بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - صبح نو / برنامه «چهل تیکه» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی الهام حاتمی و اجرای محمدرضا علیمردانی یکشنبه تا پنجشنبه ساعت 20:30 به روی آنتن شبکه نسیم می‌رود. این برنامه با محوریت نوستالژی و مرور برنامه‌ها و هنرمندان و چهره‌های ورزشی و خاطرات و پخش تکه‌هایی از آثار و فیلم‌های آنها است. «چهل تیکه» یک خاطره‌‌بازی لذت‌‌بخش است که گذشته را به نسل‌های حال پیوند می‌دهد و نقش‌‌آفرینی بازیگران در زمان گذشته در آن مرور می‌شود. به همین بهانه گفت‌و‌گویی با الهام حاتمی، کارگردان این برنامه داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
لطفا از طرح و ایده کلی برنامه بفرمایید. این ایده چطور به ذهن شما رسید و چرا تصمیم گرفتید برنامه‌ای با محتوای نوستالژی و خاطره‌سازی برای مخاطب تولید کنید؟
این ایده از ابتدا برای من نبود بلکه برای خود دکتر احسانی بود و من طبق هسته مرکزی ایده ایشان کار خود را آغاز کردم؛ ایده را پختم و آن را تبدیل به یک برنامه تلویزیونی کردم. دکتر احسانی بسیار اصرار داشتند که ما روی آرشیو سازمان کار کنیم و به اعتقاد ایشان آرشیو یک سرمایه به حساب می‌آمد و ما هم طبق این طرح و داشته‌هایمان گام نخست را برداشتیم. ما در فصل اول برنامه «چهل‌تیکه» موضوع‌بندی داشتیم. برای مثال یک روز درباره تابستان، یک روز درباره خانه، یک روز درباره عید نوروز و... کار می‌کردیم و این امر بسیار کار سختی بود زیرا تولید محتوا از اثری که سال‌ها تولید شده کار ساده‌ای نبود. ما مدت‌های زیادی را در آرشیو سپری می‌کردیم تا این موضوعات را جمع‌آوری کنیم. ما در فصل جدید تصمیم گرفتیم با تولیدات بزرگ‌تر برنامه را روی آنتن ببریم، مهمان داشته باشیم و این خاطره بازی را با مهمانانمان ادامه دهیم. فصل گذشته «چهل تیکه» فصل موفقی بود چون مجری برنامه ما برترین مجری خانم تلویزیون شد و در مدت زمانی کوتاه توانسته بود جایگاهی در تلویزیون برای خود پیدا کند. دراین فصل ما مهمان را پایه قرار داده و قصه را براساس خاطره‌بازی با مهمان‌مان چیدیم. تلاش‌مان در هر قسمت این بود که تصویری برای مهمانان‌مان به نمایش بگذاریم که باعث شگفتی او شود و او تصویری از خود را ببیند که سال‌ها مشاهده نکرده است. آرشیو مانند عتیقه می‌ماند و این برای همه جذاب نیست، پس ما تلاش کردیم ریتم برنامه را حفظ کرده و چاشنی طنز به آن اضافه کنیم و آقای علیمردانی با صدا‌ها و شخصیت‌های مختلف براساس موضوعات قدیمی استندآپ‌هایی را اجرا می‌کنند.
این برنامه از ابتدا برای شبکه نسیم طراحی شده بود و انتخاب شما به‌عنوان کارگردان این برنامه، پخش از همین شبکه بود؟
بله، از اول قرار بود که این برنامه از شبکه نسیم پخش شود.
همانطور که اشاره کردید در فصل اول مجری این برنامه خانم بودند؛ چرا در فصل دوم از همان مجری استفاده نکردید و تصمیم گرفتید از محمدرضا علیمردانی که تجربه اجرا هم نداشتند استفاده کنید؟
من به دنبال مجری بودم که متولد پایان دهه 50 تا ابتدای دهه 60 باشد. خاطره‌بازی همانطور که گفتم برای همه جالب نیست، پس من دنبال فردی خوش‌بیان بودم که خاطره‌بازی را دوست داشته باشد. آقای علیمردانی قصد اجرا نداشتند اما زمانی که تسلط من روی آرشیو را دیدند، پذیرفتند که به‌عنوان مجری در کنار ما حضور داشته باشند. واقعا با علاقه در برنامه حضور داشتند و من فکر می‌کنم اگر علاقه در هر کاری نباشد، آن کار موفق نمی‌شود. برنامه ما هم واقعا جدید و منحصر به فرد است. کپی از هیچ ‌برنامه‌ای نیست و قصد رونوشت از هیچ‌ برنامه داخلی و خارجی را ندارد.
مهمان‌های برنامه براساس چه معیار‌هایی انتخاب می‌شوند؟
براساس تصاویری که از آنها داریم و خاطراتی که مردم با آنها داشته باشند. برای مثال ما آریا عظیمی‌نژاد را دعوت کردیم، ایشان سن و سال بالایی ندارند اما حضورشان در برنامه‌های گوناگون بسیار خاطره‌انگیز بود، چه برای خودشان و چه مردم. شرایط سنی برای مهمان‌هایمان در نظر نگرفتیم و صرفا خاطره‌سازی‌شان از اهمیت بالایی برخوردار بود.
استقبال و بازخورد مخاطبان را از برنامه چطور دیدید؟
به نظرم استقبال مردم خیلی خوب بود. زمانی که من شروع به کار کردم عده زیادی به من گفتند که شما مخاطب چندانی نخواهید داشت چون طیف مخاطب نوجوان را از دست می‌دهید ولی خداراشکر استقبال مخاطبان از برنامه بسیار خوب بود و طبق نظرسنجی‌های سازمان، برنامه دوم در شبکه نسیم و برنامه چهارم در تلویزیون شده‌ایم. به نظرم این حجم از دیده‌شدن با برنامه‌ای با چنین موضوعی موفقیت خوبی است.
اگر نکته‌ای در ارتباط با برنامه «چهل تیکه» یا هر مساله دیگری وجود دارد به‌عنوان سخن پایانی بفرمایید.
مساله دیگر این است که کارکردن خانم‌ها با آقایان در همه جای دنیا متفاوت است و من از اعتماد دکتر احسانی، آقای جاسبی و آقای توکلی‌زاده به خودم بسیار متشکرم. اگر اعتماد این عزیزان به من و کار من وجود نداشت، قطعا این کار به سادگی پیش نمی‌رفت. ما توانستیم در برنامه «چهل تیکه» با کمترین امکانات بیشترین بهره را ببریم.