار داشته است كه صدای كسی درنیاید؟ آیا دولت فعلی و دولت‌های گذشته چنین انتظاری داشته‌اند؟ در این دولت‌ها، حتی در دولت نهم و دهم، همواره صدای مردم از طریق رسانه‌ها بر سرشان بلند بوده است؛ حتی رسانه ملی كشور صدای خودش را بیش از صدای مردم آنقدر بر ضد دولت فعلی بلند كرده است كه صدای همه را درآورده است و این هم از ویژگی‌های ما است كه روزی نیست مگر آنكه رسانه ملی كشورمان بر ضد رییس‌جمهور منتخب ملت یا دولت او برنامه‌ای داشته باشد. اكثر خطیبان نمازهای جمعه و از جمله آیت‌الله جنتی در فریادزدن بر سر دولت‌ها و روسای جمهور -البته به استثنای رییس‌جمهور محبوب‌شان- كم نگذاشته‌اند و هنوز هم ادامه دارد و گویا تا چنین نكنند خطبه‌ها شرعا كامل نمی‌شود و نماز جمعه احتمالا ممكن است باطل شود! پناه بر خدا. پس جز افراد و نهادهایی كه قدرت قاهره آنان نفس‌ها را در سینه‌ها پنهان كرده است چه كسی انتظار داشته است كه صدای كسی در نیاید؟ حضرت آقای جنتی نیك می‌دانند كه تنها دروغ نیست كه حرام است؛ مضاف بر آن، اگر گوینده‌ای، در مقام بیان واقعیات حكمرانی، سخن راست را هم نگوید یا سخنانی غبارآلود و ابهام‌زا بگوید، آن هم حرام است. اكنون برمی‌گردم و سوال اول را پی می‌گیرم كه آیا جناب آقای جنتی، در رابطه با انجام وظایف‌شان در شورای نگهبان، صدای اعتراض مردم را شنیده‌اند؟ البته اظهارات ایشان در گذشته كه از تلویزیون پخش شده است، نشان می‌دهد كه مقاماتی از امثال ایشان تحت تاثیر صدای اعتراض‌ها قرار نمی‌گیرند و البته جناب ایشان صدای اعتراض‌ها به عملكرد خود را «فشار» می‌دانند و فشار به دیگران را «صدای مردم»! ایشان گویا معتقدند چون به قانون و برحسب وظیفه شرعی عمل می‌كنند، دیگر مهم نیست مردم درباره اقدامات آنان چگونه فكر خواهند كرد و چه عكس‌العملی نشان خواهند داد و گویا دیگران چون به وظایف قانونی و شرعی خود عمل نمی‌كنند در معرض اعتراض مردم قرار می‌گیرند. در اینجا نمی‌توانم از یادآوری نكته‌ای صرف‌نظر كنم: بنده انكار نمی‌كنم كه مردم مشكلات معیشتی دارند و این مشكلات عمیق و گسترده است، ولی این مطلب مهم نباید دستاویز كسانی شود كه می‌خواهند علت تمام نارضایتی‌ها را بر دوش این دولت و دولت‌های گذشته بگذارند، كسانی كه با اقدامات نسنجیده خود به شخصیت انسانی، سیاسی و اجتماعی مردم لطمه‌ها و صدمات شدیدی وارد كرده‌اند و ضربه‌هایی به روحیه آزادیخواهی و آزادگی ملت زده‌اند كه زخم ناشی از مشكلات معیشتی و اقتصادی را دردناك‌تر و عمیق‌تر از آنچه هست احساس می‌كنند. پس مقامات عالی كشور مانند آیت‌الله جنتی باید با بصیرت لازم به اعتراض‌های مردم نگاه كنند و در عمق زخم ناشی از مشكلات معیشتی و اقتصادی، زخم‌های عمیق‌تری را ببینند. اگر توفیقی دست داد در آینده به این مطلب اساسی بیشتر می‌پردازم، ان‌شاءالله. اما اگر همه مقامات عالی كشور مانند جناب آیت‌الله جنتی به اعتراضات مردم نگاه كنند و هركس چنان سخن بگوید كه گویا این اعتراضات، در واقع، اعتراض به عملكرد دیگران و به‌ویژه دولت بوده است و خواهد بود نه اعتراض به من و به عملكرد من، ممكن است امید به اصلاح امور، خدای نخواسته، به یأس مبدل شود و چنین مباد.
بار دیگر بیست‌ودوم بهمن را به ملت بزرگوار ایران تبریك عرض می‌كنم و امیدوارم، اگر مشكلات جسمی مانع نشود، بتوانم در راهپیمایی این روز فرخنده شركت كنم. امیدوارم همه كسانی كه مشكلی برای حضور در این راهپیمایی ندارند در آن شركت كنند تا این پیروزی افتخارآمیز و غرورآفرین همواره برای ملت ماندگار گردد و كسی یا كسانی نتوانند آن را مصادره كنند، ان‌شاءالله.