چاپ

اخبار محرمانه- واشنگتن پست نوشت:دونالد ترامپ در مصاحبه طولاني با باب وودوارد و روبرت کاستا، خبرنگاران روزنامه "واشنگتن پست"، جملات زيادي براي تجزيه و تحليل وجود دارد. نامزد پيشتاز جمهوري خواهان سخنان قابل توجهي درباره آينده اقتصاد آمريکا و توانايي خود براي تثبيت بر زبان آورد. گر چه در عرصه سياست خارجي نيز همين طور بود: ترامپ با آب و تاب از نياز به "مذاکره دوباره درباره توافق هايي" گفت که با بسياري از کشورهايي که آمريکا را از پول و کار "خالي کرده اند"، به دست آمده است. وي "سازمان پيمان آتلانتيک شمالي" را سازماني "منسوخ" خواند و پيشنهاد کرد که بهتر است احترام رقباي ژئوپلتيکي همچون ولاديمير پوتين، رئيس جمهور روسيه، را به دست آورد. ترامپ نارضايتي خود را از توافق هسته اي ايران نيز تکرار کرد و از اين که اقدام دولت اوباما در کمک به آزاد شدن ١٥٠ ميليارد دلار از سرمايه هاي مسدود شده ايران، به عنوان بخشي از سازش بر سر تحريم هاي اين کشور، تا چه اندازه "وحشتناک" است، شکايت کرد. وي سپس به کليشه قوميتي آشنايي پرداخت و نتيجه ماه ها ديپلماسي بين المللي مشترک و هماهنگ را ترفند زيرکانه ايراني خواند: "کساني مسئوليت مذاکره درباره توافق هسته اي را بر عهده داشتند در برابر مذاکره کنندگان بزرگ، مذاکره کنندگاني ضعيف بودند. ايراني ها مذاکره کنندگاني بزرگ هستند، در اين ترديدي وجود ندارد. اين از جمله مسايلي است که بايد به آن اذعان کرد. شما نيز بايد همانند ايراني هاي مي بوديد. اما راستش را بخواهيد، ايراني ها مذاکره کنندگاني بزرگ هستند." اين نخستين باري نبود که او از چنين ادبياتي استفاده مي کرد. ترامپ در گفتگويي در ماه ژوئيه که به نظر مي رسيد ايران و قدرت هاي جهان، از جمله آمريکا، به توافق درباره برنامه هسته اي تهران نزديک شده بودند، به "سي ان ان" گفت: «ايراني ها مذاکره کنندگاني بزرگ هستند. ... آنها به حماقت توافقي مي خندند که ما درباره برنامه هسته اي بسته ايم. ما بايد تحريم ها را دو و سه برابر کنيم و مجبورشان کنيم آنها به سوي ما بيايند. آنها به توافقي شگفت انگيز دست يافته اند.» همان طور که در سال گذشته "ورلد ويوز" اشاره کرد، اين تصور که «ايراني ها مذاکره کنندگان بزرگي هستند»، با اين که به نظر مي رسد از سر تملق باشد، اما بخشي از کليشه اي غربي با قرن ها قدمت است که بر اساس آن ايراني ها کلاهبرداران حيله گري هستند که نمي توان به آنها اعتماد کرد. ترامپ، به ويژه به تازگي، تنها کسي نيست که از اين کليشه استقبال مي کند. بسياري از ديپلمات ها و مفسران برجسته آمريکايي از طيف هاي مختلف سياسي نيز اين عبارت کوتاه و کليشه اي به کار مي برند. 💢نکته جالب آنست در حالي که سران آمريکا در برابر مذاکره کنندگان ايراني دچار احساس حقارت شده اند؛اين مذاکره کنندگان در ايران زير فشار قرار دارند.