بزرگنمايي:

اخبار محرمانه -
عصر ایران: آقای تلویزیون! از شبکه افق یادبگیر
k ١.٤
٠
عصر ایران / متن پیش رو در عصر ایران منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
تلویزیون همیشه از سریال‌های ترکی وبرخی سریال‌های نمایش‌های خانگی گله دارد که چرا مثلث عشقی نشان می‌دهید؟ این مثلث‌های عشقی کجای فرهنگ ما هستند؟ اصلا ما را چه به مثلث عشقی!
حالا اما خود تلویزیون در ایام ماه رمضان، در شبکۀ یک در حال پخش سریالی است که در آن مثلث عشقی موج می‌زند. سریالی که خیلی‌ها می‌گویند، از روی «شهرزاد» حسن فتحی برداشته شده است.
نمی‌دانیم شاید مثلث‌های عشقی تلویزیون با بقیه مثلث عشقی‌ها فرق می‌کند. شاید رضا یزدانی با شهاب حسینی فرق می‌کند، شاید حسین یاری با مصطفی زمانی فرق می‌کند.
کلا تلویزیون فرق می‌کند. خواندن چند آهنگ در مدارس انگار بلایی آسمانی بر سر مردم نازل شده است از آن سو از سر نشان دادن فیلم صحنه دار در شبکه کیش به راحتی می‌گذرد که گویی نه خانی آمده نه خانی رفته والبته اشتباه در رسانه - هر رسانه ای- اجتناب ناپذیر است و نمی خواهیم مته به خشخاش بگذاریم اما چه کنیم که تلویزیون می گذارد!
کلا انگار تلویزیون فرق می‌کند. گاه چنان از ادبیات سخیف برخی فیلم‌های سینمایی شکایت می‌کند که انگار تمام بداخلاقی‌های جامعه زیر سر این فیلم‌هاست بعد خودش در «پایتخت‌»ش حداقل در دو صحنه با کش موتور شوخی‌هایی می‌کند که خانواده‌ها توان توضیح دادن آن را به فرزندان خود ندارند! تازه در سینما می توان توجیه کرد که ممکن است حداقل سن مدنظر باشد و تلویزیون ما موضوع سن بیننده ندارد.
کلا تلویزیون فرق می‌کند. از تجمل گرایی شاکی است و یک جریان سیاسی خاص را متهم به رونق ثروت اندوزی در کشور می‌کند و بعد خود در آستانه افطار برنامه‌ای پخش می‌کند که در آن جوانکی پولدار شغل خود را را تفریح کردن می‌داند.
کلا تلویزیون فرق دارد. مدام به دولت و به مجلس توصیه می کند هوای مردم را داشته باشید. مشکلات آنها را حل کنید و بعد خود در ماه رمضان سه سریال غم‌زده پخش می‌کند، بی‌خندوانه، بی دورهمی. سریالی‌هایی که خواسته و ناخواسته برخی خانواده‌ها به جز غم خود، غم «کریم بوستان» را هم بخورند.
داستان شبکه افق در همین تلویزیون البته جداست. افقی که گفته می شود به لحاظ سیاسی به جریان پایداری نزدیک است و این را از مستندهایش، گفت‌وگوهایش و فیلم‌هایش می توان دریافت.
شاید برخی از سیاست‌های شبکه افق را نپسندیم اما همین که فیلم بازی نمی‌کنند خوب است. تکلیف آدم با آن روشن است و نمی گویند چیزی را که به آن عمل نمی کنندو
تکلیف اما با بخش های دیگر روشن نیست. 20:30 را باور کنیم و نماد سیاست های فرهنگی بدانیم یا سریال ها را؟
کاش مدیران رسانه ملی که دربارۀ اطراف و اکناف عالم توضیح می دهند و موضع می گیرند در این فقره ما را هم از بلاتکیفی و سوء تفاهم خارج سازند.