بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - سخنرانی امروز روحانی در دانشگاه تهران نشان داد که باید تا روز برگزاری انتخابات در اسفندماه 98 منتظر دوقطبی‌های جدید از سوی رئیس‌جمهور و جریان سیاسی و رسانه‌ای حامی او باشیم.
به گزارش مشرق، انتخابات در ایران چند سالی می‌شود که گرفتار دوقطبی‌های دروغین شده است، دوقطبی‌هایی که با هدف جلب آراء مردم و انحراف ذهنی آنها از مهمترین مسائل اصلی کشور شکل می‌گیرد. اولین و مشهورترین این دوگانه‌ها در انتخابات سال 92 و توسط حسن روحانی با عنوان «سرهنگ/حقوقدان» شکل گرفت. روحانی با استفاده از این دوگانه و شعار گسترده اعتدال سعی کرد خود را فردی انتقادپذیر و معتدل و جناح رقیب را بی‌تحمل در برابر هرگونه نقد و تندرو معرفی کند.
بیشتر بخوانید:
واکنش کوشکی به پیشنهاد همه‌پرسی روحانی
دوئل دیوانگی، رفراندوم می خواهد؟!
پس از موفقیت روحانی در انتخابات سال 92، برای جریان سیاسی حامی او ، کارآمدی دوقطبی‌ها جهت تسلط و پیروزی بر جناح رقیب ثابت شد، از این رو بود که جریان سیاسی «اصلاحات» برای انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی(اسفند سال 94) نیز ساخت و بکارگیری دوگانه‌های دروغین برای سرکوب جناح مقابل را در استراتژی خود گنجاند.
«برجامیان/نابرجامیان»، «دلواپس/دل‌آرام»، «تندرو/معتدل» و ... از جمله دوگانه‌هایی بودند که هر روز در صفحه نخست روزنامه‌های حامی دولت دیده می‌شد و از سوی دیگر روحانی نیز از تریبون ریاست‌جمهوری دائما بر تنور این دوقطبی‌ها در جامعه می‌دمید.
اصلاح‌طلبان در انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی با استفاده ازاین دوگانه‌ها توفیقاتی زیادی بدست آوردند و دو سال بعد یعنی در سال 96، حسن روحانی انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری را با دوگانه کاذب و مشهور «جنگ/صلح» کلید زد؛ دوقطبی که توسط طرفداران او به گونه‌ای تبلیغ ‌شد که درصورت عدم انتخاب مجدد روحانی از سوی مردم به ریاست جمهوری، کشور دچار تنش‌های سنگین منطقه‌ای و جهانی خواهد شد و بحران‌های ناشی از قیمت ارز، ایران را دچار فروپاشی اقتصادی می‌کند.
طی 6 سال اخیر روحانی و طرفدارانش نشان داده‌اند که راهبردی تکراری برای انتخابات دارند، استراتژی که به تازگی توسط رئیس‌جمهور و برای یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی کلید خورده است.
ماجرای خودسوزی «سحر خدایاری» که از سوی سلبریتی‌ها و سیاسیون جریان اصلاحات به «دختر آبی» معروف شد و تبی را در جامعه بوجود آورد، بهانه‌ای شد تا جریان سیاسی حامی دولت خود را مدافع «حقوق شهروندی زنان» و جناح مقابل را موافق سلب حقوق زنان معرفی کند؛ مستمسکی که به سرعت از سوی حسن روحانی شکار و تبدیل به یک ابزار و دوقطبی انتخاباتی شد. او در جلسه هیئت دولت و در واکنش به خودسوزی سحر خدایاری و مساله ورود زنان به ورزشگاه‌ها، گفت:«زنان و کارگران هر مشکلی که به ذهن‌شان می‌آید و احساس می‌کنند که حقوق‌شان مراعات نمی‌شود، راه اصلی برای کسب حق خودشان انتخابات است. باید در انتخابات دیدگاه‌های خود را اعلام کنند و افرادی را انتخاب کنند که حقوق‌شان را سریع‌تر و زودتر به دست‌شان ‌برسانند و غیر از این هیچ راه دیگری وجود ندارد.»
در این میان امروز(چهارشنبه-24 مهرماه) در جریان آئین بازگشایی دانشگاه‌ها و مراکز اموزش عالی کشور که در دانشگاه تهران برگزار شد، روحانی ابتدا از اهمیت برگزاری باشکوه انتخابات سخن گفت و سپس دوقطبی جدید انتخاباتی خود را رونمایی کرد.
او در این سخنرانی از دوگانه «تعامل سازنده/تقابل مستمر» به عنوان نماد دو تفکر در عرصه سیاست خارجی سخن گفت.
وی حامیان «تقابل مستمر» را اینگونه توصیف می‌کند: «می‌گویند مشکلات ما با جهان راهی جز قدرت نمایی ندارد، باید طرف را بشکنیم و الا آدم نمی‌شود، باید با دشمن مقابله کنیم، اینجا دوئل است یعنی باید بزنیم و بکشیم و کشته شویم»؛ سپس با طرح مساله رفراندوم که چند سالی می‌شود بصورت مبهم در رابطه با آن سخن می‌گوید، گفت: «مسئله تعامل یا عدم تعامل یک مورد است دهها مورد داریم که دانشگاه‌ها باید به عنوان مسائل استراتژیک وارد شوند، اگر در این مسائل استراتژیک سال ها بحث کردیم و به نتیجه نرسیدیم، باید به دنبال همه‌پرسی از مردم برویم»
در همین رابطه، احمد سالک نائب رئیس فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس اظهارات رئیس‌جمهور و تلاش وی برای ایجاد دو قطبی‌های جدید در انتخابات را برای فرار از پاسخگویی در مورد عملکرد دولت دانست و گفت: «رئیس‌جمهور به جای این بازی‌های سیاسی باید به مشکلات مردم پاسخ دهد.»
وی معتقد است: «طرح موضوعاتی در مورد برگزاری رفراندوم جهت تعامل با دنیا در راستای ایجاد دوقطبی در جامعه به مصلحت کشور نیست»
سخنرانی امروز روحانی در کنار دو اظهار نظر قبلی‌اش درخصوص «خودسوزی سحر خدایاری» و «حمله به شورای نگهبان» این مهم را ثابت کرد که باید تا روز برگزاری انتخابات در اسفندماه 98 منتظر دوقطبی‌های جدید از سوی رئیس‌جمهور و جریان سیاسی و رسانه‌ای حامی او باشیم.