چاپ

اخبار محرمانه - اعتماد / متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
هنوز چند ماهی به برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری باقی است و اصولگرایان از مدتی قبل فعالیت‌های خود را برای انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم آغاز کرده و مشکل‌شان هم همچون ادوار گذشته چیزی نیست، مگر تعدد کاندیداها و امکان بیش از اندازه انتخاب و البته دستیابی به اجماع در این اوضاع و رسیدن به گزینه مطلوب از میان گزینه‌های متعدد. شرایطی اگر بخواهیم از جزییات آن بگوییم باید از فعال شدن ستاد چند نفر از این گزینه‌های متعدد بگوییم و دست‌کم می‌توانیم از تشکیل ستاد یا فعال شدن غیرعلنی چهره‌هایی چون سعید جلیلی و مهرداد بذرپاش و حتی سیدابراهیم رییسی و محمدباقر قالیباف به عنوان دو کاندیدای اصلی جناح راست در انتخابات پیشین ریاست‌جمهوری نام ببریم که حالا هر کدام سکان‌دار اداره یکی از قوای سه‌گانه کشورند. به جز اینها اما شنیده‌های «اعتماد» حتی از فعال شدن گزینه‌هایی چون امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی و علی نیکزاد نواب رییس مجلس یازدهم نیز حکایت دارد. گزینه‌هایی که البته هرکدام به طیفی خاص از اصولگرایان وابسته‌اند اما در عین حال علاوه بر اینکه حالا سمتی مشابه دارند، مشابهت‌هایی نیز به ‌لحاظ فرهنگ سیاسی و قرابت‌های جناحی خود دارند.
این روزها البته فضای رسمی رسانه‌ای کشور چندان خبری از این جزییات انتخاباتی ندارد و البته با توجه به اینکه هنوز حدود 9 ماه تا برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری باقی مانده، این اوضاع طبیعی باشد اما فضای مجازی مناسبات و شرایط خاص خود را دارد و در این فقره هم همچون دیگر مسائل و موضوعات عالم سیاست، منتظر آن نمی‌ماند تا خبری با تمامی ملاحظات و شرایط معمول از مجاری رسمی منتشر شود. چنان‌که حتی شاید بتوان گفت که برای باخبر شدن از آنچه زیرپوست فضای سیاسی کشور در آستانه انتخابات می‌گذرد، بهتر است صفحات روزنامه‌ها را ببندیم و گوشی‌های تلفن‌همراه‌مان را از جیب بیرون بکشیم تا ببینیم دنیا دست کیست. آن‌ وقت است که مثلا با مرور اخبار فضای مجازی در 24 ساعت گذشته، با تصاویری تبلیغاتی از اقدامات علی نیکزاد وزیر دولت احمدی‌نژاد، رییس ستاد انتخابات رییسی برای انتخابات 96 و البته به ‌تعبیری قائم‌مقام قالیباف در مجلس یازدهم مواجه می‌شویم. پوسترها و تصاویری که با شعاری شبیه شعارهای سیاسی که از محمود احمدی‌نژاد به یاد داریم، با کلیدواژه «خدمت»، از تلاش این نماینده مجلس برای «توسعه عمران شهری» می‌گوید؛ آن ‌هم در حالی که اگر چه «توسعه عمران شهری» می‌تواند بخشی از فعالیت‌های نیکزاد به عنوان سیاستمداری که سابقه وزارت راه را در کارنامه دارد، باشد اما از او به عنوان نماینده‌ای که بنابر قانون وظیفه‌اش ریل‌گذاری و قانون‌نویسی برای اجرای امور و البته نظارت بر نحوه اجراست، چندان مربوط به نظر نمی‌رسد. البته مگر آنکه انگیزه انتشار این دست پوسترها و اقلام تبلیغاتی، نه صرفا بازتاب اقدامات آقای نماینده، بلکه تاکید بر توانایی‌های بالقوه او در مقام یک کاندیدای انتخاباتی باشد. اما این تنها نیکزاد نبود که دیروز تصاویری از پوسترهای تبلیغاتی‌اش در فضای مجازی دست به دست شد. پرویز فتاح، رییس این روزهای جنجالی بنیاد مستضعفان که به‌ویژه پس از ماجرای افشاگری درباره برخی نهادها و مقام‌های ارشد حکومتی که به ‌گفته فتاح، حاضر به بازپس دادن املاک این بنیاد نمی‌شوند، با هجمه سنگین رسانه‌ای، ازقضا از جانب طیف‌هایی از اصولگرایان و همفکرانش مواجه شد، حالا ظاهرا پس از آن ویدیوی پوزش‌خواهی نسبت به اتهام‌هایی که علیه چند مقام و نهاد مطرح کرده بود، دوباره فعال شده است
. هر چند آن ‌طور که پیگیری‌های «اعتماد» نشان می‌دهد این پوسترها نه با اطلاع فتاح، که با تلاش طیفی از دوستان و نزدیکان او تهیه و توزیع شده اما جالب اینکه این‌ بار هم بیش از آنکه واکنش رسانه‌ای توام با انتقاد رقبای اصلاح‌طلبش را برانگیزد، با واکنش بعضا تند و تیز همفکرانِ اصولگرایش مواجه شد. هر چه هست، خروجی این غائله نه لزوما به ‌سود فتاح و دوستان فتاح، بلکه به ‌نفع دیگر کاندیدای نزدیک به جریان پایداری، یعنی سعید جلیلی تمام شده است. سیاستمداری که اگر چه به‌واسطه حضور در انتخابات 92، بیش از فتاح با آداب و رسوم کاندیداتوری برای ریاست قوه مجریه آشناست اما شاید از آنجا که خروجی آن تجربه انتخاباتی چیزی جز شکست نبود، از این حیث دست بالا را در اختیار جلیلی قرار ندهد. آنچه اما در این میان منجر به افزایش شانس جلیلی نسبت به فتاح شده، حمایت احتمالی جبهه پایداری است. حمایتی که ظاهرا جلیلی این روزها به ‌شدت در تلاش برای جلب آن است و شنیده‌ها از برگزاری جلساتی میان او یا نزدیکانش با پایداری‌ها حکایت دارد. با این وجود اگر پایداری را به‌ تعبیری در دوراهی فتاح - جلیلی، به‌نحوی متمایل به جلیلی ارزیابی کنیم، آن ‌سوی جناح راست و در جمع طیف معتدل‌تر اصولگرایان هم رقابتی جدی میان چندین و چند چهره در جریان است. رقابتی که البته اگر قرار باشد تصمیم‌گیری در جناح راست آن ‌طور رقم بخورد که مشابهش را در انتخابات مجلس یازدهم شاهد بودیم، احتمالا چندان تاثیری در خروجی و تصمیم نهایی اصولگرایان نداشته باشد و محافظه‌کاران اگر با همان دست‌فرمان اسفند98 به سوی واپسین جمعه بهار 1400 گام بردارند، احتمالا بیشتر به سوی طیف‌های دست‌راستی جناح راست یعنی پایداری‌ها و احزاب و گروه‌های نزدیک به آنها پیش خواهند رفت. اما اگر چنین نبود، احتمالا علی لاریجانی می‌توانست بهترین گزینه برای اصولگرایان باشد. سیاستمداری کارکشته که فارغ از تمامی انتقادهای درون و برون‌گفتمانی اما حمایت از او شبیه به حمایت از احمدی‌نژاد نخواهد بود که هنوز یک دوره ریاست‌جمهوری به پایان نرسیده، پشیمانی به بار آورد.