چاپ

اخبار محرمانه-پايگاه اينترنتي نشنال اينترست به قلم مارک ان کاتز در گزارشي تحت عنوان« آيا ايران و روسيه مي توانند پس از برجام باز هم دوست يکديگر باقي بمانند ؟‌ » نوشت :‌ ناظران و کارشناسان روسي به خوبي از مدتها قبل به اين نکته واقف بوده اند که به رغم نارضايتي و بدبيني ديرينه ايراني ها به تزارهاي روسي و دخالت هاي مکرر شوروي سابق در امور داخلي ايران و اختلافات سياسي قديمي با روسيه بر سر مسائل مختلف اعم از تقسيم درياي خزر، سطح توليد نفت و همکاري روسيه با دشمنان ايران در منطقه ؛ بروز خصومت ميان ايران و آمريکا ، عامل اصلي تلاش تهران براي برقراري مناسبات نزديک با مسکو بوده است . حتي در حوزه هايي که دو کشور با يکديگر همکاري داشته اند ، مانند اقدام روسيه در تکميل نيروگاه اتمي بوشهر و فروش تسليحات به ايران ، اين روند همکاري همواره به علت تاخيرهاي به وجود آمده و اختلاف بر سر مفاد قرارداد و حتي لغو توافقنامه هاي صورت گرفته مانند فرمان لغو فروش سامانه موشکي اس - سيصد به ايران از سوي ديميتري مدودف رئيس جمهور وقت روسيه در سال 2010 در شرايطي که ايران پول قرارداد را پيش پرداخت کرده بود ؛ طولاني و زمان بر بوده است. بنابراين بسياري از ناظران روسي ابراز نگراني کرده بودند که اگر روزي روابط ايران و آمريکا بهبود يابد، ايراني ها به طور کامل روي خود را از روسيه به سمت غرب بر خواهند گرداند . همزمان با پيشرفت در دستيابي به توافق هسته اي ميان ايران و پنج به علاوه يک که به ويژه در صدر دستور کار و برنامه هاي باراک اوباما رئيس جمهور آمريکا قرار داشت ، برخي از ناظران روسي فکر مي کردند روزي که به شدت نگران آن بوده اند فرا رسيده است و نزديکي ايران و آمريکا به زودي موجب کاهش نفوذ روسيه در ايران خواه شد. حتي برخي تا آنجا پيش رفتند که از روسيه خواستند تا به نحوي در کار مذاکرات هسته اي اخلال ايجاد کند ولي ديگران تاکيد داشتند تا زماني که واشنگتن و تهران خودشان خواهان دستيابي به توافق هسته اي باشند ، هر گونه تلاش مسکو براي متوقف ساختن اين روند تنها موجب دستيابي به توافق ميان دو طرف بدون مشارکت و حضور روسيه خواهد شد که اين فرايند موجب مي شود روسيه ضعيف و عنصري غير مهم به نظر بيايد. ولي در هر حال تا اين زمان اين نکته روشن شده است که اجرايي شدن توافق هسته اي ايران موجب نزديکي ايران و آمريکا نشده است و به نظر نمي رسد در آينده نزديک نيز چنين اتفاقي روي بدهد. بنابراين بر خلاف آنچه بسياري در مسکو مي پنداشتند توافق هسته اي با غرب نه تنها موجب افول روابط تهران و مسکو نشده است بلکه در واقع روند اين همکاريها اخيرا سيري صعودي پيموده و افزايش يافته است.