چاپ

اخبار محرمانه - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
احمدی‌نژاد دوباره به میدان آمده و این‌ بار میدان فرود اضطراری‌اش را «رادیو اروپای آزاد» در نظر گرفته تا شاید به مدد بهره‌گیری از آزادی رسانه‌ای معمول در اروپا و کشورهای عضو اتحادیه، بتواند آزادانه هر آنچه طول 8 سال ریاست‌جمهوری انجام داده و نیز هر آنچه در انجام‌شان مرتکب کوتاهی شده، یک‌جا و از بیخ و بن تکذیب کند. او که پس از پیروزی در انتخابات جنجالی و بحث‌انگیز 88، در شرایطی که رقابت‌های انتخاباتی و حواشی و حوادث پس از آن عملا جامعه را به دوقطب متضاد تبدیل کرده بود، خود را به میدان ولیعصر تهران رساند و در «جشن پیروزی‌اش» به عنوان رییس‌جمهوری که می‌خواست دومین دوره چهار ساله ریاست‌جمهوری‌اش را آغاز کند، شهروندانی که به رقبا رای داده بودند را «خس و خاشاک» خواند و حالا پس از 11 سال، می‌گوید سخنانش «تحریف» شده و منظورش «معترضان» نبوده و مخاطب این بیان نامناسب از جانب او، کسانی بوده که «شیشه شکستند و اموال مردم را آتش زدند»؛ او که همواره سعی کرده و می‌کند پیش‌بینی‌ناپذیر باشد اما از این هم فراتر رفته و در یک اظهارنظر جنجالی دیگر خود را «مخالف حصر» معرفی می‌کند. آن‌ هم در حالی که میرحسین موسوی و مهدی کروبی دو رقیب انتخاباتی‌اش (به ‌همراه زهرا رهنورد، همسر میرحسین موسوی) حالا سیاستمدارانی‌اند که نه‌تنها رییس‌جمهوری ایران نشدند، بلکه یک دهه گذشته را بی ‌آنکه محاکمه شوند و فرصت دفاع داشته باشند در حصر خانگی گذرانده‌اند.
احمدی‌نژاد اما در این گفت‌وگوی تازه، تنها مخالف «حبس و حصر زندانیان سیاسی» و البته مخالف «حصر، محدودیت و زندانی شدن هر انسانی» نیست و در اینکه صرفا گوش شنوایی برای مردم معترض در انتخابات 88 باشد، محدود نمانده است؛ او فراتر از اینها، حتی با کوچکترین فشارها به اصحاب رسانه و ذره‌ای محدود کردن آزادی بیان و دیگر آزادی‌های سیاسی مخالف است. حتی اگر این اصحاب رسانه، خبرنگاران رادیو اروپای آزاد باشند. احمدی‌نژاد صراحتا از عملکرد دولت هشتم و نهم و البته عملکرد خود به عنوان رییس قوه مجریه در بازه 8 ساله 84 تا 92 نیز راضی است و در واکنش به پرسشی از این قرار که آیا نسبت به اقدامی در آن سال‌ها احساس پشیمانی می‌کند یا خیر، گفته است: «خیر؛ چرا باید پشیمان باشم؟ کارها روی اصول بوده روی برنامه‌های مدون و اندیشه بوده، کارهای من در جهت اعتلای ایران و صلح و دوستی در جامعه بشری بوده!» اما او تنها نسبت به یک دهه پیش این همه تغییر نکرده، بلکه حتی مقایسه اظهاراتش در یک فقره خاص همچون انتخابات با آنچه همین چندماه پیش - ازقضا باز هم به یک رسانه غیرایرانی گفته بود - نشان از تفاوتی آشکار دارد. چنان‌که او چند ماه پیش از «آمادگی برای هر گونه فداکاری برای ایران» در پاسخ به پرسشی درباره احتمال کاندیداتوری مجدد برای انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 سخن گفته بود و حالا در گفت‌وگوی تازه، پس از آنکه بیان تفاسیری تازه از اظهارات جنجالی یک دهه پیش خود ازجمله آنچه با کلیدواژه «خس و خاشاک» به یاد داریم، وقتی با پرسش مشابه درباره احتمال کاندیداتوری در انتخابات آخرین بهار 1400 مواجه می‌شود، با نوعی عقب‌نشینی نسبت به اظهارات چند ماه قبل گفته که«هنوز در این مورد نظری ندارم» و وقتی با این پرسش مواجه می‌شود که «یعنی هنوز تصمیم نگرفته‌اید؟»، می‌گوید: «فعلا به فکر مسائل امروز هستیم. شرایط امروز، جهان، منطقه، مسائل مهمی در پیش است» و جالب آنکه وقتی با اشاره خبرنگار درباره اخبار این مدت اخیر درخصوص رایزنی‌های او و نزدیکانش با شورای نگهبان و حتی رهبر انقلاب مواجه می‌شود باز از تفاسیر نادرست رسانه‌ای گلایه می‌کند و می‌گوید: «متاسفانه رسانه‌ها نظرات خودشان را منتشر می‌کنند بدون اینکه دنبال سند باشند.» اظهارنظری که لااقل شبیه به سخنانی است که از او به یاد داریم، نه چون آنچه که در این گفت‌وگو گفته و تو گویی، طرف گفت‌وگو هر کسی است، مگر محمود احمدی‌نژاد!