چاپ

اخبار محرمانه - اعتماد / متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
بی‌شک شرایط ویژه‌ای که به سبب شیوع ویروس کرونا پدید آمده است بر تمام مناسبات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اثر گذاشته است. اقتصاد فرهنگ هم یکی از همین عرصه‌هاست که از شرایط فوق‌الذکر تاثیرات عمیق پذیرفته است. کنسرت‌ها و سینماها تعطیل شده‌اند و مردم دیگر اوقات فراغت‌شان را آن‌گونه که پیش‌تر در سالن‌های کنسرت و سینما می‌گذراندند سپری نمی‌کنند. سوال مهم اینجاست که آیا پس از پایان همه‌گیری ویروس کرونا و رفع محدودیت‌ها مردم دوباره اوقات فراغت‌شان را در سالن‌های کنسرت و سینما خواهند گذراند؟ برخی معتقدند خیلی زود مردم به الگوهای سابق گذران اوقات فراغت بازخواهند گشت، ولی من اعتقاد دارم به این سادگی الگوهای سابق دوباره چیره نخواهند شد. نه به این دلیل که مردم خاطره خوش حضور واقعی در سال‌های کنسرت و سینما را از یاد خواهند برد بلکه به این سبب که لذت مصرف فرهنگی به میانجی فضای مجازی را چشیده‌اند. پیش‌تر هم فضای مجازی خود را به مثابه رقیبی نیرومند برای فضاهای سنتی گذران اوقات فراغت مانند سالن‌های سینما مطرح کرده بود، ولی این بار در غیاب مطلق فضاهای سنتی یکه‌تازی کرد و قابلیت‌هایی نشان داد که پیش‌تر عیان نکرده بود
باید اعتراف کرد حسی که مصرف فیلم و موسیقی به میانجی فضای مجازی به انسان می‌دهد حسی سرشار از تجربه آزادی است؛ آزادی در تعیین زمان و مکان مصرف. تجربه ناب این حس توسط علاقه‌مندان به فیلم و موسیقی مخاطره بزرگی برای سرمایه‌گذاران فضاهای سنتی گذران اوقات فراغت ایجاد خواهد کرد. من معتقدم پولی که در مناسبات مصرف فیلم و موسیقی در جریان بود کاهش نخواهد یافت ولی مکان گردشش تغییر خواهد کرد. فضای مجازی عنان گردش این پول را بعد از رفع محدودیت‌های فعلی به دست خواهد گرفت. البته این مخاطره دیگری هم به‌خصوص برای تولیدکنندگان فیلم و صاحبان سینما دربر خواهد داشت. ژانرها و قالب‌های دیگری امکان مصرف‌ شدن همگانی خواهند یافت. احتمالا در آینده سریال بر فیلم در میزان جذب مخاطب و پول پیشی خواهد گرفت.
مخاطب در زمانه فعلی مایل است بیشتر از سابق درگیر روایت‌هایی شود که درام‌نویسان و درام‌سازان عرضه می‌کنند. او مایل نیست تخیلش را در بند زمان کوتاه فیلم و مکان مشخص سینما نگه دارد و فضای مجازی و ژانرهای دراماتیک متناسب با آن، این‌ امکان را به او می‌دهند که تخیلش را رها کند. این مخاطره بزرگی بر صنعت نمایش فیلم در سینماست؛ مخاطره‌ای که بسته ‌بودن سینماها در این ایام آن را بسیار بیشتر از سابق واقعی جلوه می‌دهد.