اخبار محرمانه - آرمان ملی / متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
«پشیمان نیست» مثل همه دلواپسان که پشیمان نیستند و آنچه در جلساتشان بر آن تاکید میشود هجمه به دولت و اتهامزنی به اصلاحطلبان است. اما او یک گام جلوتر رفته بود و شلیک او به مغز متفکر اصلاحات در روز یکشنبه، 22 اسفند 78، ساعت 8:30 صبح از اذهان پاکشدنی نیست. سهشنبه، 6اردیبهشت 79، ساعت 10:7صبح در جایگاه متهم چنین خودش را معرفی کرد: «سعید عسگر، 20 ساله و دانشجو هستم. هدف پاکسازی جامعه از فساد بوده است» عجیب بود که پس از ترور برنامه تفریحی تدارک دیده بود و خودش گفته است: «پس از ترور حجاریان به همراه «روغنی» به سینما «بهمن» رفتیم و تا ساعت 11:30 داخل سینما بودیم، چون از قبل پیشبینی کرده بودیم که به سینما برویم و یک فیلم هم ببینیم» 28اردیبهشت 79 ایسنا نوشت: «سعید عسگر فرزند محمد، متهم ردیف اول به واسطه اقدام علیه امنیت کشور از طریق مباشرت در ترور سعید حجاریان و ابوالقاسم شفیعی به مجازات 15سال حبس محکوم شد.» حجاریان معتقد است: «سعید عسگر در جریان ترور من کارهای نبود. عسگر تنها ماشه بود. آنهایی که ماشه را کشیدند، مهم هستند. آنهایی که من را ترور کردند، افراد بیتجربهای بودند» اهمیت ندارد که سعید عسگر این روزها کجاست و چه شغلی دارد اما از برخی عملکردها میتوان به نتیجه رسید که اندیشه اشتباه او در حال تکثیر است و به همین دلیل، برخی در شبکههای اجتماعی با نمایش آنچه در صفحه عسگر منتشر میشود نسبت به رواج اندیشه اشتباهی هشدار میدهند که مقابله با رقیب به هر قیمتی است.
گفتم که پشیمان نیستم
سعید عسگر گفته بود که پشیمان نیستم. پشیمان نیست و با مرور اینستاگرامش بهخوبی مشخص میشود که تفکرش را تغییر نداده اما روش او دیگر شلیک به مغزها نیست. شعار او «ایستادهایم تا آخرین نفس» است که در بیشتر پستهای اینستاگرامیاش به آن اشاره دارد. به عنوان نمونه صفحه سیاهی را منتشر کرد که در آن با رنگ قرمز نوشته بود: «من دیپلمات نیستم، ما ایستادهایم» و در توضیح این پست آورده است: «مجموعه مستند من دیپلمات نیستم افشاگریهای دبیرکل حزب حامیان
ایران اسلامی محمدحسین عظیمی علیه نفوذیها و رانتخواران یقهسفید تسبیح به دست که تحتالحمایه مرحوم هاشمی رفسنجانی موریانهوار مامور پوکاندن پایههای انقلاب و نظام نوپای اسلامی از درون بوده و هستند» یا در پست دیگری به انتشار تصاویری از حسنروحانی پرداخته که در برخی از آنها به همراه مرحوم آیتا... هاشمی است. در توضیح این پست هم آورده است: «ایستادهایم تا آخرین نفس. یک پیشنهاد سودمند برای منادیان و مبلغان برجام که: اولا دفع شرّ از ملت کرده باشیم. ثانیا از فواید برجام بهرهای به کشور عزیزمان
ایران رسیده باشد. متن پیشنهاد: به امید و مدد خداوند متعال، بامداد یکشنبه تحریمهای تسلیحاتی که رفع خواهد شد (طبق ادعای برجامیون و کارشناسانامر)، فلذا به محض رفع تحریمهای تسلیحاتیِ میتوانیم حسن روحانی را بهعنوان یک سلاح کشتارجمعی به قیمت بالایی بفروشیم... تا بلکه از این طریق گوشهای از هزینههای تحمیلشده بر ملت جبران گردد. علی برکت ا...» کاملا مشخص است که کینه این جماعت از آیتا... هاشمی، اصلاحطلبان و روحانی پایانی ندارد و ماموریت برای تخریب چهرهها و جریانهای غیردلواپس تاریخ انقضا ندارد.
ترور پشت ترور اما ناموفق
جریان همراه در اندیشه سعید عسگر هم از روش دیگر در تلاش برای نیل به اهدافش یعنی حذف رقیب است و جالب اینکه در پرونده آنها باز هم حجاریان به عنوان هدف ذکر شده است. در روزهای آخر تیر بود که علیاکبر رائفیپور که دلواپسان شیفته عقاید او هستند، این توئیت را منتشر کرد: «جناب آقای سعید حجاریان با واسطه از یک فرد موثق شنیدهام خانواده شما جدیدالاسلام هستند و... بنده نیز مویداتی بر این فرضیه یافتهام! در صورت «صحت» بفرمایید چه کسی از شما اول به مذهب حق تشیع گروید؟ در چه سالی؟.» همگان به کذب بودن این ادعا باور داشتند اما تلاشی برای ترور شخصیت حجاریان بود که نتیجه عکس داشت. پس از آن علیخضریان، نماینده مجلس بود که خانواده حجایان را متهم به واردات گندم کرد و مغز متفکر اصلاحات را سلطان گندم نامید. اگر سعید عسگر در فضای حقیقی به حجاریان شلیک کرد، امثال خضریان شبکه مجازی در دست گرفتند و به تئوریسن اصلاحات تاختند که اینبار هم نیت آنها بهثمر ننشست!
از ترور مجازی تا ترور اعتباری
در نهایت ترور مجازی، شخصیتی، اعتباری و... رقیب به امر عادی در میان دلواپسان ادامه دارد و هر بار نوع جدیدی از ترور را در دستورکار قرار میدهند؛ جالب آنجاست که این ترورها هیچگاه نتیجهای برای آنها ندارد. درستی ادعای ترور اصلاحطلبان و اعتدالیون توسط دلواپسان اصولگرا را بهراحتی میتوان اثبات کرد؛ بهعنوان نمونه، سال 92 بود که سایت مشرق منتسب به دلواپسان اصولگرا با انتشار تصویر حجاریان نوشت: «ترور حجاریان اینبار توسط اصلاحطلبان!»این تیتر نشان میدهد که آنها ترورهایی که از سوی همفکرانشان انجام میشوند را پذیرفتهاند و در زمانی که بیم افشای آنها را دارند اصلاحطلبان را متهم به ترور میکنند که البته جز ترور حجاریان در سال 79 سایر ترورها نیاز به اسلحه و شلیک نداشته است.