بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - خبرآنلاین / عدم حضور برخی چهره های سیاسی در کارزار انتخابات مجلس، به نوعی چراغ انتخابات ریاست جمهوری 1400 را روشن کرد. چراکه گفت و شنودها خبر از این می دهد که این افراد مسیر پاستور را به بهارستان ترجیح داده اند.
مرجان احمدی: همانطور که در جریان نام نویسی از داوطلبان انتخابات اسفندماه تکلیف کاندیداهای این انتخابات مشخص شد، از آن سو عدم ثبت نام چهره هایی همچون علی لاریجانی، محمدرضا عارف، سعید جلیلی، عزت ا... ضرغامی، مهرداد بذرپاش و ...گمانه زنی ها درخصوص کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم را کلید زد.
چهره هایی که پیش بینی می شد در انتخابات مجلس حضور داشته باشند اما در نهایت نام آنها وارد لیست کاندیداهای انتخابات اسفند نشد. علی لاریجانی پیش از آغاز زمان قانونی ثبت‌نام کاندیداها، انصرافش از کاندیداتوری را اعلام کرد، محمدرضا عارف هیچ نگفت و جریان اصلاحات را در بلاتکیفی باقی گذاشت و ساعات آخر از تصمیمش رونمایی کرد و افرادی چون سعید جلیلی هم گویی دقایق آخر به این تصمیم رسیدند که انتخابات پارلمانی آن آورده ای که به دنبالش هستند را برایشان نخواهد داشت.
لاریجانی به پاستور می اندیشد؟
هرچند علی لاریجانی در مدت اخیر چند بار اعلام کرده که « من در وادی انتخابات 1400 نیستم و برنامه ای برای آن ندارم.» اما شرایط موجود و اظهار نظر برخی چهره های سیاسی باعث شده نتوان از آینده حیات سیاسی لاریجانی چشم پوشی کرد.
یک سوی داستان میانه روهای و اعتدالیون اصولگرا هستند که لاریجانی در دل همان طیف تعریف می شود، طیفی از اصولگرایان که لاریجانی را در همه این سال ها گزینه مناسبی برای ریاست قوه مقننه می دانستند و امروز هم بعید به نظر نمی رسد که در تکاپو برای راضی کردن او به کاندیداتوری در انتخابات 1400 باشند.
از سوی دیگر شواهد و قرائن نشان می دهد که بخشی از جریان اصلاحات هم در ادامه همان استراتژی حمایت از اصولگرایانه میانه رو که از سال 92 پایه گذاری کردند، بدشان نمی اید لاریجانی را یک کاندیدای محتمل برای انتخابات 1400 بدانند تا اگر نتوانستند با کاندیدای یکدست اصلاح طلب وارد میدان شوند بار دیگر پشت سر یک میانه رو اصولگرا بایستند.
همانطور که محمد عطریان فر، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران پس از کناره گیری لاریجانی از حضور در انتخابات مجلس آتی، در گفتگویی اینطور توضیح داد:«اگر جریان اصلاح طلب نتواند به دلایل معلوم چهره های شاخص خود را به فضای انتخاباتی 1400 وارد کند، می تواند حمایتی را که در سال های 92 و 96 از روحانی داشت، در انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم از علی لاریجانی داشته باشد.» در این میان تندروهای منتقد لاریجانی هم گویی نگران حضور او در انتخابات 1400 هستند، آنچنان که نقوی حسینی چند ماه پیش در گفتگویی تصویری ادعا کرد که «اینکه آقای لاریجانی اراده دارد 1400 به صحنه انتخابات بیاید قطعی است. ما این را از اقدامات فعالیت ها و نشست های او می فهمیم.» او در این رابطه تاکید کرد که این موضوع یک خبر است. و اطلاعاتی درباره اینکه «لاریجانی از مدت ها قبل ستاد و نشریات و ساختمان خود را ساماندهی کرده است» دارد.
البته از سوی دیگر، رحمانی فضلی، وزیر کشور و از چهره های نزدیک به علی لاریجانی هم در گفتگویی تاکید کرده که «آقای لاریجانی یک چهره شاخص سیاسی است و ظرفیت بروز و ظهور در جایگاه ریاست‌جمهوری را هم دارد و فردی وزین و توانمند است.» در نهایت ریاست 12 ساله فیلسوف سیاستمدار بر مجلس شورای اسلامی که همواره با رای قاطع اکثریت نمایندگان از جریان های مختلف سیاسی همراه بوده، در مجموع شرایطی را برای لاریجانی فراهم آورده است که می توان او را در قد و قامت یک رقیب جدی برای همه نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری 1400 دید. موقعیتی که شباهتی به علی لاریجانیِ انتخابات ریاست جمهوری 1384 ندارد. سعید حجاریان، تئوریسین جریان اصلاحات هم چندی پیش تاکید کرد که اکنون وقتِ نرمالیزه کردن است، و به گفته او، در پروژه نرمالیزه کردن، علی لاریجانی هم حضور دارد.
پشت کردن عارف به بهارستان برای حرکت به سمت پاستور
به نظر می رسد آن روز که محمدرضا عارف در سال 1392 همراه با جمعی از چهره های اصلاح طلب به وزارت کشور رفت تا کاندیدای ریاست جمهوری شود، مقصدی جز پاستور برای خود نمی دید اما حمایت مرحوم هاشمی رفسنجانی و سیدمحمد خاتمی از حسن روحانی در آن انتخابات، او را مجبور به انصرافِ ناخواسته ای کرد تا نهایتا 2 سال بعد او راه خود را به بهارستان کج کند تا بلکه در قامت رییس مجلس بر صندلی های سبز بهارستان بنشیند.
با تشکیل مجلس، نمایندگانِ لیست امید، امیدِ او را ناامید کردند و او هم ترجیح داد مسیر سکوتی عارفانه را در پیش بگیرد. این سکوت تا جایی ادامه پیدا کرد که او حتی به عنوان رئیس شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان حاضر نشد 4 سال بعد تن به کاندیداتوری بدهد و بدون اعلام قبلی، از حضور در انتخابات 98 انصراف داد.
انصراف عارف از حضور در انتخابات مجلس باردیگر نام او را در جمع مسافران مسیر پاستور قرار داد و گمانه زنی ها درخصوص کاندیداتوری عارف در انتخابات ریاست جمهوری 1400 بالا گرفت. الیاس حضرتی، نماینده عضو فراکسیون امید و قائم مقام حزب اعتماد ملی هم چندی پیش در همین رابطه گفته بود: « تا آنجا که من خبر دارم، محمدرضا عارف برای کاندیداتوری در 1400 مصمم است.» حسن رسولی از نزدیکان به او هم گرچه حضور عارف در انتخابات 1400 را تایید قطعی نمی کند اما این را هم می گوید که عارف ظرفیت کاندیداتوری در انتخابات 1400 را دارد.
جلیلی مسیری جز پاستور را دوست ندارد
هرچند سعید جلیلی مدت هاست برای صندلی های خالی سخنرانی می کند اما خودش را همچنان رئیس دولت در سایه می داند و یکی از جدی ترین منتقدین عملکرد دولت حسن روحانی است. او در این مسیر تایید و تکریم پایداری ها و آیت الله مصباح را هم همراه خود دارد. آنچنان که در ایام نزدیک به انتخابات مجلس بسیاری از همان همراهانش او را یکی از گزینه های مناسب برای کاندیداتوری، سرلیستی و حتی ریاست مجلس آینده می دانستند و بحث های فراوانی درباره چند و چون حضور او در این انتخابات مطرح بود. یک روز خبرهایی از احتمال کاندیداتوری اش از مشهد مطرح می شد و روز دیگر از رقابتش با قالیباف بر سر سرلیستی از تهران. به هرترتیب هرچه که بود ظاهرا او همچنان ترجیح داد رئیس دولت سایه باقی بماند تا شاید دو سال بعد بازهم برای رئیس دولت واقعی شدن تلاش کند.
صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران هم چندی پیش بینی کرد که سعید جلیلی خود را برای انتخابات ریاست جمهوری 140 آماده می کند؛« تحرکات آقای جلیلی نیز از اول با آن بحث دولت در سایه و فعالیت‌های تبلیغی نشان‌گر این بود که دورخیز وی برای موقعیتی بیش از کرسی‌های مجلس بوده است.»
جویای نامی که هوس پاستور در سر دارد
مهرداد بذرپاش علاوه بر سمت های فراوانی که به واسطه ارتباط نزدیک با محمود احمدی نژاد در دوران ریاست جمهوری او کسب کرد، یک دوره نمایندگی مجلس را در کارنامه دارد به همین جهت از گزینه های مطرح برای حضور در لیست های اصلی اصولگرایان در این دوره از انتخابات بود. اما برای ثبت نام نیامد و همین موضوع احتمال حضورش در جریان انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم را قوت بخشید.
به خصوص که او جزو 5 گزینه نهایی جمنا برای انتخابات ریاست جمهوری گذشته بود. اما نکته قابل توجه این است که بذرپاش علاوه براینکه سوابق مدیریتی در کارنامه خود دارد، هم به جبهه پایداری نزدیک است و هم مراوداتی با سایر جریان های اصولگرا دارد. از سویی اصولگرایان از این انتخابات بر سرمایه گذاری روی چهره های جوان تاکید کرده اند و گفته اند قصد دارند جوان تر ها را به میدان آورند. با این حساب بعید به نطر نمی رسد که بذرپاش که در سال 1400، از 40 سالکی هم عبور کرده، یکی از گزینه های اصلی جریان اصولگرا به خصوص پایداری ها باشد. هرچند باید دید طیف سنتی اصولگرایان هم حاضر است روی فردی که از چهره های نزدیک به احمدی نژاد و پایداری است، سرمایه گذاری کند؟
ضرغامی به دنبال چهره سازی
نوع مراودات و سیاست ورزی عزت ا... ضرغامی پس از خروج از صدا و سیما تغییر قابل توجهی کرد. به همین دلیل گفته می شد که او عزم جدی برای حضور در انتخابات های ریاست جمهوری یا مجلس را دارد. تا جایی که نامش به لیست بازنشسته های سیاسی نرفت و در جریان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری 1396 هم به عنوان کاندیداهای احتمالی مطرح بود.
این تغییرات از حضور پررنگ او در فضای مجازی به خصوص توییتر آغاز شد و به برگزاری صبحانه های کاری با چهره های اصلاح طلب و اصولگرا ادامه پیدا کرد. در ماه های اخیر نام او بار دیگر به صدر اخبار بازگشت تا شاید یکی از گزینه های جدی جریان اصولگرا برای حضور در انتخابات مجلس باشد اما او هم ثبت نام نکرد و همچنان به عنوان یکی از مسافرانِ پاستور در 1400 به فعالیت های شبه تبلیغاتی خود ادامه دهد.
هرچند کارنامه او در 10 سال مدیریت بر سازمان صدا و سیما به خصوص در جریان حوادث انتخابات سال 88 بسیار مورد نقد قرار گرفته و برچسب حمایت از محمود احمدی نژاد را بر پیشانی دارد. اما در سال های اخیر سعی کرده با حضور فعال در فضای مجازی تصویر دیگری از خود به جای بگذارد. اما آیا مردم تا 1400 گذشته او را فراموش می کنند و اصلا او می تواند مورد اجماع و حمایت جریان های اصولگرا قرار گیرد.