اخبار محرمانه - توریسم آنلاین / استان زنجان، از جمله استان های مطرح کشور در زمینه گردشگری فرهنگی و تاریخی است.
یکی از شهرهای معروف این استان، شهر تاریخی سلطانیه است.
شهری مملو از آثار تاریخی و گردشگری، مانند گنبد سلطانیه
از جمله برجسته ترین این آثار تاریخی، بنای داش کِسِن یا اژدها می باشد.

قهرمان افسانه های چینی در ایران چه می کند؟
اژدها! شاید این کلمه برای خیلی ها ناملموس و عجیب باشد.
مگر اژدها واقعا وجود داشته؟ اژدها که نماد معروف چینی هاست. مگر در ایران نیز نماد اژدها مورد استفاده قرار می گرفته؟
در بنای داش کسن ، که توسط نخستین گردشگرانی که از آن بازدید کردند به بنای اژدها معروف شده است،
می توان ترکیب شگفت انگیز هنر و معماری ایرانی و مغول را مشاهده کرد.
این بنا یکی از بی نظیرترین پرستشگاه های سنگی ایران است که نمونه مشابه آن در هیچ کجای کشور مشاهده نمی شود.
این مکان شگفت انگیز، در دل کوه های سلطانیه و در نزدیکی روستای ویر در 15 کیلومتری شمال شرق شهر سلطانیه قرار گرفته است.
هنگامی که برای اولین بار داش کسن را ببینید، تصور می کنید به کشور چین قدم گذاشته اید.
ولی در واقع این بنا از آثار شاخص دوره ایلخانی است که توسط هنرمندان مطرح آن دوره به زیبایی هرچه تمام در دل کوه ها تراشیده شده است. از جذاب ترین و معروف ترین آثار این مکان، می توان به نقش برجسته دو اژدها اشاره کرد.
به خاطر همین دو نقش برجسته، این محوطه به معبد اژدها شهرت گرفته است.
در فرهنگ کشور چین، اژدها نماد قدرت، برکت و خوشبختی است.
پادشاهان گذشته نیز به قدرت علاقه بسیار زیادی داشتند.
شاید به همین دلیل است که دستور حکاکی این نقوش در دل این محوطه باستانی صادر شده است.
طول نقش برجسته اژدهای اصلی 5 متر و ارتفاع آن 1٫5 متر است و درون یک حفاظ شیشه ای به خوبی از آن محافظت می شود.

تاریخچه معبد اژدها
این معبد متعلق به دوران ایلخانی است و ساخت آن پس از مرگ ارغون شاه مغول،
به همت و پشتکار الجای خاتون، خواهر سلطان محمد خدا بنده آغاز شده اما متاسفانه تکمیل نشده است؛
البته برخی از باستان‌شناسان معتقد هستند که این معبد در اصل در زمان ساسانیان ساخته شده و پرستشگاه پیروان آئین مهرپرستی بوده است؛
البته به جز آن، هیچ آثاری از آن زمان در معبد باقی نمانده و اصلی‌ترین ویژگی معماری این معبد که همان نقوش برجسته دو اژدها است،
در دوره ایلخانی ایجاد شده است.
نقوش برجسته دو اژدها و تمام تزییات دیگر، همگی در دوران ایلخانی در این بنا ایجاد شده‌اند.
‏بنای معبد تاریخی داش کسن از یک سو انسان را به یاد معماری چین و هند می‌اندازد
و از سویی به کار رفتن ‏اصول معماری اسلامی در آن، نشانگر همزیستی مسالمت آمیز فرهنگ‌های مختلف کنار یکدیگر در آن زمان‌ ‏است.
‏اما چرا به این معبد نام شیرین و فرهاد نیز نهاده‌اند؟
در زبان ترکی، معنی “داش کسن” یعنی کسی که سنگ ‏را می‌تراشد یا می‌برد.
از آنجایی که معبد داش کسن زنجان در دل کوه حک شده است، افسانه فرهاد کوه کن را ‏تداعی می‌کند
و مردم محلی نام شیرین و فرهاد را از این روی بر آن گذاشته‌اند.‏

امکانات تفریحی و رفاهی اطراف معبد داش کسن
متاسفانه، در حال حاضر چیز زیادی از این معبد باقی نمانده و تنها سنگ های بزرگ و پراکنده در گوشه کنار معبد دیده می شود.
در سال 1389 راه رسیدن به معبد زیرسازی شد و راهی خاکی اما صاف و ماشین رو به معبد ساخته شد.
در طی مسیر تابلوها نشان دهنده راه راهنمای گردشگران هستند.
در کنار معبد نیز یک کانکس کوچک و نمازخانه نیز وجود دارد.
پیشنهاد برای دیدن معبد داش کسن
بهترین زمان سفر به این منطقه بهار تا اوایل پاییز است و فاصله آن از گنبد سلطانیه یک ساعت است.
در بازدید از زنجان و گنبد معروف آن دیدن چین ایران با اژدها معروفش را از دست ندهید.
از حاشیه روستای ویر تا معبد حدود 5 کیلومتر راه را باید طی کرد که بهتر است با کمک راهنمایان محلی یا حضور یکی از اهالی روستا پیموده شود.