چاپ

اخبار محرمانه - ناگفته پیداست که رسانه‌های زنجیره‌ای با دست‌آویز قرار دادن عدم حضور علی لاریجانی در لیست انتخاباتی اصولگرایان برای شهر قم، سعی در عقده گشایی از رقبای خود، مشخصاً جبهه پایداری را دارند.
گروه سیاسی-رجانیوز: چند روزی است که خبر «عدم حضور لاریجانی در لیست انتخابات اصولگرایان» به سوژه رسانه‌های زنجیره‌ای اصلاح‌طلبان بدل گشته است. گرچه خود لاریجانی اعلام کرده است که به اندازه کافی در کسوت نمایندگی مجلس بوده و دیگر قصد حضور در انتخابات مجلس را ندارد، اما اصلاح‌طلبان عدم حضور لاریجانی در لیست انتخاباتی اصولگرایان را بهانه کرده و به تخریب جبهه پایداری و دیگر اصولگرایان می‌پردازند.
به گزارش رجانیوز ، روزنامه «آفتاب» در مطلبی با عنوان «لاریجانی نخواهیِ چپ و راست»، بی توجهی اصولگرایان به لاریجانی را به اختلاف او با جبهه پایداری ربط داده و نوشته است: « ریشه ی اختلافات علی لاریجانی و جبهه پایداری را می‌توان از مجلس هشتم به بعد مورد کنکاش قرار داد آن هم جایی که هرگاه ترکتازی‌های این جبهه می‌رفت تا کار دست مجلس و آرامش جامعه بدهد، این لاریجانی بوده که یک تنه جلوی آن‌ها ایستاده است.»

روزنامه «آرمان» نیز که متعلق به خانواده مرحوم هاشمی رفسنجانی است، از دیگر زنجیره‌ای هایی بود که با تیر «لاریجانی مقابل پایداری‌ها» حضور نداشتن لاریجانی در لیست اصولگرایان برای انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی را نتیجه تقابلش با جبهه پایداری دانسته است.

درحالی که لاریجانی اخیراً در جمع فعالان سیاسی نزدیک به خود اعلام کرده که دیگر کاندیدای انتخابات نمایندگی مجلس شورای اسلامی نمی‌شود، روزنامه اصلاح‌طلب آرمان عدم حضور لاریجانی در لیست اصولگرایان را سناریوی جبهه پایداری برای حذف لاریجانی عنوان کرده است!
همانطور که در ابتدا ذکر شد، ناگفته پیداست که رسانه‌های زنجیره‌ای با دست‌آویز قرار دادن عدم حضور علی لاریجانی در لیست انتخاباتی اصولگرایان برای شهر قم، سعی در عقده گشایی از رقبای خود، مشخصاً جبهه پایداری را دارند.
با این حال نکته دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد این است که این سینه‌چاک کردن‌ها برای لاریجانی، علت دیگری نیز دارد.
بر کسی پوشیده نیست که طی سالهای گذشته لاریجانی و اصلاح‌طلبان، سیاست «حمایت متقابل از یکدیگر» را در دستور کار خود قرار داده‌اند. شرکت لاریجانی در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی زیر بیرق اصلاح‌طلبی نیز در همین راستا بود. در انتخابات ریاست مجلس فعلی نیز اصلاح‌طلبان در دوگانه لاریجانی و عارف، لاریجانی را برای تصدی ریاست مجلس ارجح‌تر از عارف دانستند.
تصویب بیست دقیقه‌ای برجام و همچنین تلاش برای رفع حصر فتنه‌گران از سوی لاریجانی نیز در همین پازل و در راستای جبران محبت‌های اصلاح‌طلبان بوده است.
چنانچه عطریانفر از چهره‌های شاخص اصلاحات می‌گوید: «موضوع ریاست لاریجانی در مجلس، حتما صیانت‌گر منافع و مصالح اصلاح‌طلبان بوده است.»
محمد قوچانی نیز در مصاحبه‌ای که قبلاً با «آرمان» داشت، به این موضوع اشاره کرده و گفته بود که محمد خاتمی از عملکرد لاریجانی رضایت دارد: «پس از انتخابات سال96 جلسات مفیدی در شورای عالی امنیت ملی برگزار شده که مسأله «حصر» در دستور کار قرار گرفته است. نه تنها اصلاح‌طلبان و بلکه بخش‌هایی از جریان اصولگرایی نیز در این زمینه به آقای روحانی کمک کرده‌اند. بنده از آقای خاتمی نقل قول می‌کنم که آقای علی لاریجانی در این مسأله در حال کمک به آقای روحانی است و اتفاقا این کمک خیلی جدی است.»
با همه اینها طبق خبرهایی که از اردگاه اصلاح‌طلبان به گوش می‌رسد، بخشی از اصلاحات، به دنبال قطع بده بستان با لاریجانی هستند.
در همین رابطه حسن رسولی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب به روزنامه همدلی گفته است: «به نظر می‌رسد که در شرایط کنونی، آقای لاریجانی احساس می‌کند که در جریان اصول‌گرا، اقبال چندانی در جهت تمایل به او وجود ندارد و به احتمال زیاد مورد حمایت آنان قرار نخواهد گرفت. از طرفی با توجه به اینکه که اگر حمایت سیاسی اصلاح‌طلبان از آقای لاریجانی در مجلس دهم نبود، چه بسا او نه تنها در راس قوه مقننه نبود که اساسا در مجلس دهم نیزحضور نمی‌داشت. اما با این حال او جبهه اصلاحات را با نامهربانی خود روبه‌رو کرد و به جای قدردانی، خود را بی‌نیاز از حمایت اصلاح‌طلبان دانست و بنابراین نمی‌تواند به حمایت این جریان هم دل خوش دارد.»
طی سالهای گذشته لاریجانی برای کسب قدرت و ماندن در رأس قدرت، یکی به نعل و یکی به میخ می‌زد. هم در بین اصولگرایان اعمال نفوذ می‌کرد و هم به دنبال تأمین منافع اصلاح‌طلبان بود. به‌طور کلی سعی‌اش بر این بوده است که مواضعش را به گونه‌ای تنظیم کند که هم رفیق دزد باشد و هم شریک قافله. اما اکنون همین سیاست منفعت‌طلبانه‌اش کار را به جایی رسانده که نه جایگاهی نزد اصولگرایان دارد و نه دیگر مورد توجه اصلاح‌طلبان قرار می‌گیرد.