چاپ

اخبار محرمانه - آخرین خبر / شیوا ابراهیمی با انتشار این عکس نوشت:
این که آیا هنوز هم می توان امیدوار بود،چیزی است که سراسر امروز به آن فکر کرده ام..در شهر و کشوری زندگی می کنم که تمام مدت چشمهایم می سوزد؛سخت نفس می کشم؛گرانی امانم را بریده؛کارم جوری است که گاهی هست و کاهی نیست و اگر هست کارفرما پولم را دیر می دهد و حتا گاه نمی دهد؛امنیت شغلی،اقتصادی و معیشتی ندارم؛در خیابانها جیب بر و دزد و خفت کن آنقدر هست که خود پلیس در بلندگو می گوید شیشه ماشین را بکش بالا!بعد اعلام می کند که سیاه نمایی ممنوع است؛تلویزیون اعلام می کند شیرها(لبنیات)مسموم هستند،نخرید و نخورید؛فروشگاههای زنجیره ای لو می روند که عیان دزدی می کنند از مردم بی پول!فیلمی بیرون میاید که شاگرد نانوا روی همه ی نان ها تف می کند و می دهد دست مردم و هزاران داستان ریز و درشت دیگر که نشانه های بارز سقوط اخلاق و انسانیت در اقشار و صنوف مختلف است و البته کورونا که از رگ گردن به ما نزدیک تر است و فعلن هم واکسنی نداریم!
تمام روزم به خستگی و ناامیدی گذشت ولی الان می خواهم به آن پایان بدهم..راه دیگری نیست؛انسان دشواری وظیفه است؛ما مردمی هستیم که سالهاست در عمق نا امیدیهایمان برای یافتن ذره ای امید تقلا کرده ایم.
«می خواهیم زندگی کنیم».