بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - از مطهری و ابتکار و فلان سلبریتی انتظاری جز بازی خوردن و رفتن در این نقش نمی رود، اما آدم حسابی ها چطور متوجه نمی شون؟
حسین شمسیان-رجانیوز: نه اینکه«جان بولتون» اصلی‌ترین دشمن ایران باشد و با عزل او، دشمنی های آمریکا تمام شده باشد، اما نمی توان انکار کرد که او یکی از مهم ترین جنگ افروزان علیه ایران و از آرزومندان ریشه‌کنی جمهوری اسلامی بود که یک سال قبل به منافقین و تندروهای آمریکایی وعده داد؛« کار جمهوری اسلامی را تمام می کنیم و یک سال دیگر در تهران جشن خواهیم گرفت»!
حالا بولتون رفته است و آنگونه که ترامپ نوشته، با فضاحت هم رفته است.
این یک پیروزی بزرگ است.( فراموش نکنیم ربطی به شیرین کاری ها و طرفه گویی های دیپلماتیک و «گروه بی» ندارد، هرچند مصادره خواهد شد.)
نه اینکه «مقتدی صدر» دشمن ایران بوده باشد، اما در مواردی اختلافاتی با ما پیدا کرد و گاه اختلافات جدی هم شد (مثل رخدادهای شهرک صدر ) و عربستان و آمریکا از این وضعیت خیلی خوشحالی کردند و کارهایی هم شد...
اما حالا مقتدی بعد از مدت ها حضور در ایران، برای عزاداری سید و سالار شهیدان در تهران است و به مجلس روضه رهبر عزیز انقلاب مشرف شده است. این یک اتفاق مبارک برای همدلی بیشتر مردم ایران و عراق در مدار یکپارچگی است.
نه اینکه سید حسن نصرالله تاکنون از رهبر انقلاب تعریف نکرده باشد، اما اینکه او را «حسین زمان» بخواند و فریاد بزند که او را تنها نخواهیم گذاشت و به دشمن هشدار بدهد «حمله ایران به معنای پایان عمر رژیم های متحد آمریکا در منطقه است» یک اتفاق بزرگ است که خط پیوسته جبهه مقاومت را پر رنگ تر می کند.
درکنار این سه مصداق، می توان زنجیره ای از پیروزی های جمهوری اسلامی را به اعتراف تحلیل گران و رسانه های مخالف نشان داد.
اما اگر صبح فتح خرمشهر. و شکست سنگین صدام، کسی بجای شاد کردن دل مردم، یک رخداد داخلی را چماقی می کرد تا پیروزی رزمندگان و شکست بعثی ها از یاد مردم برود، مستحق چه نامی بود!؟ آنوقت ها به این جماعت «ستون پنجم» می گفتند که یعنی نیروی دشمن در درون جبهه خودی.
ماجرای درگذشت #سحرخدایاری و بازی با عنوان #دخترآبی از همین جنس است.
نه اینکه مرگ یک نفر اهمیتی ندارد، اما مسابقه ابراز احساسات در موضوعی که از اساس اشتباه(!) روایت می شود و همزمان، چشم بستن به عزت جمهوری اسلامی(به رغم همه کاستی ها)کاملا اتفاقی و معمولی است!؟
شک نباید کرد که ایران دست آمریکا رادر رسیدن به اهدافش چه برای براندازی نظام و چه برای اهداف منطقه ای کوتاه کرده و شکسته و این وسط، عده ای زبانِ آن دست شکسته و مفلوک شده اند!
از مطهری و ابتکار و فلان سلبریتی انتظاری جز بازی خوردن و رفتن در این نقش نمی رود، اما آدم حسابی ها چطور متوجه نمی شون؟