چاپ

اخبار محرمانه - صبح نو / متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
علی صدری نیا/ لحظه به لحظه‌ ماجراهای انتخابات ریاست جمهوری سال 92 جلوی چشمم است؛ از ائتلافی که در آن سال، نارس شکل گرفت.
از کسانی که به اشتباه پای نماد مقاومت در پرونده هسته‌ای را به انتخابات کشیدند و به رای گذاشتند؛ از فلان روحانی معروف و عزیزی که مجلس به مجلس می‌نشست و می‌گفت رقیب هیچ شانسی در انتخابات ندارد، دیگر نوبت رقابت درون جبهه خودی است؛ بیایید این بار بین خوب و خوب تر دعوا کنیم؛ از فلان مداح معروف و دوست داشتنی که سر بزنگاه حامی ولایتی شد؛ از عضو مهم و تاثیرگذار شورای مرکزی فلان جبهه سیاسی انقلابی، که در تحلیلی اندیشمندانه گفت «عارف و روحانی به زودی انصراف می‌دهند، چون گزینه اصلی هاشمی، قالیباف است!» و با این تحلیل، فرمان حمله به قالیباف را صادر کردند؛ «بی‌بی‌سی» از یک طرف حمله می‌کرد و با تحلیل دقیق او را تخریب می‌کرد و صوت تقطیع شده علیه‌اش منتشر می‌کرد، و این رفقای انقلابی از یک سو با تحلیل غلط به او حمله می‌کردند و اتفاقات روزهای آخر آن انتخابات؛ این طرف داشتند وقت‌شان را صرف دعواهای داخلی می‌کردند، که سه روز قبل از انتخابات هاشمی و خاتمی قدم آخر را برداشتند و با انصراف عارف به نفع روحانی و ائتلاف حداکثری و حمایت همه جانبه، موجی جدی ایجاد کردند؛ هنوز عده‌ای درون جبهه انقلاب داشتند برای دیگران تئوریزه می‌کردند که رقابت اصلی بین روحانی و جلیلی است تا یکی از آنها همراه با قالیباف به دور دوم برود، پس باید به جلیلی رای بدهیم نه قالیباف، که خبر آمد روحانی با اختلاف اندکی در همان دور اول پیروز شده و کار را تمام کرده!
7سال عمر مردم تلف شد! بسیاری از پیشرفت‌های کشور متوقف شد و بسیاری از بخش‌ها پسرفت کرد؛ به بسیاری از زیرساخت‌های کشور ضربه‌های جدی وارد شد؛ از صنعت هسته‌ای و فضایی گرفته تا عزت و آبروی جهانی انقلاب، تا شاید ما اشتباهاتمان را بفهمیم و عبرت بگیریم! اما حالا ما باز رسیده‌ایم به همان نقطه اول!
... بگذارید دقیق‌تر بر اتفاقات این روزها بنگریم؛
در این انتخابات با وجود تلاش‌های بسیار و کوشش برای رسیدن به مکانیزم‌های دقیق‌تر در ائتلاف، اما باز هم ساز و کارهای ائتلاف درست پیش نمی‌رود و در ابتدا لیستی نامتوازن منتشر می‌شود، تا جایی که دوباره خود اهالی ائتلاف مجبور می‌شوند ورژن ارتقا یافته لیست را منتشر کنند، در همین نسخه هم بعضا هنوز دیده می‌شوند افرادی که رزومه درست و حسابی و تخصص کافی ندارند. با اینکه معتقدم همین مسیر طی شده برای ائتلاف نسبت به دوره های قبلی شاخص‌های بیشتری را در نظر گرفته و یک قدم جلوتر رفته است. با این وجود، باز اینجا می‌دانیم که با یک مدل منطقی دارای ایراد طرفیم؛ اما در سوی دیگر ماجرا با جریاناتی بی مبنا و بی اصول و بی منطق طرفیم! همانهایی که اتفاقا همیشه و در هر حالی از اختلاف‌افکنی در جبهه انقلاب دست بر نمی‌دارند! در نظر آنها انگار نه انگار که انقلاب در 7سال گذشته چه تجربه تلخی را از سر گذرانده، دوباره مشغول تکرار خطاهای خویش‌اند! بدون اندکی اصلاح و عبرت گرفتن از گذشته!
حالا این انتخابات جذاب‌تر هم شده؛ چون مثلا همان جبهه‌ای که همیشه ادعایش این بود که دیگران خالص نیستند و لیست انتخاباتی‌شان قبیله‌گرایانه است و می‌گفتند وقتی جوانان خالص و گفتمانی دور هم جمع شوند و بر مبنای معیار و شاخص‌های مشخص لیست ببندند و آن لیست به تایید عالمان هم برسد، خروجی‌اش لیستی گفتمانی و به دور از انحراف و قبیله گرایی خواهد بود. حالا در این انتخابات به دست خودشان، آن هم «بدون ائتلاف با هیچ کس دیگری» لیستی بسته‌اند، و صدای بعضی از چهره‌های شاخص‌شان نسبت به همین لیست هم درآمده که این لیستی قبیله‌گرایانه است.
از این داستان جالب‌تر، ماجرای کنشگری سیاسی جماعتی است که با ادعای دلسوزی برای عدالت پا به میدان گذاشته‌اند؛ آن هم با سطحی‌ترین و مبتذل‌ترین تفسیر از عدالت؛ همان جماعتی که روزی بزرگترشان خوداختفایی می‌کند و رفقایش شهر را به هم می‌ریزند؛ همان‌ها که روزی در صفحات شخصی خود به قهرمان ملی‌مان که این روزها چهلم اوست، حمله می‌کردند و خنجر از پشت می‌زدند و در حقش جفا می‌کردند و حالا بعد از رفتنش، او را نماد و سمبل بزرگی و عظمت می‌خوانند! مبنا و اصول که سست باشد «به وقت باد» می‌شود سر فرمان را چرخاند!
از خوبی‌های انتخابات پیش رو این است که این رفقایی که همیشه عادت داشتند بیرون از گود بنشینند و به همه جبهه انقلاب حمله کنند که آنها اصول و مبنایی ندارند و فقط ماییم که بر طبق اصول حرکت می‌کنیم، حالا این بار خوشبختانه مجبور شدند خودشان لیستی ارائه کنند تا همگان را با مبنا و اصول مورد نظرشان آشنا کنند! لیستی بدون مبنا و منطق که تا سال‌ها می‌شود مثالش زد. وقتی مبانی و اصول سست بود، فقط مفاهیمی همچون عدالت را مبتذل می‌کنیم در حد بازی سیاسی خودمان!