بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - شرق / متن پیش رو در شرق منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
دیروز رئیس‌جمهور از پشت تریبون، به بخش‌هایی از اقتصاد تاخت که یا در آنها فسادی رخ داده یا بدهی‌های انباشته‌شده در آنها، گریبان دولت را گرفته است. حسن روحانی، رئیس‌جمهور در بخشی از سخنرانی خود گفت: «باید پرونده 947میلیون‌دلاری و وضعیت نهادهایی که بیش از 700 میلیون دلار بدهکاری دارند، برای مردم توضیح داده شود... وزیر نفت را مسئول می‌کنم که پرونده 700 میلیون دلار پول نفت را برای مردم توضیح دهد و رئیس بانک مرکزی را مسئول می‌کنم که درباره پرونده دومیلیارددلاری برای مردم توضیح دهد. دستگاه‌های نظارتی را مسئول می‌کنم تا درباره پرونده 947میلیون‌دلاری به مردم توضیح دهند». درمیان‌گذاشتن موضوعاتی که فقط چشمه‌ای از آنها از سوی شخص اول قوه مجریه نشان داده شده، از سوی برخی کارشناسان، رویه نادرستی است که در پیش گرفته شده و در آستانه انتخابات، تنها مردم را به عدم مشارکت در انتخابات دعوت می‌کند. این در حالی است که اختیارات رئیس‌جمهور اکنون به سبب حضور در شورای سران سه قوه، افزون شده و امکان مذاکره رودررو با رؤسای دیگر قوا برای او فراهم است. حالا سخن‌گفتن سران از تریبون رسمی آن هم تا این اندازه گنگ و نامأنوس، چه هدفی را دنبال می‌کند و آیا به اصلاح امور و بسترسازی برای برخورد با عدم شفاف‌سازی منجر خواهد شد؟
‌ هم‌آمیختگی حوزه اجرا و مدیریت نظارت
ایرج ندیمی، مشاور رئیس سازمان برنامه و بودجه در مورد برداشت از حساب ذخیره یا صندوق توسعه ملی که در سخنرانی حسن روحانی به آنها اشاره شده بود، می‌گوید: در سیستم قانون‌گذاری و مدیریت نظارت با چند مشکل روبه‌رو هستیم؛ نخستین مشکل آن است که در مورد مسائل قانونی، تعریف حوزه اجرا و مدیریت نظارت، هم‌آمیختگی‌ دارد. به روشنی باید گفت مرجع قانون‌گذاری یک مرکز نیست، دوما رویکردهایی که مسئولان از جمله رئیس‌جمهور در مورد موضوع نظارت دارند، متفاوت بوده و تابعی از چند حوزه است. به تعبیر روشن‌تر در ماجرای بابک زنجانی یا شهرام جزایری و... با این رویکرد روبه‌رو هستیم که آنها معتقدند از اختیارات قانونی استفاده کرده‌اند، درحالی‌که اختیارات قانونی فقط متعلق به قوه قضائیه، قوه مقننه یا قوه مجریه نیست.‌او با اشاره به بخشی از سخنان رئیس‌جمهور در این سخنرانی می‌افزاید: آنجایی‌که رئیس‌جمهور از برخورد با فسادهای میلیون‌دلاری صحبت می‌کند، درخواست می‌کند که با فسادهای میلیارددلاری هم برخورد شود. او باید روشن کند که موضوع دو میلیارد و 700 میلیون دلاری که به بابک زنجانی منتسب است و حکم اعدام برای او صادر شده، از چه مسیری دریافت شده است.
‌ پرداخت از خزانه یا بانک مرکزی؟
ندیمی با اشاره به ضرورت شفاف‌سازی در حوزه عملکرد قوا، تصریح می‌کند: در زمینه مسائل مربوط به حوزه شفاف‌سازی، در مورد بخشی از مسائل به دلایل مختلفی قدرت طرح موضوع را نداریم، زیرا اگر نهادهایی بیش از 700 میلیون دلار بدهی دارند، فساد محسوب نمی‌شود؛ بدهکاری با فساد متفاوت است.‌او با بیان اینکه مسیر دریافت و پرداخت فقط از دو طریق خزانه و بانک مرکزی ممکن است، می‌گوید: اگر جز این باشد، با نظام قانونی روبه‌رو نیستیم که درباره آن صحبت کنیم.
‌ افزایش اختیارات رئیس‌جمهور در سران سه قوه
به عقیده او، رئیس‌جمهور در شورای سران سه قوه، از اختیارات کافی برخوردار است و نیازی ندارد اختیارات خود را از سران دیگر طلب کند. آنها در این شورا به راحتی می‌توانند در مورد مسائلی که در سخنرانی اخیر به آنها اشاره شد، مذاکره کنند. به جای آنکه رئیس‌جمهور چنین مسائلی را به تریبون‌ها بکشاند و مردم را نگران کند، بهتر است از اختیارات قانونی خود استفاده کند.
‌ نگرانی از عدم مشارکت در انتخابات
این نماینده پیشین مجلس با اشاره به اینکه هر پرونده‌ای اگر بحق هم باشد، اگر در تریبون مطرح شود به پرونده رسانه‌ای بدل می‌شود تا یک پرونده قضائی، می‌گوید: در آستانه انتخابات این‌ نوع عملکرد، تنها مردم را به عدم مشارکت در انتخابات دعوت می‌کند‌، اما پیگیری مسائل از مسیر قانونی هم ضروری است و هم ممکن؛ ضرورت دارد برای آنکه اگر حقوق مردم و بیت‌المال در آن بین مطرح است، باید به مردم بازگردد. ممکن است، زیرا رئیس‌جمهور از اختیارات حداکثری درباره نظام پیگیری برخوردار است. رئیس‌جمهور باید کارکرد پیگیری‌های خود را به مردم اطلاع دهد، نه آنکه این موارد را در پشت تریبون بیان کند.
قوه مجریه کم‌کاری می‌کند
او با بیان اینکه از این نمد، کلاهی برای مردم درست نمی‌شود، می‌افزاید:‌ رئیس‌جمهور منتخب که از آرای ملت برخوردار است، باید مشخص کند که در برخورد با مواردی که متشکل از فساد یا بدهکاری است، از مکانیسم قانونی استفاده کرده و به نتیحه نرسیده است و آن را به تریبون کشانده یا هنوز از توان قانونی خود بهره نبرده و در انظار عمومی آنها را مطرح کرده است.‌به عقیده او‌ رئیس‌جمهور می‌تواند با توجه به اختیارات قانونی خود به پاسخ بسیاری از پرسش‌های خود دست پیدا کرده و با آنها برخورد کند، اما با این حال، آنها را به تریبون می‌کشاند‌. دولت باید خیلی واضح بگوید که آیا منظور او از پرونده 947میلیون‌دلاری، پرونده صداوسیماست؟ آیا قصد پس‌دادن این رقم را ندارد یا هنوز نتوانسته آن را به صندوق توسعه ملی بازگرداند؟ آیا خود دولت (قوه مجریه و نه لزوما دولت کنونی) بدهکار نیست؟
‌ مسئولان از پشت تریبون با هم حرف نزنند
او در انتها تأکید می‌کند: دیگر از مسئولان انتظار نداریم از پشت تریبون با هم حرف بزنند، باید از مجرای قانون، نظارت و اجرا با یکدیگر سخن بگویند. این رویه برای کشور مفید نیست و هیچ مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه نگرانی‌ها را بیشتر می‌کند.