بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - شرق / متن پیش رو در شرق منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
داستان علاقه محمود احمدی‌نژاد، رئیس سابق دولت، به فوتبال، داستان پیچیده‌ای نیست. او از روزی که انتخاب شد، سعی کرد از هر فرصتی استفاده کند تا ردپایش را در فوتبال ایران به جا بگذارد؛ از دعوت اوو مورالس، رئیس‌جمهور بولیوی برای برگزاری یک مسابقه فوتسال تا شایعه انتخاب و عزل علی دایی به‌عنوان سرمربی تیم ملی ایران.
او زمانی که رئیس دولت بود، چند باری هم در اردوی تیم ملی حاضر شد و یکی، دو ضربه پنالتی هم به دروازه‌بان‌های وقت تیم ملی زد. اما موضوع علاقه رنگی احمدی‌نژاد بیش از هر مورد دیگری در این سال‌ها در فوتبال مطرح شده است. اینکه او یک استقلالی است، حالا معما نیست و تقریبا بسیاری از علاقه‌مندان به فوتبال از گرایش رنگی‌اش خبر دارند. اگرچه در زمان فعالیتش در دولت تلاش می‌کردند استقلالی‌بودنش پنهان بماند؛ ولی رفته‌رفته این موضوع فاش شد. می‌گفتند احمدی‌نژاد همان زمان که به اردوی تیم ملی رفته، با استقلالی‌ها خوش‌وبش کرده و به آنها گفته که امسال دیگر نوبت ماست تا قهرمان شویم. این را ابتدا هاشم بیک‌‌زاده، مدافع استقلال و ملی‌پوش وقت تیم ملی لو داد. بعدها کریم باقری هم مطرحش کرد. حضورش در ورزشگاه آزادی برای تماشای بازی استقلال در لیگ قهرمانان آسیا هم این شایعه را پررنگ‌تر کرد. با‌این‌حال صعود استقلال به مرحله بعدی رقابت‌های لیگ قهرمانان در همان زمان‌ها بود که همه‌چیز را عیان‌تر کرد. آن زمان عبدالرضا داوری با انتشار عکسی از احمدی‌نژاد در کنار فرهاد مجیدی، پیروزی استقلال را به او تبریک گفت. زمانی که این تابو شکسته شد، صحبت‌های رویانیان، مدیرعامل سابق پرسپولیس و صحبت‌های علی فتح‌الله‌زاده، مدیرعامل سابق استقلال هم در فضای رسانه‌ای بازتاب داده شد تا مشخص شود احمدی‌نژاد استقلالی است.
این موضوع تا روز گذشته در حد کُری‌خوانی ساده بین هواداران استقلال و پرسپولیس بود. اینکه استقلالی‌ها در زمان احمدی‌نژاد بیشتر قهرمان شده‌اند و بعد از رفتنش دیگر رنگ جام ندیده‌اند. با‌این‌حال روز گذشته، انتشار صحبت‌های میثاق معمارزاده، دروازه‌بان سابق پرسپولیس، فرضیه دیگری را رو کرد. معمارزاده که در لایو اینستاگرامش صحبت کرده بود، از این گفت که احمدی‌نژاد قصد داشته پرسپولیس را زمین بزند. میثاق به نقل‌قولی از رویانیان اشاره می‌کند و می‌گوید: «رویانیان از همان اول استقلالی بود و حرفی به من زد که به شما می‌گویم. یک بازی جام ولایت داشتیم که رویانیان به من گفت خودت را آماده کن بازی کنی و من گفتم مصدوم هستم. 25 روز است که تمرین نداشته‌ام و شرایط بازی ندارم؛ ولی گفت گلر نداریم و اگر بازی نکنی، آبروی‌مان می‌رود. او جلوی هتل اوین عین همین جمله را به من گفت که: احمدی‌نژاد استقلالی است و برای این من را به پرسپولیس آورده که هم من را خراب کند و هم پرسپولیس را خراب کند. برای من عجیب بود که یک رئیس‌جمهور بخواهد تیمی را خراب کند؛ ولی اتفاقات همین را نشان می‌داد. مگر عجیب نبود که احمدی‌نژاد به ورزشگاه آزادی رفت و علی دایی را برکنار کرد؟ این مسائل متأسفانه وجود داشت».
طرح چنین ادعایی از سوی یک پرسپولیسی سابق اگرچه با یقین؛ ولی همچنان به نظر می‌رسد بیشتر شبیه به کُری‌خوانی باشد. درست است که احمدی‌نژاد استقلالی است؛ ولی به نظر نمی‌رسد قصدی برای زمین‌زدن پرسپولیس در آن برهه داشته باشد. این موضوع را می‌توان از ریخت‌و‌پاش‌های پرسپولیس در آن زمان متوجه شد. اتفاقا خرج‌های کلانی که رویانیان برای پرسپولیس در آن زمان کرد، می‌رفت تا این تیم را به یکی از تیم‌های کهکشانی تاریخ لیگ برتر تبدیل کند؛ ولی دست آخر، نه استقلالی‌بودن احمدی‌نژاد؛ بلکه سوء‌مدیریت همین رویانیان باعث شد پرسپولیس موفقیت چندانی در آن زمان نداشته باشد.
محمد رویانیان اواخر تابستان 1390 کارش را شروع کرد و خیلی سریع دست به کار شد تا با خرج‌های آن‌چنانی پرسپولیس را تبدیل به تیمی قدرتمند کند. آن زمان استیلی سرمربی بود و تیم شرایط مساعدی نداشت. شکست برابر استقلال در جام حذفی هم مزید بر علت شد تا این مربی ایرانی از کارش استعفا دهد. رویانیان برای پیدا‌کردن جانشین استیلی با مربیان بزرگی مانند اسون گوران اریکسون و ژرار هولیه مذاکره کرده بود و با مصطفی دنیزلی به توافق رسید تا پیرمرد ترک تا پایان فصل هدایت تیم بحران‌زده قرمز را در دست بگیرد. حضور دنیزلی هم به بهبود شرایط سرخ‌ها کمکی نکرد تا پرسپولیس با بدترین رتبه خود در تاریخ لیگ برتر فصل یازدهم را تمام کند. هرچند پیروزی خاطره‌انگیز در دربی 73 مقابل استقلال که با هت‌تریک ایمون زاید همراه شد، کمی از دردهای هواداران این تیم را تسلی می‌داد.
فصل بعد که از راه رسید، پرسپولیس عملکرد بسیار خوبی در فصل نقل و انتقالات داشت و بازیکنان ملی‌پوشی مانند شهاب گردان، سید‌جلال حسینی، محسن بنگر، مهرداد پولادی، حسین ماهینی، محمد قاضی و کریم انصاری‌فرد را به خدمت گرفت تا همگان از قهرمانی این تیم صحبت کنند؛ اما اتفاق عجیب‌و‌غریب درست همان زمان‌ها رخ داد؛ ابتدا معرفی‌کردن مانوئل ژوزه پرتغالی به‌عنوان سرمربی و بعد برکناری عجیب‌و‌غریبش با رفتاری زشت و زننده که باعث شد پرسپولیس گرفتاری‌های زیاد مالی و انضباطی در فیفا پیدا کند. اتفاقا پرسپولیس همه چیز را در آن زمان درست پیش برده بود؛ ولی رفتار اشتباه رویانیان در انتخاب و عزل مربی همه کارها را خراب کرد. رویانیان یک فصل کامل و یک فصل را به طور نصفه‌و‌نیمه مدیرعامل سرخ‌ها بود؛ اما از چهار جام ممکن نتوانست شاهد کسب یک عنوان قهرمانی باشد. او که شناخت زیادی از فوتبال نداشت، در این برهه به جای گرفتن جام به نظر می‌رسید تمرکزش را صرف امور دیگری کرده است تا شاید به قول خودش نامی نیک از او به یادگار بماند. راه‌اندازی مرکز علمی-کاربردی پرسپولیس، ثبت‌نام و ساماندهی بیش از یک‌میلیون‌و 300 هزار هوادار در سایت باشگاه و عرضه کارت هواداری به طیف گسترده‌ای از هواداران با خدمات ویژه، بازگرداندن نام پرسپولیس به باشگاه پرسپولیس، برگزاری همایش چهره‌های ماندگار، برنامه‌ریزی در فوتبال پایه و امضای تفاهم‌نامه همکاری با آکادمی ترافیک برزیل و مسئولان کمپ باشگاه رئال مادرید، ایجاد آکادمی فوتبال پرسپولیس، عقد قراردادهای همکاری با باشگاه‌ها و شرکت‌های معتبر فعال در عرصه فوتبال، تأسیس و راه‌اندازی شرکت‌های متعدد اقتصادی و نمایندگی‌ها، تأسیس شرکت پیش‌کسوتان و ارائه خدمات مالی و معنوی و... بخشی از کارهایی بود که در ذهن مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس می‌گذشت. شاید اگر او در آن برهه، کمی هم‌وغم بیشتری برای موفق‌کردن تیم در رقابت‌های لیگ داشت، نیاز نبود به دروازه‌بان تیمش بگوید احمدی‌نژاد می‌خواهد پرسپولیس زمین بخورد!