بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - باشگاه خبرنگاران / فعال اصلاح طلب درباره فرآیند وحدت در دو جریان اصلی کشور برای انتخابات توضیحاتی را ارائه کرد.
هر انتخاباتی را شاید بتوان به زمین بازی تشبیه کرد که بازیکنان آن افراد دو جریان سیاسی اصلی در کشور هستند، جریان‌هایی که در درون خود تلاش دارند تا هر چه بیشتر خود را به یکدیگر نزدیک و وحدت خود را به رخ سایرین بکشند؛ حال سوالی که برجا می‌ماند این است که جریان اصلاح طلب و اصولگرا هر یک برای پیشبرد اهداف خود چگونه گام برداشته و روندشان برای حفظ وحدت چگونه خواهد بود؟ راهکارهایی که در ادوار گذشته انتخابات دنبال کردند چه بوده و در نهایت چه ثمره‌ای داشته است؟
تجربه نشان داده است که جریان اصلاح‌طلب معمولا زودتر و راحت‌تر به وحدت و ائتلاف می رسد تا جریان اصولگرا. حالا باید دید با توجه به تجربه‌ای هر دو طیف سیاسی کشور در انتخابات گذشته به دست آورده‌اند؛ کدام یک در انتخابات پیش رو به پیروزی می رسند و این پیروزی با وحدت به دست می آید یا گزینه مستقلی در کار است. باید دید آیا جریان سومی هم در این انتخابات در کار است یا همین دو جریان صحنه‌گردان اصلی انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر هستند.
انتخابات این دوره شاید از ارزش و اهمیت بیشتری نسبت به دوره‌های قبل برخوردار باشد و از همین رو نیز شاید تبدیل به یک نمایش در بین گروه‌های سیاسی هم شده باشد، حال اینکه کدام جناح در این نمایش پیروز شود امری است که باید به زمان موکول شود و انتخاب مردم؛ مردمی که همه چیز را رقم خواهند زد.
برای پاسخ به سوالات به سراغ احمد شریف فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو شورای هماهنگی اصلاحات رفتیم تا بهتر به جواب سوالاتمان برسیم. در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می خوانید.
جریان اصولگرایی با تعدد مراکز تصمیم گیری مواجه است
باشگاه خبرنگاران جوان: به عنوان سوال اول فرآیندهای وحدت در دو جریان اصلی کشور یعنی اصلاح طلب و اصولگرا را چگونه می‌بینید و روش کدام یک را موثرتر می‌دانید؟
شریف: معتقدم که هر گرایش سیاسی سازوکار مختص به خود را دارد، اما جریان اصولگرایی با تعدد مراکز تصمیم گیری مواجه است. برای مثال بخشی از آنها جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را مبنا قرار داده و برخی دیگر هم جامعه روحانیت مبارز تهران را فصل الخطاب می‌دانند؛ عده‌ای جبهه‌ای تحت عنوان پیروان خط امام و رهبری و عده‌ای هم دور جبهه پایداری جمع می‌شوند که همه این‌ها باعث شده اصولگرایان با تعدد مراکز تصمیم گیری مواجه باشند و روش‌های متفاوتی برای همگرایی ارائه دهند.
اما این موارد درباره جریان اصلاحات صدق نمی‌کند، چرا که در دوره‌های قبلی انتخابات توانستند به یک جمع بندی برسند و یک مرکز واحد، وظیفه تصمیم گیری را بر عهده داشته باشد؛ به طوری‌ که در چند انتخابات قبل یک جمعی تحت عنوان شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح طلبان تصمیم‌گیر بوده و در این دوره هم تصمیم گرفته شده که یک نهاد اجماع ساز با محوریت شورای هماهنگی جبهه اصلاحات تشکیل شود؛ از سال 92 تا 98 هم همه انتخابات‌ها با محوریت شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح طلبان بوده است که البته در سال 92 به صورت غیر رسمی این اتفاق افتاد.
قبل از این هم شورای هماهنگی وظیفه اجماع اصلاحات را برعهده داشته است، البته از نقش شخصیت‌های مطرح اصلاحات هم در این زمینه نمی‌توان چشم پوشی کرد؛ از سال 76 به بعد رئیس دولت اصلاحات به عنوان نقطه ثقل و مرکز کانونی تصمیمات در صحنه حضور داشته است و طبعا نظرات مشورتی او و نقشی که در اتحاد جبهه اصلاحات داشته انکار ناپذیر است.
روند موفقیت آمیزی بر تصمیمات شورای عالی سیاست‌گذاری در گذشته حاکم بوده است
باشگاه خبرنگاران جوان: مکانیزم‌های درونی تصمیم‌گیری و حفظ وحدت درون هر یک از این جریان‌ها چیست؟ چه موفقیت‌هایی در انتخابات به دست آورده است؟
شریف: مبنا بر اساس رای گیری‌های حاضران در جلسات است؛ اما هر جمعی برای خود یک آئین نامه داخلی در نظر می‌گیرد که مبتنی بر مانیفست کلی جریان است، اما در نهایت مجموع افرادی که در جمع‌ها حضور دارند با رای‌گیری نسبت به افرادی که معرفی می‌شوند تصمیم گیری می‌کنند. طبعا در هر تصمیم گیری یک عده معترض هم وجود دارند، اما شواهد نشان می دهد روند موفقیت آمیزی بر تصمیمات شورای عالی سیاست‌گذاری در گذشته حاکم بوده است.
تصمیم شورای عالی سیاست‌گذاری در انتخابات سال 94 باعث موفقیت نسبی اصلاح طلبان و اعتدال‌گرایان شد و در انتخابات مجلس سال 98 هم مقصر شکست، شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح طلبان نبود، بلکه نبود نامزد‌های اصلی اصلاح طلبان در صحنه رقابت ها باعث این ناکامی شد که اجازه نداد تصمیماتی که گرفته شد عملیاتی شود.
 معمولا گروه ها و جریان‌ها بر روی یک ساز و کار خاص توافق می‌کنند؛ برای مثال در این دوره اصلاح طلبان بر روی نهاد اجماع ساز توافق کرده‌اند و اصولگرایان هم سازوکاری تحت عنوان جمنا را در گذشته سازمان دهی کرده بودند و در آن قالب کار می‌کردند، همین جمع در جریان اصلاح طلب در قالب شورای عالی سیاست‌گذاری اخذ تصمیم می کرد که یک جمعی از اشخاص حقیقی و نمایدگان احزاب در آن حضور داشتند.
باشگاه خبرنگاران جوان: مهم‌ترین دلیل وحدت اصلاح‌طلبان چیست؟
شریف: جریان اصلاحات که اصلی‌ترین شعارش موضوع توسعه سیاسی است باید به سازوکار‌های دموکراتیک هم پایبند باشد؛ مهم‌ترین سازو کار هم تمکین به رای اکثریت است و در جمع‌هایی که تشکیل می شود اگر اکثریت با موضوعی موافق باشند، باید سایرین هم آن را قبول کنند و اگر مخالف باشند آن موضوع کنار گذاشته خواهد شد و تا الان هم که وحدت خوبی در بین اصلاح طلب وجود داشته و ما تفرق خاصی را شاهد نیستیم.
اصلاح طلبان همواره در وحدت موثر‌تر عمل کردند
باشگاه خبرنگاران جوان: برخی می‌گویند جریان اصلاحات در حفظ وحدت فرآیند موفق‌تری داشته است، تا چه حد موافق این موضوع هستید و علت این امر چیست؟
شریف: حتما این را قبول دارم که اصلاح طلبان همواره در وحدت موثر‌تر عمل کرده‌اند؛ برای مثال در سال 84 اصلاح طلبان درس بسیار خوبی گرفتند از تفرقه‌ای که حاصل شد و منجر به ناکامی آن‌ها در انتخابات ریاست جمهوری آن دوره شد؛ از همین رو نیز در سایر دوره‌ها اصلاح طلبان با یک نامزد در صحنه حضور یافتند و رمز پیروزی آن‌ها هم در همین وحدتی بود که در بینشان ایجاد شد؛ اما اصولگرا‌ها در چند دوره نشان دادند که حتی در آخرین لحظات هم نمی‌توانند به وحدت دست یابند، علت هم این است که آنان یک احساس پیروزی قبل از انتخابات دارند و احساس می‌کنند که از پیش برنده انتخابات هستند؛ از همین رو هرکس می خواهد خودش صاحب آن کرسی و جایگاه به عنوان پیروز انتخابات معرفی شود و اگر قرار باشد یک رقابت سیاسی عادلانه بین دو جریان موجود سیاسی وجود داشته باشد آن‌ها هم مجبور خواهند شد که باید با یک نفر وارد رقابت شوند.
متاسفانه برخی از اصولگرایان حتی حقی برای حضور نامزد اصلاح طلب در این رقابت‌ها قائل نیستند و با عناوین مختلف تمایل خود را به رد صلاحیت نامزدهای اصلاح طلب ابراز می‌کنند تا رقابت تنها بین داخل جناح اصولگرا باشد؛ این باعث شده تا رقیب را دست کم بگیرند و این دست کم گرفتن رقیب بزرگ‌ترین ضعف اصولگرایان است، زیرا باعث شده که برای اینکه به قدرت دست یابند بیشتر مشغول رقابت درون گروهی باشند تا رقابت با رقیب سیاسی.
جناح اصلاح طلب از نعمت حضور شخصیتی چون سید اصلاحات برخوردار است که صحبت هایش برای همه احزاب اصلاح‌طلب فصل الخطاب است، البته من ندیدم او بخواهد نظر شخصی خود را به سایرین تحمیل کند، اما در نهایت قاطبه اصلاح طلبان او را به عنوان محوریت ایجاد وحدت جریانی قبول دارند، در حالی که در جریان اصولگرا این خلاء وجود دارد و در دوره های گذشته انتخابات با وجود شخصیت‌های بزرگی همچون مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی باز هم اصولگرایان نتوانتسند به وحدت برسند، الان که با خلاء این افراد هم مواجه هستند پیش بینی من این است که در انتخابات پیش رو هم مجددا اصولگرایان با تعدد نامزد مواجه خواهند شد و ناکام بزرگ انتخابات خواهند بود. باید ببینیم مردم چه تصمیمی می‌گیرند.