بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - ایران / « سینما بدون این صدا عالمی ندارد » عنوان یادداشت روزنامه ایران به قلم ندا انتظامی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
اکبر عالمی دیروز در هفتاد و پنج سالگی درگذشت
آغاز دهه هفتاد سال‌های سخت و دشواری برای دوستداران سینما بود؛ کشور در مشکلات پس از جنگ به سر می‌برد و ویدیو هم هنوز آزاد نشده بود. تنها ارتباط علاقه‌مندان با سینمای جهان دو شبکه تلویزیون بود، مجله «فیلم» که تازه ده ساله می‌شد و البته فیلم‌هایی که مخفیانه بین فیلم‌بین‌ها دست به دست می‌شد.
پنجشنبه هر هفته شبکه اول سیما میزبان مجری باسواد و باوقاری بود که با سینمای جهان انس داشت و اطلاعات دقیقش را با صدای خوش بیان می‌کرد. گویی دایره المعارف زنده سینما بود. حتی کت و شلواری که می‌پوشید با تمام مجری‌های آن دوره متفاوت بود. اکبر عالمی با اجرا و ساخت برنامه «هنر هفتم» ناجی عاشقان سینما در روزهای سخت بود. استاد دانشگاهی که بسیاری را عاشق سینما کرد. خودش درباره ساخت این برنامه گفته بود: «سال 70 یا 71 مهدی فریدزاده، مدیر وقت شبکه اول سیما، مرا به ناهار دعوت کرد و گفت تو باید هم برنامه «هنر هفتم» را بنویسی، هم ترجمه‌ کنی، و هم در برابر دوربین اجرا کنی. گفتم که این چه برنامه‌ای هست؟ گفت فیلم‌هایی که 30 سال از تاریخ ساخت آن می‌گذرد و ما پول نداریم آن را بخریم. از آرشیو بیرون می‌آوریم و آن را پخش می‌کنیم.» برخلاف امروز که تلویزیون با پشتکاری حیرت‌انگیز، سرمایه‌های هنگفت مالی و اجتماعی را هدر می‌دهد، آن سال کمبود منابع مالی باعث نشد که «هنر هفتم» برنامه بی‌مایه‌ای شود ...
چرا که تفکر اکبر عالمی، که فارغ‌التحصیل رشته سینما از دانشکده هنرهای دراماتیک و دارای مدرک دکترای سینما از انگلستان بود، برنامه را نجات داد. برنامه‌ای که بعد از گذشت 28 سال هنوز در یادها مانده و برای نسلی خاطره‌انگیز است که بسیاری‌شان از اهالی امروز سینما هستند.
دیشب اردشیر عالمی، فرزند اکبر عالمی، خبر تلخ درگذشت این استاد دانشگاه را در شبکه‌های اجتماعی این گونه اعلام کرد: «پدر رفت؛ فقط پدر من نبود، پدر چند نسل ایران بود؛ تأثیر وجودش تا سال‌ها باقی خواهد ماند.»
کرونا باز هم قربانی گرفت و این بار به دنبال عاشق سینمای 75 ساله‌ای رفت که در حال ساخت مستندی بود. اکبر عالمی به همراه سه همکارش برای ساخت مستندی درباره کرونا به بیمارستان رفته بود و اگرچه تمام موارد بهداشتی را رعایت کرده بودند اما هر چهار نفر به این بیماری مبتلا شدند. او که ساخت 30 فیلم مستند را در پرونده کاری‌اش داشت، از روزهای نخست مهر در بیمارستان بستری و حتی خبرهایی از روند بهبودش نیز منتشر شد اما سرانجام بامداد سه‌شنبه 22 مهر درگذشت.