بزرگنمايي:

اخبار محرمانه- فعالان فکري ملي –مذهبي در مورد شوراي شهر و شهرداري توصيه هايي استراتژيک به اصلاح طلبان دارند.
به گزارش سرويس سياسي اخبار محرمانه؛ تقي رحماني از فعالان ملي مذهبي در مقاله اي تحت عنوان " شوراي شهر و شهردار تهران، بايدها و نبايدها" توصيه کرده است که : پايان دادن به شهردارسالاري در شوراي شهر تهران لازم است، تا مکاني براي تصاحب پست هاي آينده نشود.
رحماني نوشته است: عملکرد شوراي شهر تهران تاثير به سزايي بر عملکرد اصلاح طلبي دارد. بنابراين عمل کرد آن را دو جريان زير نظر خواهند داشت؛ هم جناح راست و هم مردمي که به قصد اصلاح امور به آقاي روحاني راي داده اند.
از همين رو براي عملکرد بهتر شوراي چهارم، تجربه شوراي شهر تهران در سه دوره گذشته قابل بررسي است.
در اين تحليل به ارزيابي دوره هاي پيشين پرداخته شده و تاکيد شده: اختيارات کافي نيست. در حقيقت شوراها در ايران شوراي شهرداري هستند و نه شوراي شهر. از اين رو بايد اختيارات آنان افزوده شود. اما اين اختيارات در طي زمان مي تواند به دست آيد. کارآمدي به کارشناسي نياز دارد که با حضور نهادهاي مدني و صنفي در کنار يا درون شورا شکل مي گيرد. شفافيت با امکان نظارت موثر بر عملکرد شورا ممکن مي شود.
تجربه شوراي شهر تهران در سه دوره قبلي جاي تامل فراوان دارد. چرا که سه عنصر مزبور در هر سه شورا بسيار کم ياب هستند.
اين فعال سياسي اپوزيسيون نوشته است:شوراي اول تهران، عملکرد فاجعه بار داشت و آغاز شکست اصلاح طلبي بود که نتيجه خود را در انتخابات شوراي دوم با عدم مشارکت مردم نشان داد. در اين دوره شورا تبديل به جنگ منافع و قدرت اصلاح طلبان با هم شد که جناح مقابل با نمايش رفتار ناهنجار اعضاي شوراي تهران، ضربه اساسي به اصلاح طلبان و شورا زد.
جالب آن که اين ناهماهنگي در ميان اصلاح طلبان در انتتخاب شهردار در شوراي شهر چهارم تهران بار ديگر خود را نشان داد و دو نفر از اعضاي ليست اصلاح طلب به رقيب راي دادند که پيروزي قاليباف را سبب شد. اين پيروزي به معني استواري مديريت رانتي و کارشناسي ضيعف در شهرداري قلمداد مي شود. آن هم در شورايي که رياست آن با اصلاح طلبان است. اين شکست را بايد به عنوان واقعيت پذيرفت و بعد براي آن چاره انديشيد. چاره اي که منجر به ارائه مانيفست چهار ساله براي سياست هاي شوراي شهر تهران شود. کاري که کارشناسان مي توانند صد روزه براي شوراي شهر تهران آماده کنند تا رفتار شهردار را هم کنترل کنند.
پس بايد کارنامه بسيار منفي شوراي اول تهران را به عنوان درس تلخ پذيرفت و براي آن چاره انديشيد.
در شوراي اول رقابت ميان اصلاح طلبان برسر درآمد مالي و هم موقعيت سياسي باعث شد تا شورا به محل جنگي تبديل شود که تاکنون بي سابقه بوده است.
اما شوراي اول آسيب ديگري داشت که با حاکم شدن راست افراطي در شوراي دوم، فضاي خيريه و دادن خدمات امکان رييس جمهور شدن احمدي نژاد را فراهم کرد. البته شورا تبديل به مرکزي براي دادن کمک هايي شد که در حيطه وظايف شورا و شهر داري نبود. زماني که رياست جمهوري وقت از وضع آشفته شهر در زمان باراني شدن هوا گله کرد، شهر دار تهران با رفتار پوپوليستي جواب داد که خدمات را به جنوب شهر مي دهد. شوراي شهر دوم نه کارشناسي داشت و نه شفافيت مالي. اين شورا همچنين نتوانست در جهت بهتر شدن شرايط زندگي در تهران گامي بردارد.اما کمک به دستجات عزا داري و کمک هاي خيريه اي که درحقيقت در حيطه وظيفه شورا نبود باعث شد تا شورا به حالتي در آيد که براي اقشار مردم تهران بود و نبود آن چندان فرقي نداشته باشد. در حالي که در واقع شورا و سياست هاي آن بر زندگي مردم تاثير مي گذارد.
شوراي سوم با شهرداري قاليباف ادامه يافت. در اين شورا اتفاق مهم، ورود چهره هاي ورزشي به شورا بود. اين امر در آينده مي تواند با ورود چهره هاي صنفي ديگر کامل شود. اما مهم اين است که اين افراد به دليل شهرت خود وارد شورا شده اند و نمايندگي صنف خود را نمي کنند پس به ناچار وارد باندها و جناح بندي هاي سياسي مي شوند که از مسائل داخلي آن خبر ندارند.
شوراي سوم با روش رابطه بازي و کارشناسي نازل به کار خود ادامه داد. اما نسبت به دوره احمدي نژاد بهتر عمل کرد. اما اگر روزي حسابرسي صورت گيرد، مشخص مي شود که بيلان شوراي سوم بسيار نازل و کم کار بوده است. روش قاليباف تيم پروري براي رياست جمهور شدن بود. رابطه هايي که گرد شوراي شهر و شهر داري شکل گرفته است وآن را به روابط آلوده مبتلا کرده است. البته تصفيه و سالم سازي اين روابط آسان نيست. از طرفي برخي از خدمات شهري قاليباف براي انتخابات رياست جمهوري بوده که گاهي هم با عجله در انجام کار و زماني هم با سهل انگاري در انجام کارهاي عمراني همراه بوده است.
در پايان اين تحليل آمده است: نهاد شورا از ابزار مناسب تقسيم قدرت و هم مردمي شدن قدرت است که بايد در تقويت تدريجي آن در جامعه کوشيد. شوراي تهران دراين مورد جايگاه مهمي دارد. پس آزمون شوراي شهر تهران بسيار جدي است.