بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - ارزش تاریخی رأی مردم ایران به مجلس یازدهم/ فردای انتخابات چه باید کرد؟/ ما و نجات اقتصاد ایران/ با تکیه بر نیروهای پرتوان داخلی و استفاده از تمام ظرفیت های کشور می‌توان اقتصاد ایران نجات داد، اقتصادی که گریبانش را تکیه بر نفت گرفته است،
پایگاه بصیرت
تابلوی سیاسی 3 اسفندماه 1398-word
تابلوی سیاسی 3 اسفندماه 1398- pdf
ارزش تاریخی رأی مردم ایران به مجلس یازدهم
جوان: انتخاب مجلس یازدهم در روز دوم اسفند 98، اولین انتخابات پس از عملیاتی شدن جنگ همه‌جانبه دشمن علیه مردم ایران بود که با روی کار آوردن ترامپ به عنوان ریاست جمهوری امریکا آغاز شده بود. جنگی که به اذعان طراحان و مجریان آن سخت‌ترین وگسترده‌ترین فشار‌های اقتصادی وسیاسی درآن علیه مردم ایران طراحی وبه اجرا در آمده بود، تا با ایجاد تقابل میان مردم و نظام اسلامی، کشور را از درون با تهدید موجودیتی مواجه کرده و به تسلیم در برابر سلطه گران غربی و فروپاشی از درون برسانند. اما از آنجایی که دشمنان در این مسیر در ماه‌های گذشته توفیقی نداشته وبه اذعان مراکز اندیشه ورزی و سیستم‌های اطلاعاتی که آخرین آن گزارش سازمان سیا در هفته گذشته بود، مردم ایران توانسته بودند بر فشار حداکثری غالب آمده وعملاً ترامپ ومتحدانش را خلع سلاح کنند، با تشدید جنگ روانی در آستانه برگزاری انتخابات خط تحریم انتخابات را دنبال کرده و حتی ایجاد چالش امنیتی و دامن زدن به آشوب‌ها را به محور اصلی جنگ روانی خود تبدیل کرده بودند، مواضعی که متأسفانه مواضع برخی مسئولان وعملکرد جریان‌های داخلی زمین‌ساز آن بودند. اما به رغم این گزاره‌ها و نکات دیگری که مجال و یا مصلحت پرداخت آن در این مقال نیست و در تمام انتخابات گذشته ایران سابقه ندارد، اما حضور پرشور مردم در پای صندوق‌های رأی در مقایسه با انتخابات گذشته، نشان از بصیرت و درک مردم ایران واحساس تعلق آنان با نظام دارد، حضوری که البته روند تحولات ماه‌های اخیر در تجلیل ده‌ها میلیونی از سردار سلیمانی و عملیات قدرتمندانه نیروی هوافضای سپاه در عملیات علیه پایگاه عین الاسد در پاسخ به مطالبه مردم برای «انتقام سخت» از متجاوزان امریکایی ودیگر دستاورد‌های نظام نقش بسزایی دارد . این حضور لبیک به همان فراخوان رهبر معظم انقلاب بود که روز سه‌شنبه در دیدار هزاران نفر از مردم آذربایجان شرقی، حضور در انتخابات مجلس را وظیفه شرعی، ملی، انقلابی و حق مدنی آحاد مردم برشمردند و با اشاره به دو رکن مهم «حضور پرشور» و «انتخاب خوب» گفتند: انتخابات یک جهاد عمومی و نعمت و امتحان الهی است که اگر با حضور حداکثری مردم همراه شود، مایه آبروی نظام اسلامی و تقویت کشور و مصونیت بخش در برابر توطئه‌ها و زمینه‌ساز ایران قوی خواهد بود.
فردای انتخابات چه باید کرد؟
کیهان: انتخابات دیروز در حالی در آرامش و امنیت کامل برگزار شد که فارغ از میزان مشارکت و نتیجه آن، نفس برگزاری یک انتخابات سالم، منظم و رقابتی در غرب آسیا دستاورد و موفقیتی بزرگ است. در این منطقه بسیاری از کشورها اساساً نه چیزی به نام انتخابات دارند و نه نسبت به آن احساس نیاز می‌کنند. چند سال پیش دکتر حنان الفتلاوی نماینده وقت پارلمان عراق در واکنش به اظهارات مداخله‌جویانه سفیر عربستان سعودی گفته بود: «سفیر کشوری به ما آموزش دموکراسی می‌دهد که آخرین انتخابات کشورشان زمانی برگزار شد که از هر قبیله‌ای یک نفر را انتخاب کردند تا پیامبر اسلام(ص) را به قتل برسانند!». برگزاری 37 انتخابات طی 41 سال از سوی جمهوری اسلامی ایران در چنین منطقه‌ای، وضعیتی نادر و برای هر ایرانی مایه افتخار است. آمریکا با کشوری مثل عربستان هم‌پیاله است و تاکنون حتی یک‌بار هم درباره سیستم حکومتی پادشاهی و موروثی سعودی که مردم سرسوزنی در آن نقش ندارند، به ریاض انتقاد نکرده است. به‌قول نوام چامسکی اندیشمند آمریکایی؛ «در غرب همه از عشق‌شان به دموکراسی حرف می‌زنند اما شما می‌دانید که آنها از ته قلبشان به چیزی که می‌گویند باور ندارند. دموکراسی تهدید بزرگی برای قدرت‌های غربی است و دلیل این حرف هم خیلی ساده است، کافی است به افکار عمومی در جهان عرب توجه کنیم. مثلا نظرسنجی که توسط موسسه معتبر بروکینگز منتشر شده و نشان می‌دهد در میان ملت‌های عرب آنچه تهدید اصلی محسوب می‌شود اسرائیل و آمریکا هستند.» البته این مسئله جای تعجب چندانی هم ندارد. چرا که حتی در خود آمریکا هم مردم در تعیین سرنوشت خود مشارکت واقعی ندارند. گابریل راکهیل نویسنده و تحلیل‌گر آمریکایی درباره واقعیت و ماهیت انتخابات در این کشور می‌نویسد: «و اما انتخابات، در ایالات متحده به کارزارهای تبلیغاتی چندین ‌و ‌چند میلیون دلاری طولانی‌ مدتی گفته می‌شود که در آن نخبگان حزبی و شرکتی از پیش نامزدها و موضوعات مورد بحث را بر می‌گزینند.
از همه اینها گذشته انتخابات با تمام فراز و فرودهای آن برگزار شد و در دوره پسا انتخابات توجه به چند نکته ضروری است؛
1- باید به آسیب‌شناسی و بازخوانی روند سیاسی و اجتماعی انتخابات پرداخت و به فکر ارتقای کیفی آن بود. یکی از راه‌های اصلی برای ارتقای کیفیت انتخابات و نتیجه آن، ایجاد زمینه‌های حقوقی، سیاسی و اجتماعی رقابت برنامه‌ها و ایده‌ها به‌جای رقابت اشخاص، جریان‌ها و شعارهاست. اگر در انتخابات به‌جای اشخاص و لیست‌ها، برنامه‌های روشن و قابل سنجش با یکدیگر رقابت کنند، در طول دوره نمایندگی ـ و ریاست جمهوری ـ بهتر می‌توان منتخبان را مورد ارزیابی قرار داد و آنها را مورد پرسش و یا بازخواست قرار داد. یکی از ابزارهای مهم برای زمینه‌سازی چنین هدفی، عملیاتی کردن «سیاست های کلی انتخابات» است که مهرماه سال 1395 از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی ابلاغ شد و متاسفانه تا‌کنون اجرایی نشده است. اصلاح و بازنگری در قانون انتخابات با هدف افزایش کیفیت رقابت، رفع نقایص حقوقی و بستن منافذ سوءاستفاده‌ها و تخلفات، باید یکی از دستورات کاری مجلس یازدهم باشد. 2- جریان انقلابی در عرصه سیاست‌ورزی نیاز به بازنگری جدی و عاجل دارد. انتخابات مجلس یازدهم ضعف‌های این جریان در عرصه سیاست‌ورزی را یک‌بار دیگر به‌شکل جدی و نگران کننده‌ای در معرض دید قرار داد. ارائه لیست واحد در دقیقه 90 هرچند مثبت بود اما رسیدن به لیست واحد، پاسخگوی ضعف‌ها در شیوه و محتوای سیاست‌ورزی جریان مذکور نیست. جریان انقلابی نباید از نقد درون‌تشکیلاتی و درون‌گفتمانی هراس داشته باشد. این جریان به‌عنوان منتقد وضع موجود، باید برای عبور از این وضعیت و رسیدگی به مطالبات واقعی و اصلی جامعه، پیش از هر چیز نیازمند نقد خود است. هراس از برخی تبعات ضمنی نقد درونی ـ مانند سوءاستفاده سیاسی جریان رقیب ـ نباید این جریان را دچار خودسانسوری و چشم‌پوشی از ضعف‌ها کند. 3- نکته پایانی و بسیار مهم آنکه فارغ از ترکیب سیاسی و جناحی مجلس یازدهم، کشور با مسائلی فراجناحی و کلان روبروست. دشمنی آمریکا با جمهوری اسلامی و ملت ایران و حتی واحدی یکپارچه و جغرافیایی به نام ایران، یکی از این مسائل است. مجلس باید در برخورد با این مسئله و مسائل مشابه متحد و یکپارچه عمل کند. در مسائل کلان و ملی جایی برای نگاه جناحی نیست. درصد قابل توجهی از مردم نیز در عمل و به معنای مصطلح آن جناحی و حزبی نیستند و مطالبات روشنی دارند. رسیدگی به مشکلات معیشتی مردم، کاهش فاصله طبقاتی، حرکت در مسیر عدالت و مبارزه با فساد و تبعیض از جمله این مطالبات است. مجلس یازدهم باید پرچمدار حرکت در مسیر تحقق این مطالبات و هدایت سایر بخش‌های کشور به این مسیر و آغازگر تغییر به نفع مردم باشد.
ما و نجات اقتصاد ایران
جهان نیوز : در اسفند 98 بار دیگر سپهر سیاسی ایران صحنه یک هم‌آورد انتخاباتی شد، هم‌آودری که نتیجه 290 کرسی مجلس شورا اسلامی را مشخص در حال مشخص شدن است، و برای چهار سال راه بری قوه مقننه کشور به دست منتخبین مردم می‌سپارد ، انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورا اسلامی اولین انتخابات پس از آغاز گام دوم بود، گام دومی که توسط رهبر فرزانه انقلاب، نقشه‌راه مسیر پر تلاطم انقلاب را بر ما روشن می‌سازد، از سویی دیگر این اولین انتخابات در آغاز دهه پنجم انقلاب اسلامی است، تمام این‌ها به علاوه شرایط ویژه اقتصادی و سیاسی و همچنین شرایط شگرف منطقه پس از شهادت حاج قاسم سلیمانی این انتخابات را پر اهمیت می‌سازد. در 6 سال گذشته مسیر حکمرانی کشور توسط روحانی و یارانش به طور مستمر به خارج از کشور ارجاع داده شده است، چه پیش از برجام که برای رسیدن به توافق کشور را معطل نگه‌داشتند، چه زمان برجام که کشور را منتظر چک نسیه برجام کردند، چه پس از خروج آمریکا از برجام که منتظر اقدامات تروئیکا اروپایی ماندند تا اقدامی صورت گیرد اما دریغ از اقدامی از سوی اروپایی ها، تعلیق اقتصاد از یک طرف و عدم باور به نیرو های پرتوان داخلی سویی دیگر وضعیت اقتصادی کشور را بحرانی کرده است. در حوزه اقتصاد داخلی اوضاع ناگوارتر است، نقیدنگی هر سال رکورد می‌شکند، نابرابری های اقتصادی افزایش یافته، دارایی های فرودستان یک سوم شده و دارایی های ثروتمندان سه برابر گشته است، صندوق های بازنشستگی درحال ورشستگی هستند، در تسهیل کسب و کار نوپا در رتبه 114 ایستاده ایم، قیمت مسکن در تهران چهار برابر شده و برای بسیاری از دهک های اقتصادی خرید خانه یک رویاست. مجموع این آلام در کنار هم باعث رنج و گله مندی مردم شده است. باردیگر فرصتی برای نیرو های دلسوز جبهه انقلاب اسلامی به وجود آمد که در فرآیند مردم سالاری دینی، پایان وضع موجود را رقم بزنند، پایان وضع موجود پایان ناکارآمدی مجلس و دولت است، پایان پنهان کاری ما بین دولت و مجلس است، پایان ضعف نظارتی مجلس و ضعف مدیریتی دولت است. این پایان آغازی برای ایران سربلند است.
با تکیه بر نیروهای پرتوان داخلی و استفاده از تمام ظرفیت های کشور می‌توان اقتصاد ایران نجات داد، اقتصادی که گریبانش را تکیه بر نفت گرفته است، از فرار های مالیاتی سرسام آور رنج می‌برد. نجات اقتصاد ایران، بی شک خواسته تمام ایرانیانی است که به سربلندی ایران می اندیشند، کسانی که دل در گرو این مرز بوم دارند.
در حوزه مطالعات منطقه نگاهی به گوشه‌ای کوچک از ظرفیت هایی می‌اندازیم که می‌تواند اقتصاد ایران متحول سازد:
1 . کشورمان پس از چین دومین کشور در فراوانی داشتن همسایه است، ایران با 15 کشور مرز خاکی و آبی دارد. سهم ایران از بازار اقتصادی کشور های همسایه اش حدود 1.5 درصد است، اگر در کوتاه مدت بتوانیم سهم خود را از این بازار به تنها 3درصد برسانیم، در حدود 40 میلیارد دلار درآمد خواهیم داشت و اگر این در میان مدت صاحب 10درصد بازار همسایگان خود شویم حدود 130 میلیارد دلار درآمد خواهیم داشت. 2 . کشور ما مملو از نیرو انسانی توانمند در حوزه فنی و مهندسی است، بازار خدمات فنی و مهندسی همسایگان ایران نزدیک به 1000میلیارد دلار است، و سهم ایران از این بازار به دلیل سیاست های غلط تنها 100میلیون دلار است. یعنی یک صدم درصد از این بازار بزرگ، با احیا بخشی از این ظرفیت، هم می‌توانیم مقداری از مسئله اشتغال را در حوزه فنی سامان ببخشیم و هم ارز آوری برای اقتصاد خود داشته باشیم. 3. با انعقاد پیمان پولی ایـران با کشورهای چین، هند، روسیه، ترکیه، عراق، سوریه و افغانستان میتوانیم تا سطح 20 میلیارد دلار نیاز ارزی کشور را برطرف کرده و وابستگی به دلار و یورو را کاهش دهیم.این مبلغ معادل نیمی از ارزش صادرات غیر نفتی سال 97 است. این ها گوشه‌ای کوچک از توانمندی های رها شده این سرزمین است، با اتکا به این ظرفیت ها میتوان اقتصاد ایران را نجات داد، نجات اقتصاد ایران امروز یک وظیفه همگانی است. باید دست در دست هم بگذاریم، در برابر ناملایمات ایستادگی کنیم، راه را هموار سازیم برای ایران قوی و سربلند ایران قوی و سربلند یعنی تمام خانواده های ایرانی قوی و سربلند باشند، یعنی جوانانی قوی ایران را اداره کنند، ما برای رسیدن به ایرانی سربلند تنها یک راه داریم و آن نجات اقتصاد ایران است