چاپ

اخبار محرمانه - صبح نو / سریال «دنگ و فنگ روزگار» به کارگردانی آقای جواد مزدآبادی و تهیه‌کنندگی آقای امیر طالبی‌کاشانی این‌شب‌ها از شبکه یک سیما در حال پخش است.
در خلاصه داستان این سریال آمده که محمد نادری و سیروس گرجستانی دو دوست هستند که در یک شراکت دچار مشکلاتی شده و ناچار می‌شوند سال‌ها این مشکلات را پنهان کنند و همین مساله باعث رقم خوردن اتفاقات طنز می‌شود. سیروس گرجستانی، محمد نادری، نیما شاهرخ‌شاهی، محمد فیلی، غلامرضا نیکخواه، امیر غفارمنش و ساعد هدایتی از جمله بازیگران «دنگ و فنگ روزگار» هستند. این سریال را طالبی‌کاشانی تهیه کرده که قبلاً سابقه تولید مجموعه‌هایی مثل «زیر آسمان شهر» را داشته است. حسن وارسته، یکی از نویسندگان مجموعه «پایتخت» نویسنده این سریال است. با «امیر طالبی‌کاشانی» تهیه‌کننده سریال «دنگ و فنگ روزگار» درباره این مجموعه گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
ایده «دنگ و فنگ روزگار» از کجا شکل گرفت؟
ایده این سریال را حدود دو سال پیش آقای حسن وارسته به سیمافیلم ارائه می‌کند. قرارداد نگارش آن بسته می‌شود اما تیم سازنده و حتی شبکه پخش‌کننده نیز مشخص نبوده است. یک سال بعد، متن این کار به من پیشنهاد شد و پس از مطالعه آن به نظرم بسیار جالب رسید. فضای این سریال شبیه هیچ‌کدام از کمدی‌هایی که قبلاً کار کرده بودم نیست. من سریال‌های مختلفی مثل «جنگ77» و «زیر آسمان شهر» را تولید کرده‌ام اما این کار با آن‌ها متفاوت است. از آنجایی که همیشه دنبال تولید پروژه‌های متفاوت بوده‌ام، تصمیم گرفتم «دنگ و فنگ روزگار» را بسازم .
آیا فیلمنامه بازنویسی هم شد؟
ماه رمضان سال قبل کار را بازنویسی کردیم. وقتی قصه به‌روزرسانی شد، پروژه را کلید زدیم.
شما به قول خودتان اهل کار تکراری نیستید؛ قصه این سریال چه ویژگی‌هایی داشت که تصمیم به ساخت آن گرفتید؟
اگر در طول سریال دقت کنید، متوجه خواهید شد که در 70لوکیشن متفاوت کار را تصویربرداری کرده‌ایم. این پروژه 120بازیگر دارد. این خودش به‌عنوان الفبای کار می‌تواند یکی از امتیازات سریال باشد. قبلاً قرار بود هر 6 اپیزود این سریال در یک هفته تمام شود اما بعداً قرار شد داستان در 30 قسمت اولیه به تصویر کشیده شود. الان هر 30قسمت به هم مرتبط‌ هستند. سعی کردیم تمام هنجارهای اجتماعی را در نظر بگیریم. برای مثال در قسمت اخیر به یک کمپ ترک اعتیاد رفتیم و مثلاً به این اشاره کردیم که برخی از کمپ‌های غیراستاندارد و غیرقانونی، چه آسیب‌هایی به فرد وارد می‌کنند. این کمپ‌ها چون غیراستاندارد هستند، ممکن است فرد را بیمارتر کنند و به او آسیب‌های روانی وارد کنند. سعی کردیم مشکلات اجتماعی را در قالب یک داستان شیرین بیان کنیم. نقشی را که آقای نادری بازی کرده، شخصیتی بسیار ساده بوده و گمان می‌شود همیشه چوب سادگی‌اش را خورده است. امیدوارم مردم این داستان را دوست داشته باشند.
معمولاً سریال‌های کمدی یا مضمون‌زده‌اند یا بی‌توجه به محتوا و درگیر تکیه‌کلام؛ آیا «دنگ و فنگ روزگار» از این آسیب فاصله گرفته است؟
حتماً فاصله گرفته است! من و آقای مزدآبادی سعی کردیم از افراط و تفریط فاصله بگیریم و همه‌چیز را همان‌طور که هست، واقعی ببینیم. در سریال ما نه از زندگی لاکچری خبری هست و نه زندگی‌های فلاکت‌بار. به سطح متوسطی از زندگی پرداخته‌ایم که اکثر ما در همان قالب تعریف می‌شویم. داستان سریال ما بسیار روان است. قصه از بیمارستان شروع می‌شود ولی سپس وارد روابط خانوادگی می‌شویم که شبیه زندگی خودمان است. مخاطب همذات‌پنداری می‌کند که اگر خودش بود چه اتفاقی می‌افتاد.
چه کردید که مانند برخی از سریال‌های تلویزیونی، گره‌های داستان باعث آزار روان مخاطب نشود؟!
در یکی از قسمت‌های اولیه کار، دستبندی وجود داشت که فردی آن را به داخل ضریح انداخت و عنوان کرد آن را نذر کرده است! بعداً خانواده‌اش به او گفتند که مگر می‌شود مال دیگران را نذر کرد؟! اگر می‌خواستیم این اتفاق را طولانی کنیم به‌راحتی می‌شد اصطلاحاً کشش بدهیم. ولی ما در سه، چهار قسمت تمامش کردیم. در داستان‌های بعدی که خواهید دید هم همین‌طور است و گره‌ها به سرعت باز و داستان بسته می‌شود. اصلا به سمت آزار مخاطب نرفته‌ایم.
این کشدار شدن داستان برای تهیه‌کنندگان امتیاز است که برخی این کار را می‌کنند؟!
نه اینطور نیست! در ابتدا فیلمنامه «دنگ و فنگ روزگار» 35قسمت بود اما در بازنویسی که انجام دادیم، پنج قسمت را کم کردیم. بالا بودن تعداد قسمت‌ها جز ضرر برای ما چیزی ندارد. اگر کسانی اصرار بر بالا بودن قسمت‌های سریال‌هایشان دارند، احتمالاً به این خاطر است که داستان کارشان درست نیست. به همین خاطر اصطلاحاً به قصه آب می‌بندند. اگر کمی ریتم را کند و دو سطح به قصه اضافه شود، راحت یک دقیقه به کار اضافه می‌شود. ما از این کار گریزانیم. در یک ماه رمضان، نویسندگان ما با دهان روزه کار را بازنویسی کردند که کوتاه شود. کوتاه کردن قصه کار آسانی نیست و پروسه خاص خودش را دارد. این کار اگر بدون حساب و کتاب انجام شود به قصه و شخصیت‌ها آسیب می‌زند.
ترکیب بازیگران سریال شما تکراری نیست.
آیا از این ترکیب راضی هستید؟
از 120 بازیگر این سریال، نزدیک به 40نفر آن‌ها برای مردم آشنا هستند. بقیه آن‌ها هم همگی در حوزه تئاتر فعال بوده‌اند یا دوره بازیگری گذرانده‌اند. سعی کردم خاص بودن را در بخش‌های مختلف سریال رعایت کنم که یکی از آن بخش‌ها، ترکیب بازیگران بود. می‌خواهم از تصویربردار محترم کار که کاملاً همپای کارگردان بود، تشکر کنم.
ما هنوز هم مشغول ضبط هستیم و هفته آینده کارمان تمام می‌شود. باز هم از کارگردان و تمام تیم خوب این سریال تشکر می‌کنم.
پس از این سریال سراغ چه پروژه‌ای می‌روید؟
چند طرح را ارائه کرده‌ام که به احتمال زیاد یکی از آن‌ها نهایی خواهد شد. این کار هم طنز خواهد بود. البته هنوز کارگردان و جزئیات آن قطعی نیست.