بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - آرمان ملی / « ایران و سرنوشت انتخابات آمریکا » عنوان سخن روز در روزنامه آرمان ملّی به قلم حسن بهشتی‌پور است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
یک اصل اساسی در برنامه‌ریزی این باشد که رئیس‌جمهور آمریکا هر که بود، بتوانیم کار خودمان را دنبال کنیم. یعنی هر دو سناریو را در نظر بگیریم؛ هم اینکه اگر ترامپ انتخاب شود، ایران چه اقداماتی باید انجام دهد و هم اینکه اگر جو بایدن انتخاب شود، چه اقداماتی. به نظر می‌رسد نشستن به امید اینکه ترامپ شکست بخورد و بایدن پیروز شود، فرجی حاصل شود، شدنی و پذیرفتنی نیست. ما به‌عنوان یک کشور باید برنامه‌ریزی کنیم، سناریوهای مختلف را درنظر داشته باشیم و متناسب با آن بدانیم دقیقا چه اقدامی را چه زمانی اجرا می‌کنیم. اما در مورد انتخابات آمریکا، واقعیت این است که هیچ‌کس نمی‌تواند به‌طور دقیق پیش‌بینی کند که چه اتفاقی تا دو ماه مانده به موعد انتخابات می‌افتد ولی انتشار کتاب باب وودوارد به‌منزله یک تیر خلاص برای ترامپ بود. او یکی از خبرنگارانی است که در ماجرای واترگیت زد و بند جمهوریخواهان را افشا کرد و منجر به استعفای نیکسون، رئیس‌جمهور وقت آمریکا شد. اطلاعات مندرج در کتاب وی ضربه حیثیتی بزرگی به ترامپ محسوب می‌شود چون قبلا بحث‌هایی مطرح می‌شد که مربوط به کشورهای دیگر بود ولی این‌بار با پرداختن به این موضوع که ترامپ مساله کرونا را سردستی گرفته و موضوع را مخصوصا اعلام نمی‌کرده، توجه همگان را معطوف به استفاده ابزاری ترامپ از جان مردم کرده که حداقل غیرمستقیم، ترامپ را مسئول قربانیان کرونا در آمریکا می‌داند و تاثیر تعیین‌کننده‌ای بر افکار عمومی دارد. ولی این امر به این معنا نیست که شکست ترامپ را قطعی بدانیم. جو بایدن چیزی برای عرضه کردن ندارد و امیدوار است از ضعف‌های ترامپ برای پیروزی استفاده کند. به همین دلیل نمی‌توان روی اینگونه آبروریزی‌ها حساب کرد که موجب شکست در انتخابات شود. آبروریزی‌های قبلی مربوط به مسائل اخلاقی و سوءمدیریت بود ولی این‌بار به بازی‌کردن با جان مردم آمریکا مربوط می‌شود. به نظر می‌رسد با اینکه فعلا بایدن جلوتر است، اما نمی‌توان گفت تا آبان‌ماه حتما پیروز انتخابات است چون هر لحظه ممکن است اتفاقی بیفتد که کار برعکس شود، به‌خصوص که سیستم آمریکا، کارت الکترال است که تعیین‌کننده است نه تعداد آرا و هیلاری کلینتون به‌رغم سه‌میلیون رای بیشتر از ترامپ، از راه یافتن به کاخ سفید بازماند. «برای ایران مهم نیست، چه کسی در کاخ سفید باشد»، مبتنی بر سیاست اعلانی کشورها از سوی وزارت خارجه براساس اصول روابط بین‌الملل و فن دیپلماتیک به‌درستی بیان شده و نمی‌توان گفت بهتر است جمهوریخواهان پیروز انتخابات آمریکا شوند یا دموکرات‌ها چون ممکن است نتیجه طوری رقم بخورد که پیش‌بینی‌ درست از آب درنیاید ضمن اینکه وابستگی یک کشور به نتیجه انتخابات کشور دیگر تداعی می‌گردد. واقعیت این است که اقتصاد ما به مساله تحریم‌ها گره خورده ولی بهتر است برای پیروزی هر یک از آنها برنامه‌ریزی داشته باشیم که بدانیم چه اقداماتی باید انجام دهیم. جو بایدن به‌درستی به انزوای آمریکا در جهان به جای ایران اشاره کرد و عملا در بین متحدان خودش هم منزوی شده و با اینکه از برگرداندن تحریم‌ها در 31 شهریور خبر می‌دهد اما در صورت عدم همراهی کشورها قابل اجرا نیست. آمریکا به‌دنبال کسب مشروعیت حقوقی و همراهی شورای امنیت است. آمریکایی که بتواند دنیا را با خودش همراه کند، یک‌جور با ما برخورد می‌کند و آمریکایی که نتواند دنیا را با خودش همراه کند و یک‌تنه برخورد کند، یک‌جور دیگر پس آنچه متوجه ما خواهد شد، متفاوت است. آمریکا در پی عدم کسب همراهی شورای امنیت تنها می‌تواند بخش اقتصادی قطعنامه‌های تحریمی را اجرا کند و اگر بخواهد بخش نظامی را اجرا کند، عملا منجر به رویارویی نظامی خواهد شد که در دوران کرونا و انتخابات آمادگی آن را ندارد.